این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
عبدالعزیز ماجشون اصفهانی
ابوعبداللّه عبدالعزیز بن عبداللّه بن ابی سلمه تیمی ماجشون، از محدّثین عامّه در قرن دوم هجری است.
معرفی
اصلاً از اهالی اصفهان و از حفاظ حدیث و ثقه بوده و در فقه هم مهارت داشت. در مدینه (یثرب) ساکن بوده و سپس به بغداد رفته و در سال 164ق در آنجا وفات کرده [و در مقابر قریش دفن شد] تألیفاتی در احکام دارد.
او از جعفر بن محمّد بن علی (امام صادق علیه السلام ) و عبداللّه بن دینار و عمر بن عبداللّه بن دلف روایت می کند و احمد بن عبداللّه بن یونس و عبداللّه بن صالح از او روایت می کنند[۱].
سکه ماجشون (کوی ماجشون) در اصفهان به او منسوب بوده و ماجشون به معنی «ماه گون» است.[۲]
پانویس
- ↑ ذکر اخبار اصفهان، ج2، ص124؛ طبقات المحدّثین، ج1، ص134؛ الاعلام، ج4، ص145؛ ریحانه الادب، ج5، ص142.
- ↑ مهدوی، مصلح الدین،اعلام اصفهان (کتاب)، ج4، ص251
منبع
- مهدوی، مصلح الدین،اعلام اصفهان (کتاب)، اصفهان: سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، 1386ش.