این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
نجمالدین فاضل نوری

نجمالدين فاضل نورى فرزند حاج ميرزا بهاءالدين نورى، متخلّص به نجم و ملقّب به نجمالشريعه عالم فاضـل و اديب شاعر اصفهانی قرن چهاردهم ق است.
زندگی نامه
وی در روز پنجشنبه دهم شوال سـال 1310ق در اصفهان ديده به جهان گشود.تحصيلات خود را در اصفهان به پايان رسانيد و در علم فقه و دروس حوزه چنان پيشرفت نمود كه از برخى مراجع تقليـد مفتخر به دريافت اجازه روايت و اجتهاد شد.
پس از فوت پدرش در سال 1342 امامت مسجد دروازه نـو مسـتقلا بـه ايشـان محول گرديد.مرحوم مهدوى مینويسد:
در زمان پدرش نيز گاهى اقامهى جماعت و منبر وعـظ و ارشاد داشت. در پى دستور رضاخان در اجـراى قانون اتّحاد شكل لباس او نيز بـه اجبـار تغييـر لباس داد و شغل سردفتر اسناد رسمى را برگزيد.
مرحوم مهدوى اين تغيير لباس را صرفاً ظـاهرى میداند و مىنويسد:
از حيث اخلاق و عقايد تغييرى در وى ظاهر نشد و با عرفا و صوفيه معاشرت تام داشت و بـه آنان معتقد بود.
از شرح حالى كه مرحوم مهدوى در تذكره براى او نوشته اسـت چنـين برداشـت مىشود كه جدا شدن او از جمع و لباس روحانيت موجب انزواى او مـى گـردد . اما عدهاى از جوانان كه به اطلاعاتى اجمالى از او پى بـرده بودنـد محضـرش را مغتـنم مىشمارند و جلساتى را با موضوع اصول عقايـد و غيـره در برخـى شـب هـا برپـا مىنمايند و از علم او بهرهمند مىگردند. مهدوى مـى نويسـد :
فاضـل نـورى در ايـام جوانى علاوه بر آنكه شعر مىگفت به انجمن ادبى مرحوم شيدا نيـز مـى رفـت لكـن اكنون تقريباً منزوى است و با اشخاص كمتر مراوده و معاشرت دارد. [۱]
وى منظومهاى در توحيد سروده و ديوان اشعارى با تخلص نجم دارد.[۲]
وى در روز جمعه 23 بهمن سال 1349 برابر با 15 ذىالحجه سال 1390 قمرى فوت و در تكيه بابا ركنالدين به خاک سپرده شد.
از اشعار اوست :
تو را نجم اندر ايـن عـالم نگـاهى زان نگـارت بـس | نگـو از رونـق افتـاد اســت و كاسـد گشــته بـازارم | |
*** |
همه شب تا به سحر چشم بـه انجـم بگشـايم | تا ببينم رخ همچـون قمـرت گـاه بـه گـاهى | |
هركه در ميكده از مهر نهـد سـر بـه حقيقـت | عاقبت كوكب بخـتش بـه در آيـد ز سـياهى | |
نجم عاشق شـده بـر روى نكويـان و نـدارد | غيـــر آه دل پـــردرد و رخ زرد گواهی[۳] |
پانویس
منبع
- تذکره شعرای تخت فولاد اصفهان: معرفی شعرای مدفون در تخت فولاد اصفهان، پژوهش و تألیف علیرضا لطفی(حامد اصفهانی)،اصفهان:سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، 1390. ص 652