این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
بهروز سلطانیان
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
این مقاله در هیچ ردهٔ محتوایی قرار نگرفته است. لطفاً با افزودن چند رده کمک کنید تا این مقاله
در کنار سایر مقالههای مشابه فهرست شود. |
بهروز سلطانیان متخلّص به «ریحان» شاعر معاصر در روستای «اِسفِرجان» از توابع شهرضا متولّد شد و تحصیلات ابتدائی و متوسطه خود را در اسفرجان و شهرضا به اتمام رسانید.
معرفی نامه
ایشان در سال 1335 به استخدام آموزش و پرورش درآمد و به تدریس پرداخت. از کودکی طبع شعر داشت. در جوانی در اغلب انجمنها شرکت میکرد که می توان از انجمن ادبی حافظ و انجمن ادبی آشفته نام برد. همچنین وی انجمن مداحان شهرضا را برپا نمود. «ریحان» در شب یکشنبه 21 تیرماه 1381ش به دیار باقی شتافت.
آثار
کتاب چهل و پنج معما از آثار او در سال 1337ش به چاپ رسیده است.[۱] ابیات زیر از اشعار اوست:
ساقی بریز باده که با او وضو کنم | جامی زنم سپس سوی محراب رو کنم | |
سجاده از شراب بشویم، دل از ریا | بر جای مُهر سجده به پای سبو کنم[۲] |
پانویس
منبع
- مهدوی، سید مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.