این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

تفاوت میان نسخه‌های «سيد شهنشاه شكيب اصفهانی»

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(اصلاح پانویس)
 
سطر ۱: سطر ۱:
'''میر شهنشاه اصفهانی،''' متخلّص به '''شکیب''' شاعر ادیب از سخنوران قرن یازدهم هجری است.<ref>اعلام اصفهان ، ج3، ص415.</ref>
{{رده‌بندی‌نشده}}
 
'''میر شهنشاه اصفهانی،''' متخلّص به '''شکیب''' شاعر ادیب از سخنوران قرن یازدهم هجری است.<ref>مهدوی، اعلام اصفهان ، ج3، ص415.</ref>


==معرفی==
==معرفی==
او از سادات و متولّیان امامزاده زین العابدین [[سادات درب امامی|(درب امام)]] اصفهان و پسرعموی مستوفی موقوفات در عهد شاه سلیمان بود. خود او مدّتی مستوفی استرآباد بود. او گاهی شعر می‌سرود.
او از سادات و متولّیان امامزاده زین العابدین [[سادات درب امامی|(درب امام)]] اصفهان و پسرعموی مستوفی موقوفات در عهد شاه سلیمان بود. خود او مدّتی مستوفی استرآباد بود. او گاهی شعر می‌سرود. ابیات زیر از اوست:{{شعر}}
 
ابیات زیر از اوست:
{{شعر}}


{{ب|واعظ به مزخرفات خود غرّه مشو| خورشید صفت واله هر ذرّه مشو}}
{{ب|واعظ به مزخرفات خود غرّه مشو| خورشید صفت واله هر ذرّه مشو}}
{{ب|بر تخته منبر آمد و رفت مکن| سوهان طبیعت شده ای ارّه مشو}}
{{ب|بر تخته منبر آمد و رفت مکن| سوهان طبیعت شده ای ارّه مشو}}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
==وفات==
==وفات==
او قبل از سال 1083ق (سال تألیف تذکره نصرآبادی) وفات یافت.<ref>تذکره نصرآبادی، ج1، صص 175 و 176؛ تذکره روز روشن، ص122.
او قبل از سال 1083ق (سال تألیف تذکره نصرآبادی) وفات یافت.<ref>نصرآبادی، تذکره نصرآبادی، ج1، صص 175 و 176؛حسین صبا، تذکره روز روشن، ص122.
</ref>
</ref>


سطر ۱۹: سطر ۱۶:
<references />
<references />
==منبع==
==منبع==
* [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، سید مصلح الدین، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.
 
*[[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، سید مصلح الدین، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.
 
[[رده:اعلام اصفهان، ج3]]
[[رده:اعلام اصفهان، ج3]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۶ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۰۲:۵۵

میر شهنشاه اصفهانی، متخلّص به شکیب شاعر ادیب از سخنوران قرن یازدهم هجری است.[۱]

معرفی

او از سادات و متولّیان امامزاده زین العابدین (درب امام) اصفهان و پسرعموی مستوفی موقوفات در عهد شاه سلیمان بود. خود او مدّتی مستوفی استرآباد بود. او گاهی شعر می‌سرود. ابیات زیر از اوست:

واعظ به مزخرفات خود غرّه مشو خورشید صفت واله هر ذرّه مشو
بر تخته منبر آمد و رفت مکن سوهان طبیعت شده ای ارّه مشو

وفات

او قبل از سال 1083ق (سال تألیف تذکره نصرآبادی) وفات یافت.[۲]

پانويس

  1. مهدوی، اعلام اصفهان ، ج3، ص415.
  2. نصرآبادی، تذکره نصرآبادی، ج1، صص 175 و 176؛حسین صبا، تذکره روز روشن، ص122.

منبع