حسینعلی تویسرکانی اصفهانی

ملّا حسینعلی تویسرکانی ابن نوروزعلی ملایری عالم محقق، فقیه جامع، مجتهد اصولی، از علماء طراز اوّل اصفهان در قرن یازدهم هجری.

معرفی

ملاحسینعلی در تویسرکان متولّد شد و در اصفهان نزد اعلام آنجا به ویژه شیخ محمّد تقی رازی صاحب حاشیه حاضر شد و کسب فیض کرد تا به درجه اجتهاد نائل شد و بسیاری از مردم اصفهان و نواحی اطراف از او تقلید نمودند.

محضر درس او پربار بود و شاگردان بسیاری از محضر او مستفیض شدند. او امام جماعت مسجد ایلچی احمدآباد بود و به جهت احتیاط در نماز جمعه، جمعه ها به دُرچه می رفت و نمازجمعه را در آنجا برپا می ساخت.

آثار

کتب زیر از اوست:

• «حاشیه بر جامع عباسی»

• «رساله در ردّ بر اخباریّه»

• [«الشّهاب الثّاقب»] در ردّ بر حاج کریم خان کرمانی

• «فصل الخطاب» در اصول فقه

• [«قارعه القوارع»] که ردّ بر جوابیه حاج محمّد کریم خان کرمانی بر کتاب «شهاب ثاقب» است.

• «کشف الاسرار» در شرح شرایع، در 11 جلد، که به خط مؤلّف نزد آقای دکتر سیّد احمد تویسرکانی در اصفهان موجود است.

• «المقاصد العلیّه» در حاشیه بر قوانین، در دو مجلّد

• «نجاه المؤمنین» در اخلاق و اصول دین که آن را در سال 1272ق و به نام فرزندش «محمّد» نوشته است.

• «رساله عملیه»

وفات

سرانجام در ۲۸ صفر ۱۲۸۶ق در اصفهان وفات یافته و در بقعه خوانساری ها در تخت فولاد مدفون گردید.

امام الحرمین میرزا محمّد همدانی که مجاز از مرحوم تویسرکانی است، در «ملتقطات فصوص الیواقیت» ضمن مرثیه ای، ماده تاریخ وفات ایشان را چنین سروده است:

فقضی نحبه و سار الیها

و دعاه الیه ارّخ «غفور»

منبع

بر گرفته از مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.