این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
عبدالحسین ادیب فرهمند
این نوشتار نیازمند جعبهٔ اطلاعات است. ممکن است بخواهید با افزودن یک جعبهٔ اطلاعات، به استانداردسازی نمایش موضوع کمک کنید. |
این نوشتا برای بهبود کیفیت نیازمند یک تصویر یا عکس است. |
این مقاله ممکن است در رده اشتباه قرار گرفته باشد یا متعلق به ردههای اضافی است. |
عبدالحسین بنان زاده معروف و متخلّص به ادیب فرهمند فرزند خلیل خان بنان السّلطنه، شاعر ادیب، جامع فضائل انسانی و حاوی جمیع کمالات [از سخنوران قرن چهاردهم هجری.]
زندگینامه
عبدالحسین ادیب فرهمند در ماه صفر 1317ق در بروجن متولّد شد. جهت تحصیل به اصفهان آمده و در این شهر علم و ادب آموخت و به واسطه قریحه خدادادی لب به گفتن شعر باز کرده و ابتدا «دبیر» تخلّص نموده و به انجمن ادبی شیدا راه یافت. وی طبق فرمانی از طرف احمدشاه قاجار در ماه ربیع الثّانی 1341ق به لقب «ادیب الممالک» ملقّب شد.[۱]
پس از تعطیل شدن انجمن شیدا، به اذن مرحوم شیدا در منزل خود انجمن تأسیس نمود و تقریبا مدت 7 سال آن انجمن دایر بود.[۲]
اديب، گرچه عمرى كوتاه داشـت،ولى روزگار او به تمامى در راه علم و ادب و توسعه معارف صرف شد، گر فرصـتى مى يافت در جمع شعرا با نغمه شعر به تسكين سراچه و رونق و فتق امور اين صـنف پرداخته از هيچ كوششى در اعتلاى ادبيات دريغ نمى ورزيد.[۳]
از اشعار اوست:
من آن نیم که به یک توبه ترک باده کنم | به سادگی نخورم باده ترک باده کنم | |
مقدّسم ولی از بهر آنکه هر سحری | نماز نافله باده را اعاده کنم | |
******** | ||
کی گذارد علم دیگر هر خری نادان تر از خر | خر سواری کرده و افسار مشتی خر بگیرد[۴] |
فعاليت ها
او به عنوان سردبیر به همکاری با روزنامه «اختر مسعود» به مدیریت «عبدالوهاب گلشن ایرانپور» پرداخت.
در شعبان 1340ق (مطابق برج حمل 1301ش) مجله «تحفة الادباء» را منتشر کرد که پس از 10 شماره در پایان همان سال تعطیل شد.
در سال 1306ش امتیاز روزنامه «مداین» و ماهنامه «همایون» را کسب نموده و آنها را منتشر ساخت که خیلی زود از انتشار آن جلوگیری شد.
در سال 1309ش مدیریت روزنامه «گیتی نما» به صاحب امتیازی «مهدی اژه ای» را پذیرفت.[۵]
اشعار او دارای حلاوت مخصوصی بوده و به طرز قدیم و جدید شعر و تصنیف سروده است. از آثار او رساله «جشن جغدها» به نظم به طبع رسیده است.[۶]
وفات
ادیب فرهمند در شب جمعه 9 رجب 1353ق در اصفهان وفات یافته و در یکی از اتاق های تکیه ملک [که اکنون در تکیه شهداء واقع شده است] در تخت فولاد اصفهان مدفون شد.[۷]
هنگـام احـداث گلستان شهدا در پى تخريب اتاق هاى اين تكيه مزارش مفقود شد و اكنـون اثـرى از آرامگاه او ديده نمى شود.[۸]
مادّه تاریخ وفاتش را «گلشن ایرانپور» گوید:
پانویس
- ↑ تاریخ جراید و مجلات ایران، ج2، ص112.
- ↑ دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج2، ص765.
- ↑ روزنامه دانش اصفهان، سال اول، شماره 13 ،ص3.
- ↑ بهشتینژاد، شعرای حوزه علمیه اصفهان، ص117؛پارسی سرایان بام ایران .
- ↑ تاریخ و جراید و مجلات ایران، ج2، صص 110-112 و ج4، ص172؛ مشاهیر مطبوعاتی اصفهان، صص 208-216.
- ↑ سیری در تاریخ تخت فولاد، ص203.
- ↑ سیری در تاریخ تخت فولاد، ص203.
- ↑ لطفی،تذکره شعرای تخت فولاد اصفهان،ص۲۵۷
- ↑ دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج2، ص765.
- ↑ مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان،ج۴، ص۱۵۷.
منابع
- مهدوی، مصلح الدین،اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان،۱۳۸۶ش.
- تذكره شعرای تخت فولاد اصفهان: معرفي شعراي مدفون در تخت فولاد اصفهان، عليرضا لطفي (حامد اصفهاني)، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحي شهرداري اصفهان،۱۳۹۰.