این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

ابن مندویه احمد بن عبدالرحمان اصفهانی

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ابوعلی احمد بن عبدالرّحمان بن مندویه اصفهانی، طبیب، ادیب و شاعر است. در سال 338ق متولّد شد، و به تحصیل پرداخت تا این که در ردیف اطبّاء درجه اوّل عهد خود محسوب شده، و از طرف عضدالدّوله دیلمی به بغداد دعوت شد.

معرفی

وی ازجمله 24 نفر طبیبی است که در بیمارستان عضدی بغداد مشغول به خدمت گردیده، و مستمری دریافت داشته است.

آثار

قریب به پنجاه جلد کتاب و رساله در علوم پزشکی تألیف نموده که از آن جمله است:

1. اطعمه و اشربه

2. تدارک انواع الخطاء فی تدبیر الطبّی

3. الجامع الصّغیر

4. الجامع الکبیر

5. رساله در تدبیر جسد

6. رساله در نفس و روح

7. الطّبیخ

8. کافی یا کافیه در طب

9. المدخل

10. المغیث

11. نقض الجاحظ

12. نهایه الاختصار.

رساله شماره 2 و شماره 5 ضمن مجموعه شماره 2114 در کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران موجود است.

وفات

وفات وی در سال 372ق واقع شده است. [۱] [۲]

پانویس

  1. اخبار الحکماء، ص268؛ ادباء الاطبّاء، ج1، ص39؛ ریحانه الادب، ج8، ص233؛ فهرست نسخه های خطّی کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران، ج8، ص750؛ دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، ص134.
  2. مهدوی، اعلام اصفهان، ج 1 ، ص 216.

منبع