حسن بن عباسعلی دریاب اصفهانی

شیخ حسن دُریاب (1280ش- 1426ق) فرزند عباسعلی، واعظ صالح، در دولت آباد بُرخوار اصفهان متولّد شد.

معرفی

او از نوجوانی به تحصیل علوم دینی مشغول شد و مدّتی بعد با پدرش به نجف اشرف مهاجرت کرد و از درس اساتید عالیقدر آنجا خصوصاً آیات عظام سید ابوالحسن اصفهانی و سید محسن حکیم بهره برد و در کنار تحصیل به وعظ و ارشاد و تهذیب نفوس مردم و ترویج دین مشغول بود.

او عالمی زاهد، متواضع و اهل مطالعه بود و اوقات را به عبادت و تهجّد سپری می ساخت. از مصائب زندگی او، شهادت فرزند برومندش در زندان رژیم بعثی حاکم بر عراق بود که آنرا با توکّل و صبر بر خویش هموار ساخت. وی در سال 1421ق به ایران آمد و در شهر مقدّس قم ساکن شد.

وی 9پسر داشت که 7نفر از آنان در کسوت روحانیّت به تحقیق و ترویج دین مشغولند.

وفات

او سرانجام در 5 شوال 1426ق به رحمت الهی واصل شد و پیکرش در قبرستان علی بن جعفر قم مدفون شد.

منبع

• مهدوی، سید مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.