سید حسین شجره بزمی

سیّد حسين شجره فرزند سيّد عبدالرسول شجره(متخلّص به بزمى) در سال 1278 شمسى به دنيا آمد.

زندگی نامه

اوايل عمر ساكن قهفرخ بود و بـه آمـوزش و پـرورش كودكـان اشتغال داشت. سپس به اصفهان آمد و پس از مـدّتى بـه تهـران انتقـال يافـت و در دانشكده آمريكايى البرز به تحصيل و تدريس پرداخت و پس از اتمام دوره متوسطه وارد دانشكده حقوق شد و در همين زمان به نوشتن مقاله در روزنامـه هـاى ايـران وكيهـان پرداخـت.

ســپس در وزارت دارايـى مشــغول بــه خــدمت شــد و از صاحب منصبان وزارت دارايى گرديد. هنگامى كه در قهفرخ بود ناهيد تخلّص می كرد ولى با آمدنش به اصـفهان تخلّـص خـود را شـيوا انتخـاب كـرد . مرحـوم مهـدوى می نويسد: كم شعر می گفت ولى سنجيده و متين می گفت، در ادبيات بيشتر از علـوم ديگر اهتمام داشت. وى در سال 1402 هجرى قمرى مطابق با 21 فروردين 1361 در تهران ديده ازجهان فرو بست و پس از انتقال به اصفهان در تكيه ى آغاباشـى مـدفون گرديـد . از اشعار اوست:

گر خاك شـود وجـود دانـا		او راسـت حيـات جـاودانى
ليكن به مثـل حيـات نـادان		مرگ است به نـام زنـدگانى

آثار

آثار زير نتيجه ى مطالعات اوست:

1 ـــ تحقيــق در رباعيــات خيــام

2 ـــ علــم معــاش

3 ـــ شخصــيت مولــوى

4 ـ روانشناسى امروز

5 ـ مقدمه بـر جغرافيـاى اقتصـادى

6 ــ كسـب و تجـارت عمومى

7 ـ راز كامروايى

8 ـ قواى روحى و آيين فرمانروايى

9 ـ گلزار ايران.

اشعار سنگ نوشته مزارش چنين است:

اى كوچ كرده ناگـه و از يـاران		بــر جــا نهــاده ديــده پربــاران
در خاك تيره خفته ولـى بيـدار		در اشك چشـم آينـه كـرداران

منبع

برگرفته از کتاب تذكره شعراي تخت فولاد اصفهان: معرفي شعراي مدفون در تخت فولاد اصفهان، عليرضا لطفي (حامد اصفهاني)، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحي شهرداري اصفهان، 1390. ص۳۵۸