آقاحقی خوانساری

آقا حقی خوانساری در قرن یازدهم قمری می زیست؛ وی شاعر، خطیب توانا و فصیح و اهل حالی بوده است؛ که در مسجد جامع اصفهان خطابه می خواند .

معرفی

آقا حقی خوانساری، از شعرا، عرفا و فضلای قرن یازدهم هجری است. نسب او به «خواجه حسن ماضی» و از او با چند واسطه به عارف بزرگوار «حافظ سعدالدّین عنایت اللَّه خوانساری» می رسد. از بنی اعمام ملّا علی حشمتی خوانساری بوده و سال‌ها در مسجد جامع اصفهان به وعظ و خطابه مشغول بوده است. او واعظی خبیر و خطیبی فصیح بوده است. ظاهراً اغلب رباعی می‌سرود.

ابیات زیر از اشعار اوست :

در مذهب ما گفت و شنیدی دگر است		شبلی و جنید و بایزیدی دگر است
کاری نگشاید از نماز من و تو		در گاه قبول را کلیدی دگر است

وفات

او در سال 1037ق در خوانسار وفات یافته است.

منابع

• بهشتی نژاد، محمد علی، شعرای حوزه علمیه اصفهان (از صدر اسلام تا کنون)، اصفهان: پویان مهر، ۱۳۹۱ش.

• مهدوی، سید مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.