سید محمدتقی مستجاب الدعوه اصفهانی

سيدمحمدتقی مستجاب الدعوه فرزنـد سـيد محمـد سـعيد بـن محمدصـادق بـن ابوالقاسم بن محمدباقر بن ميرمحمدصادق موسوی اصفهانی عالم فاضل زاهد اصفهانی قرن سیزدهم قمری است.

معرفی

جدش مير محمدباقر نيز از فضلای آخر عهـد صـفويه بوده در 25 جمادی الثانی 1111 وفات و در حوالی تکیه خاتون آبادی دفن است.

صاحب عنوان از اهل زهد و تقوا و عزلت و انزوا بوده و در نزد حاجی کلباسی و سیّد حجّه الاسلام مقبول القول و محترم بوده، خدمت آقا محمّد بیدآبادی و جمعی دیگر تحصیل نموده و در محلّه خواجو سکونت داشته است.

مرحوم مهدوی در مورد شرح احوال خاندان او می نويسد:

«پدرانش گاهی در يزدو زمانی در اصفهان ساكن بوده و برخی از بنی اعمام او در يزد متوطّن بود و هنوز هم اعقابشان در آنجا ساكن هستند.او از علمای كامل و اهل زهد و تقوی و عزلت و انـزوا بـوده و در نـزدحـاجی كرباسی و سيد حجت الاسلام مقبول القول و محتـرم بـوده و از شـاگردان آقـا محمـدبيدآبادی بوده كه در محله ی خواجو سكونت داشته و در سال 1236 در سن بيشـتراز نودسالگی وفات يافته و در تخت فولاد جنب تكيـه خـاتون آبـادی در تكيـه مهدوی مدفون شده است.»

از فرزندان او می توان به آقا سيد محمدحسن مجتهد متـوفّی 1263 قمـری عـالمِ عامل و فقيه كامل معروف به مجتهد اشاره كرد كه دارای تأليفاتی چون مهجـة الفـؤاد در شرح ارشاد علامه ی حلی در دوازده مجلّد و جامع الفقهی در 6 مجلّد و رسـاله ی وجيزه در اعجاز قرآن بوده است.

مرحوم مستجاب الدعوه دارای طبع شعر بوده و اين اشـعار عربـی بـدو منسـوب است:

زارت بلا موعد فی غيهـب الغسـق		كانّها الكوكـب الـدری فـی الافـق
فقلـت اهـلا بـك يـا خيـر زائـرة		اما خشيت من الحرّاس فی الطّـرق
فأنشأت بلسان الحال قائله		من یرکب البحر لایخشی من الغُرَق
فقلت لمّا رأت عینی محاسنها		سبحان من خلق الانسان من عَلَق
اعیذها من عیون النّاس کلّهم		بقل اعوذ بربّ النّاس و الفَلَق

وفات

در سال 1336ق به سن متجاوز از 90 سال وفات یافته و در تخت فولادجنب تکیه خاتون آبادی در تکیه ای مخصوص مدفون شد.

منابع

برگرفته از کتاب تذكره شعرای تخت فولاد اصفهان: معرفي شعرای مدفون در تخت فولاد اصفهان، عليرضا لطفي (حامد اصفهاني)، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحي شهرداري اصفهان، 1390.

برگرفته از: مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.