این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «احمد جوهری»
(ویرایش متن و افزودن رده و الگو و منبع) |
Kh1.farokhi (بحث | مشارکتها) (حذف الگو) |
||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{نیازمند جعبه اطلاعات}} | {{نیازمند جعبه اطلاعات}} | ||
'''احمد جوهری'''(متوفی 1363ق) خطیب، واعظ با اخلاص و ذاکر حضرت اباعبداللّه (ع) در قرن چهاردهم هجری در اصفهان است. | '''احمد جوهری'''(متوفی 1363ق) خطیب، واعظ با اخلاص و ذاکر حضرت اباعبداللّه (ع) در قرن چهاردهم هجری در اصفهان است. | ||
==معرفی== | ==معرفی== | ||
وى از اعقاب ادیب شاعر شهیر [[محمدابراهیم جوهری|مولانا ابراهیم جوهرى]] از نوادر وعّاظ | وى از اعقاب ادیب شاعر شهیر [[محمدابراهیم جوهری|مولانا ابراهیم جوهرى]] از نوادر وعّاظ روزگار و اکابر شعرای شیرین گفتار و سراینده کتاب «طوفان البکاء» در مقتل حضرت سیّد الشهداء(ع) است. | ||
مرحوم [[حسن جابری انصاری|میرزا حسن خان جابرى]] در ضمن وقایع سال 1240ق مى نویسد: <blockquote>«وفات میرزا ابراهیم جوهرى، صاحب طوفان البکاء، قبرش آب بخشان، و نبیره اش شیخ احمد، صد سال زنده و برازنده». </blockquote>مرحوم شیخ احمد عمر طولانى خود را به وعظ و خطابه گذراند و سر بر آستان مقدس حسینى(ع) بسود. وى واعظى معروف و سخنورى فصیح بوده و در سنگ نوشته مزارش با عنوان: « افصح المتکلّمین و زبدة الواعظین» یاد شده است.<ref>قاسمی، شرح مجموعه گل، صص 323-320.</ref> | مرحوم [[حسن جابری انصاری|میرزا حسن خان جابرى]] در ضمن وقایع سال 1240ق مى نویسد: <blockquote>«وفات میرزا ابراهیم جوهرى، صاحب طوفان البکاء، قبرش آب بخشان، و نبیره اش شیخ احمد، صد سال زنده و برازنده». </blockquote>مرحوم شیخ احمد عمر طولانى خود را به وعظ و خطابه گذراند و سر بر آستان مقدس حسینى(ع) بسود. وى واعظى معروف و سخنورى فصیح بوده و در سنگ نوشته مزارش با عنوان: « افصح المتکلّمین و زبدة الواعظین» یاد شده است.<ref>قاسمی، شرح مجموعه گل، صص 323-320.</ref> | ||
نسخهٔ ۹ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۲۳:۳۸
این نوشتار نیازمند جعبهٔ اطلاعات است. ممکن است بخواهید با افزودن یک جعبهٔ اطلاعات، به استانداردسازی نمایش موضوع کمک کنید. |
احمد جوهری(متوفی 1363ق) خطیب، واعظ با اخلاص و ذاکر حضرت اباعبداللّه (ع) در قرن چهاردهم هجری در اصفهان است.
معرفی
وى از اعقاب ادیب شاعر شهیر مولانا ابراهیم جوهرى از نوادر وعّاظ روزگار و اکابر شعرای شیرین گفتار و سراینده کتاب «طوفان البکاء» در مقتل حضرت سیّد الشهداء(ع) است.
مرحوم میرزا حسن خان جابرى در ضمن وقایع سال 1240ق مى نویسد:
«وفات میرزا ابراهیم جوهرى، صاحب طوفان البکاء، قبرش آب بخشان، و نبیره اش شیخ احمد، صد سال زنده و برازنده».
مرحوم شیخ احمد عمر طولانى خود را به وعظ و خطابه گذراند و سر بر آستان مقدس حسینى(ع) بسود. وى واعظى معروف و سخنورى فصیح بوده و در سنگ نوشته مزارش با عنوان: « افصح المتکلّمین و زبدة الواعظین» یاد شده است.[۱]
شیخ عبدالکریم جوهری و استاد مهدی جوهری از فرزندان وی هستند.
وفات
شیخ احمد در غره شعبان سال 1363ق وفات یافت و در صحن تکیه سیدالعراقین تخت فولاد اصفهان مدفون شد. بر سنگ مزارش عبارات زیر همراه با شعری از صغیر، شاعر بزرگ اهل بیت که حاوی ماده تاریخ وفات مرحوم جوهری است، حک شده است.
آرامگاه مرحوم مغفور خلد آشیان، آقاى افصح المتکلّمین و زین الواعظین، شیخ احمد جوهرى غرّه شعبان 1363ق.
| جوهرى با وفا آن که ز نیک اخترى | نمود هفتاد سال بر شه دین چاکرى | |
| بنده سلطان دین بود در ایام عمر | داشت بدین بندگى عار خود از سرورى | |
| غرّه شعبان نمود عزم جنان از جهان | زدست مولاى خویش خورد مى کوثرى | |
| خواست« صغیر» آورد سال وفاتش به نظم | کرد تفکّر همى بهر... درّى | |
| شد سر دانشورى ز جمع بیرون و گفت: | «فانى شاه شهید شد بِمَلا جوهرى» |
1363ق.[۲]
پانویس
منابع
- قاسمی، رحیم، شرح مجموعه گل: مشاهير مدفون در تكيه سيدالعراقين تخت فولاد اصفهان، اصفهان: کانون پژوهش، چاپ دوم، ۱۳۹۰.
- مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج1، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1389.