این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
عبدالغفار تویسرکانی
عبدالغفار بن سیّد محمّدحسین تویسرکانی، عالم فاضل جلیل و مجتهد بارع. [از علمای عالیقدر اواخر دوره قاجاریه]
معرفی
در تویسرکان متولّد شده و در سال 1266ق به اصفهان مهاجرت نمود. و نزد ملاّ حسینعلی تویسرکانی، آقا سیّد حسن مدرس و دیگران تحصیل کرده و از استاد اوّل و آقا میرزا محمّدباقر چهارسوقی (صاحب روضات) اجازه دریافت نموده است.
او هم درس صاحب روضات بوده و از مشوقین او در تألیف کتاب «روضات الجنّات» است. جمعی از خواصّ طلاّب و تُجّار و اخیار اصفهان مرید او بودند و خود او در مسجد حاج محمّدجعفر آباده ای اقامه جماعت می نمود.
آثار
کتب زیر از تألیفات اوست:
1. «بشاره المذنبین» در اعتقادات به فارسی، که نسخه آن به شماره 7325 در کتابخانه آیت اللّه مرعشی موجود است.[۱] 2. «حقیقت ایمان» در اعتقادات، به فارسی، که به شماره 7550 در کتابخانه آیت اللّه مرعشی در قم موجود است.[۲] 3. «الجراب» کتابی کشکول مانند.
وفات
سرانجام در 22 ربیع الثّانی 1319ق وفات یافته و در تخت فولاد در تکیه ای مخصوص مدفون شد.[۳]
مادّه تاریخ وفاتش این است:
او پای خود نهاد به جمع و چنین سرود: «افسوس افقه العلماء از جهان برفت»[۴]
پانویس
- ↑ فهرست مرعشی، ج19، ص126؛ تراجم الرجال، ج1، ص311.
- ↑ فهرست مرعشی، ج19، صص 354 و 355.
- ↑ رجال اصفهان یا تذکره القبور، ص33؛ دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج2، ص779؛ سیری در تاریخ تخت فولاد، ص97؛ الاصفهان: رجال و مشاهیر، ص170؛ نقباء البشر، ج3، ص1147.
- ↑ مهدوی، مصلح الدین،اعلام اصفهان، ج4، ص273
منبع
برگفته از کتاب: مهدوی، مصلح الدین،اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، 1386ش.