سید محمدعلی فصیح الواعظین مارنانی

سید محمد علی فصیح الواعظین

آقا سید محمدعلی مارنانی(متوفی 1355ق) معروف به «فصیح الواعظین» از واعظان برجسته و منبریان اصفهان در قرن چهاردهم هجری است.

معرفی

وی فرزند سید احمد واعظ مارنانى بن حاجى سید حسین از واعاظان و منبریان اصفهان بوده است. پدرش سید احمد نیز از واعظان اصفهان بود. سید احمد واعظ در 14 صفر 1374ق وفات یافته، در تکیه بروجردی در سمت شرقى مدفون شد.

مرحـوم مهـدوی درتذكره خود نام او را تحت تخلص فصيح معرفی مـی كنـد. وی او را مورد احتـرام بيشتر اهالی شهر اصفهان و از سادات شريف و با فضل می داند که علاوه بر جامعیت در فضل و ادب و شعر دارای آوازی دلنواز بود.

آثار

از وی آثاری در زمینه طب گیاهی به جا مانده است. وى که داراى طبع شعر بوده، گهگاهى اشعارى مى سروده است.

او این دو بیت را به خط خود در جُنگ دانشمند محترم آقای حاج آقا حسین عمادزاده نوشته است:

یارب بر من نیامد آن مه دیشب		فریاد زدم چو کودک مهدی شب
تا سر نزده از افق آن ماه منیر		هر روز بود ز غیب آن مهدی شب

وفات

تقریبا چهل و پنج سال عمر کرد و در زمان حیات پدرش در چهارم ربیع الاوّل 1355ق مطابق با ششم خرداد 1315ش وفات یافته در تکیه مرحوم حاج میرزا ابوالحسن درکوشکی (بروجردی) در یکی از اطاق های غربی مدفون گردید که در سال های اخیر شهرداری آنجا را خراب کرد.

منابع

• مهدوی، سید مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.
• لطفی، عليرضا (حامد اصفهانی)، تذكره شعرای تخت فولاد اصفهان: معرفی شعرای مدفون در تخت فولاد اصفهان، اصفهان، سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۹۰.
• مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، زيرنظر اصغر منتظرالقائم، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج3، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1392.