این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
شهید سید حسن بهشتی نژاد
شهید سید حسن بهشتی نژاد | |
---|---|
![]() | |
زادهٔ | ۱۳۲۴ اصفهان |
درگذشت/شهادت | ۱۳۶۰/۵/۱ اصفهان |
مدفن | گلستان شهدای اصفهان |
محل تحصیل | حوزه علمیه اصفهان حوزه علمیه قم |
والدین |
|
شهید حجت الاسلام سید حسن بهشتی نژاد (1324- 1360ش) فرزند سيد مصطفى بن سيد محمد بن مير محمد صادق ، ایشان معروف به سلمان زمان و ابوذر دوران بود.یکم مرداد ۱۳۶۰، در زادگاهش اصفهان مورد سوءقصد نیروهای سازمان مجاهدین خلق (منافقین) قرارگرفت و بر اثر اصابت گلوله به شهادت رسید. مزار او در گلستان شهدای اصفهان قرار دارد..[۱]
زندگی نامه
ولادت
چهاردهم دی 1324، در شهرستان اصفهان چشم به جهان گشود. پدرش سیدمصطفی و مادرش فاطمه آغا نام داشت.
فرزندان
سال ۱۳۴۷ازدواج کرد و صاحب دو پسر و یک دختر شد.
تحصیلات
تا پایان دوره ابتدایی درس خواند. سپس به فراگیری علوم دینی و دروس حوزوی تا سطح مقدمات پرداخت.
پدرش روحانی عالی قدر مرحوم سید مصطفی، در علم و عمل و بویژه تقوا و ورع زبانزد خاص و عام بود. مادرش نیز پرهیزگار و از خاندان پارسایان به شمار می رفت. پدرش می گفت: علاقه دارم همه فرزندانم خدمتگزار دین و امام زمان (ارواحنا فداه ) باشند و چنین شد که سید حسن نیز راه حوزه را برگزید.
اساتید
ده سال در حوزه علمیه اصفهان از محضر استادان مشهور و بویژه پدر ش، حاج آقا حسن مصطفوى، سيد محمد باقر امامى و حاج شيخ على مشكوة بهره مند گرديد. بهره جست. در قم در مدرسه دار الشفای قم ساکن شد و نیز از اساتید مشهوری همچون آیت الله حائری یزدی، شیخ محمد فاضل لنکرانی، نوری همدانی استفاده فراوان برد و بعد هم در مدرسه علمیه حقانی قم که با سبک نوینی اداره میشد، تحصیل نمود.
آثار و فعالیتها
فعالیت ها
وى در قم با نظر شهيد بهشتى و شهيد قدوسى نظارت بر طلاب مدرسه حقانى را بر عهده گرفت و در برنامه وسيعى كه براي حوزههاى علميه سراسر كشور ارائه گرديد، به عنوان نماينده طلاب اصفهان منشأ خدمات مؤثرى بود. در سال 1359 ش به عنوان حاكم شرع در دادگاه انقلاب شيراز مشغول به فعاليت شد و با عملكرد دقيق و احتياط فراوانى كه داشت، مسؤولان را تحت تأثير قرار داد و بارها مورد تحسين اطرافيان قرار گرفت. همزمان با فعاليت در دادگاه شيراز، به عنوان امام جمعه موقت اصفهان به انجام وظيفه پرداخت و با سخنان شيواى خود در خطبههاى نماز جمعه و ديگر جلساتى كه حضور داشت، سعى در بيدارى روح انقلابى و دينى مردم مى نمود. در زمان اوج گيرى نهضت اسلامى سخنرانيهاى وي در تحصن تاريخى مردم اصفهان در منزل آيتالله خادمى و مسجد سيد زبانزد خاص و عام بود.
اين عالم گرانمايه پس از فوت پدر بزرگوارش، آقا سيد مصطفى ( م: 1397 ق )، در مسجد گورتان، نماز جمعه را اقامه مىنمود.
سید حسن بهشتی نژاد درست یک روز قبل از انتخابات مجلس، در حالی که آماده خدمت در این سِمَت بود شهيد شد. منافقین این مسأله را به خوبی درک کرده بودند که اگر چنین کسانی متولیان قانون گذاری باشند، کفر و نفاق در کشور جایگاهی ندارد؛ چرا که او خود بر فراز منبر گفته بود: «تا این عمامههای سیاه و سفید بر سر ماهاست، نمی گذاریم اوضاع به وضع قبلی برگردد».[۲]
سید حسن در همان سالهای ابتدای نهضت روحانیت، به ترویج مبانی انقلاب اسلامی پرداخت و از سال ۵۵ به بعد با جلساتی که در حضور آیت الله بهشتی انجام می گرفت، خط فکری ایشان را دنبال نمود و این مبارزه تا سقوط شاه و خاندان پلید پهلوی ادامه یافت. سخنرانی های او در منزل آیت الله خادمی در روزهای تحصن و نیز هفتم محرم در مسجد سید، در مبارزات مردم اصفهان تاریخ ساز بود. پس از انقلاب اسلامی نیز همواره در خدمت انقلاب بود و به پیشنهاد آیت الله دکتر بهشتی، نه ماه مسئولیت افتخاری دادگاه انقلابی شیراز را بر عهده گرفت و در همان سالهای اول به عنوان امام جمعه موقت شهر اصفهان به اقامه نماز جمعه می پرداخت.
شهادت
یکم مرداد ۱۳۶۰، در زادگاهش مورد سوءقصد نیروهای سازمان مجاهدین خلق (منافقین) قرارگرفت و بر اثر اصابت گلوله به شهادت رسید. مزار او در گلستان شهدای همان شهرستان قرار دارد. برادرش سیدمهدی نیز شهید شده است.[۳]
استاد نحوى در تاريخ وفاتش سروده است:
به تاريخ نحوی به شمسى سرود: | « بهشتى شهيد ره عدل و داد » |
پانویس
منابع
- کنگره شهدای طلبه و روحانی استان اصفهان، شاهدان روحانی: یادنامه کنگره شهدای طلبه و روحانی استان اصفهان، اصفهان: وسپان، 1388.
- واحد تحقیقات امام زاده شاه جمال با همكاری سازمان بنیاد شهید و امور ایثارگران، فرهنگ اعلام شهدای روحانی: به همراه زندگينامه شهدای روحانی، قم: معاونت پژوهش و ارتباطات فرهنگی امام زاده شاه جمال ، ۱۳98.
- مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج1، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1389.