این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخههای «حسن بن علی دیلمانی تنکابنی»
Kh1.farokhi (بحث | مشارکتها) (افزودن رده) |
Kh1.najafi (بحث | مشارکتها) (ویرایش صفحه) |
||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{نیازمند تصویر}}{{نیازمند جعبه اطلاعات}} | |||
'''آخوند ملّا حسن دیلمانی گیلانی (''' متوفی 1094ق ) بن ملّا علی بن ملّا حسن فقیه دیلمانی تنکابنی ملقب به '''ملّا حسن لُنبانی''' ، عالم فاضل حکیم عارف و ادیب شاعر، از بزرگان اهل فضل و دانش بود. | '''آخوند ملّا حسن دیلمانی گیلانی (''' متوفی 1094ق ) بن ملّا علی بن ملّا حسن فقیه دیلمانی تنکابنی ملقب به '''ملّا حسن لُنبانی''' ، عالم فاضل حکیم عارف و ادیب شاعر، از بزرگان اهل فضل و دانش بود. | ||
==معرفی== | ==معرفی== | ||
ملّا حسن در محلّه لنبان اصفهان ساکن بوده و بدین مناسبت به ملّا حسن لُنبانی نیز شهرت داشته است. وی تصوف را با حکمت جمع ساخته و در [[مدرسه علمیه چهارباغ عباسی|مسجد جامع عباسی]] تدریس حکمت خصوصاً شفا و اشارات می نموده است. | ملّا حسن در محلّه لنبان اصفهان ساکن بوده و بدین مناسبت به ملّا حسن لُنبانی نیز شهرت داشته است. وی تصوف را با حکمت جمع ساخته و در [[مدرسه علمیه چهارباغ عباسی|مسجد جامع عباسی]] تدریس حکمت خصوصاً شفا و اشارات می نموده است.<ref>مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج 2، ص ۳۰۸.</ref> | ||
ملّا عبداللَّه افندی صاحب ریاض با او نظر خوشی نداشته و می نویسد: از علوم دینی و نقلی نصیبی نداشته است.امّا ملّا عبدالنبی قزوینی در تتمیم امل الآمل از او به عنوان «انه کان من الفضلاء و المشهورین و العلماء المعروفین علی مشرب الصّوفیه» یاد می کند. | |||
ملا حسن گاهی رباعی می سروده است.این رباعی از اوست:<ref> | ملا حسن گاهی رباعی می سروده است.این رباعی از اوست:<ref>نصرآبادی،تذکره نصرآبادی،ج1، ص228؛ افندی، ریاض العلماء، ج1، ص184؛ قزوینی ، تتمیم امل الامل، ص105؛ تهرانی ، الروضه النضره، ص155؛ گزی ، رجال اصفهان یا تذکره القبور، ص99؛ مهدوی ، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، صص 477 و 479 و 543؛ امین، اعیان الشیعه، ج21، ص254،تهرانی، الذریعه، ج9، ص242؛ شمس ،تاریخ علماء و شعرای گیلان، ص112؛ سرتیپ پور ،نامها و نامدارهای گیلان، ص138؛ فخرایی، مشاهیر گیلان، ج2، ص132.</ref> | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب| از کثرت داغ توام افلاکم | وز زور لگدکوب حوادث خاکم}} | {{ب| از کثرت داغ توام افلاکم | وز زور لگدکوب حوادث خاکم}} | ||
{{ب| باران نشاط گر ببارد سنگم | باران نشاط گر ببارد سنگم}} | {{ب| باران نشاط گر ببارد سنگم | باران نشاط گر ببارد سنگم}} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
==وفات== | ==وفات== | ||
سطر ۲۰: | سطر ۱۹: | ||
<references /> | <references /> | ||
== | ==منابع== | ||
*[[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، مصلح الدین، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]، اصفهان ، سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، 1386 . | *[[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، مصلح الدین، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]، اصفهان ، سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، 1386 . | ||
*مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، [[دانشنامه تخت فولاد اصفهان (کتاب)|دانشنامه تخت فولاد اصفهان]]، ج2، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1389. | |||
[[رده:اعلام اصفهان،ج۲]] | [[رده:اعلام اصفهان،ج۲]] | ||
[[رده:مدفونین در تخت فولاد]] | [[رده:مدفونین در تخت فولاد]] | ||
[[رده:مدرسین]] | [[رده:مدرسین]] | ||
[[رده:شعرا]] | [[رده:شعرا]] |
نسخهٔ ۷ فروردین ۱۴۰۲، ساعت ۲۱:۰۲
این نوشتا برای بهبود کیفیت نیازمند یک تصویر یا عکس است. |
این نوشتار نیازمند جعبهٔ اطلاعات است. ممکن است بخواهید با افزودن یک جعبهٔ اطلاعات، به استانداردسازی نمایش موضوع کمک کنید. |
آخوند ملّا حسن دیلمانی گیلانی ( متوفی 1094ق ) بن ملّا علی بن ملّا حسن فقیه دیلمانی تنکابنی ملقب به ملّا حسن لُنبانی ، عالم فاضل حکیم عارف و ادیب شاعر، از بزرگان اهل فضل و دانش بود.
معرفی
ملّا حسن در محلّه لنبان اصفهان ساکن بوده و بدین مناسبت به ملّا حسن لُنبانی نیز شهرت داشته است. وی تصوف را با حکمت جمع ساخته و در مسجد جامع عباسی تدریس حکمت خصوصاً شفا و اشارات می نموده است.[۱]
ملّا عبداللَّه افندی صاحب ریاض با او نظر خوشی نداشته و می نویسد: از علوم دینی و نقلی نصیبی نداشته است.امّا ملّا عبدالنبی قزوینی در تتمیم امل الآمل از او به عنوان «انه کان من الفضلاء و المشهورین و العلماء المعروفین علی مشرب الصّوفیه» یاد می کند.
ملا حسن گاهی رباعی می سروده است.این رباعی از اوست:[۲]
از کثرت داغ توام افلاکم | وز زور لگدکوب حوادث خاکم | |
باران نشاط گر ببارد سنگم | باران نشاط گر ببارد سنگم |
وفات
او در اواخر عمر قوای عقلانیش اختلال یافته و در همان اوان به تاریخ 16 صفر 1094ق وفات یافته و در تخت فولاد مدفون شد. قبر او اکنون در بقعه صاحب روضات واقع شده است.[۳]
پانویس
- ↑ مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج 2، ص ۳۰۸.
- ↑ نصرآبادی،تذکره نصرآبادی،ج1، ص228؛ افندی، ریاض العلماء، ج1، ص184؛ قزوینی ، تتمیم امل الامل، ص105؛ تهرانی ، الروضه النضره، ص155؛ گزی ، رجال اصفهان یا تذکره القبور، ص99؛ مهدوی ، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، صص 477 و 479 و 543؛ امین، اعیان الشیعه، ج21، ص254،تهرانی، الذریعه، ج9، ص242؛ شمس ،تاریخ علماء و شعرای گیلان، ص112؛ سرتیپ پور ،نامها و نامدارهای گیلان، ص138؛ فخرایی، مشاهیر گیلان، ج2، ص132.
- ↑ مهدوی، اعلام اصفهان ، ج 2، ص 506 .
منابع
- مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان ، سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، 1386 .
- مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج2، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1389.