این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
محمد مانی
ميرزا محمد مانى فرزند محمدحسين در سال 1258 قمرى ديده به جهان گشـود. وى از سخنوران و شاعران عصر قاجاريه در اصفهان است كه در اصفهان علم و ادب آموخت و در روزگار خويش مورد توجه و عنايت ظلّال سلطان بود و او را به عنوان يكى از اعضاى پنجگانه ى عدالت خانه برگزيده بود.
معرفی
جناب در مورد او چنين نوشته است:
«ميرزا محمـد مـانى (شـاعر ) بـه محـرّرى اشتغال داشت. اغلب روزگار خود را در انجام كارهاى دوستان مى گذرانيد شعر هـم مى گفته «مانى» تخلّص داشت وفات او در سنه هزار و سيصد و بيست اواخر دوران مظفّرالدين شاه واقع شد»[۱].
پيكر وى در صحن تكيه ى آقا حسين خوانسارى مدفون شد كه متأسـفانه امـروز از قبر او در صحن تكيه ى خوانسارى اثرى ديده نمى شود.[۲] از جمله اشعارى كه از اين شاعر در منابع مكتوب در اختيار ماست قطعه شـعرى در مدح حاج محمدتقى نقشينه و سازنده شبستان مسجد مصلی تخت فولاد اصـفهان ا ست كه به خط مرحوم عبدالرحيم افسر بر كتيبه ى سـنگى نگاشـته شـده و مرحـوم قدسى در كتاب خوشنويسى در كتيبه هاى اصفهان تصوير آن را بـه چـاپ رسـانيده است.
متن اين كتيبه چنين است:
| بزرگــى كــه در قرنهــا روزگــار | نديــد و نبينــد مــرا او را قــرين | |
| بهشـتى عيــان سـاخت در اصـفهان | گــرت نيســت بــاور بيــا و ببــين | |
| شبسـتانى آراسـت همچـون بهشـت | كـه خُلـدى مصفاسـت انـدر زمـين |
پانویس
منبع
برگرفته از کتاب تذكره شعراي تخت فولاد اصفهان : معرفي شعراي مدفون در تخت فولاد اصفهان، عليرضا لطفي (حامد اصفهاني)، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحي شهرداري اصفهان، 1390. ص496