این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
محمدابراهیم بن محمد خلیل فیض
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
این نوشتا برای بهبود کیفیت نیازمند یک تصویر یا عکس است. |
این نوشتار نیازمند جعبهٔ اطلاعات است. ممکن است بخواهید با افزودن یک جعبهٔ اطلاعات، به استانداردسازی نمایش موضوع کمک کنید. |
محمّدابراهیم فیض(متوفی 1379ق) فرزند آقا محمد خلیل، مشهور به فیض، عالم عامل کامل محقق در قرن چهاردهم هجری است.
از زندگی او اطلاعی نداریم جز اینکه خود و پدرش از علما بوده‌اند.[۱]
وفات
وی در سال 1379 ق برابر با 3 فروردین 1327ش وفات نموده و در تکیه سیدالعراقین واقع در تخت فولاد دفن گردید.[۲] میرزا حسن خان جابری اشعار زیر را در مرثیه فوت وی سروده که بر سنگ مزارش حک شده است:
| بود دریای فیض ابراهیم | که از آن لؤلؤ آمدی به کران | |
| جابری خواست سال تاریخی | بهر آن رادمرد شادروان | |
| ملهم از فیض حق شد و گفتا | «فیض از حق ببرد او بجنان»[۳] |
پانویس
منابع
- مهدوی، سید مصلح‌الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.
- مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج3، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1392.