رمضان صابر سیچانی اصفهانی

رمضان سیچانی(۱۳۲۵ق-۱۳۶۶ش)، متخلص به «صابر» فرزند حسن، از شعرای معاصر اصفهان، در روز نوزدهم رمضان المبارک سال 1325ق در اصفهان متولد گردید.

معرفی

وی زمانی در مدارس قدیم ساکن بوده و به تحصیل علوم اشتغال داشت. سپس به بازرگانی پرداخت.وی در شعر طبعی روان داشت و در مادّه تاریخ سرایی صاحب مهارت و ذوق بود. اغلب اشعارش غزل و قصیده و اغلب در مدح و مرثیه حضرات معصومین علیهم السلام است. او در انجمن های ادبی اصفهان از جمله انجمن شیدا شرکت می کرد. دیوان اشعار او در سال 1367ش به چاپ رسیده است.

این شعر از صابر اصفهانی است:

کشیده عشق چو مجنون مرا به دشت جنون		جز این نبوده ز سودای عشق حاصل من
ز درس عقل نچیدم گلی ز باغ مراد		حدیث عشق تو بنمود حلّ مسائل من
***
هر که بر خاک سر کوی تو افتد نظرش		گلشن خلد برین خوار بود در نظرش
عاشق دلشده دست از تو بشوید حاشا		پا زکویت نکشد گر برود جان و سرش

وفات

او سرانجام در 6 مهر 1366ش وفات یافته و در قطعه 3 باغ رضوان اصفهان مدفون شد. سید مرتضی محمّدی نژاد (کهتر اصفهانی) ماده تاریخ وفات او را چنین سروده است:

«کهتر» به شمسی گفت سال فوتش

«صابر به دیدار علی از جان رفت»

منبع

• مهدوی، سید مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.