این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

حسین‌خان اسیری اصفهانی

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
پرش به ناوبری پرش به جستجو

حسین خان اسیری اصفهانی متخلّص به اسیری شاعر ادیب در اصفهان بود.[۱]

معرفی

پدرش در دولت نادری صاحب جمع زرگرخانه بوده است. وی پس از مرگ پدر ترک مشاغل دولتی کرده، به لباس فقر و درویشی درآمد و تحصیل کمالات شعر و شاعری نمود. غزل را خوب می گفت و علاوه بر دیوان اشعار کتابی به سبک بوستان سروده و «هفت انجمن» نام نهاده است و بالغ بر ده هزار بیت است.

از اوست:

گرفتم آنکه گشایند پای بسته ماچه می کنند به بال و پر شکسته ما
گواه اینکه نه رند و نه عاشقم اینستپیاله تهی و سُبحه گسسته ما[۲]

پانویس

  1. مهدوی،اعلام اصفهان،ج۲،ص۵۹۹.
  2. تذکره اختر، ص۱۸؛ مجمع الفصحاء، ج۴، ص۱۶۴؛ سفینه المحمود، ص۱۴۰؛ لغت نامه دهخدا، ذیل حسین اسیری، ص۶۳۴؛ حدیقه الشعرا، ج۱، ص۱۳۳.

منبع