محمدرحیم بن مرتضی شیخ الاسلام

میرزا محمدرحیم (دوم) شیخ الاسلام فرزند میرزا مرتضی بن میرزا عبدالمطلب بن میرزا محمدرحیم اول بن میرزا محمّد جعفر بن ملّا محمّد باقر محقّق سبزواری، عالم فاضل [از فضلاء قرن سیزدهم هجری] است.

معرفی

در اصفهان متولّد شده و در سال 1226ق پس از فوت پدر، به منصب شیخ الاسلامی اصفهان تعیین گردید. در اصفهان تحصیلات علوم دینی را انجام داده بود.

وفات

سرانجام در جمعه 9 صفر 1249ق وفات یافته و در بقعه تکیه خوانساری ها در تخت فولاد مدفون شد.

[بر روی قبر او سنگ مرمر نفیسی با حجّاری عالی و خطوط ثلث و نستعلیق خوش نصب است و در حاشیه اشعاری از «حسین ضیاء اصفهانی» در مرثیه او نقر شده که مادّه تاریخ آن چنین آمده است]:

ندای اِرجِعیَش چون به گوش هوش رسید		سروش عالم غیبی ز سوی جنّت مأوا
نوشت کلک «ضیاء» از برای سال وفاتش:		«رحیم را که کند رحم جز رحیم بِعُقبا»

منبع

برگرفته از: اعلام اصفهان، سید مصلح الدین مهدوی، سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1386.