این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

تفاوت میان نسخه‌های «حسین بن علی ریزی لنجانی»

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (جایگزینی متن - 'اعلام اصفهان' به 'اعلام اصفهان')
(اصلاح منبع)
 
سطر ۲: سطر ۲:


==آثار==
==آثار==
وی در سال 1259ق مجموعه ای از 19 رساله رجالی [[سید محمدباقر شفتی|سیّد محمّد باقر حجّه الاسلام شفتی]] را کتابت نموده که در [[کتابخانه آیت الله مرعشی نجفی|کتابخانه آیت اللَّه مرعشی نجفی]] موجود است.<ref>بیان المفاخر، ج1، ص311.</ref>
وی در سال 1259ق مجموعه ای از 19 رساله رجالی [[سید محمدباقر شفتی|سیّد محمّد باقر حجّه الاسلام شفتی]] را کتابت نموده که در [[کتابخانه آیت الله مرعشی نجفی|کتابخانه آیت اللَّه مرعشی نجفی]] موجود است.<ref>بیان المفاخر، ج1، ص311.</ref> همچنین او جلد دوّم «[[نهایه اللغه|نهایه اللّغه]]» تألیف: ابن جزری را به خط نسخ در سال 1279ق کتابت کرده است که در کتابخانه عبدالحمید مولوی در مشهد مقدّس موجود بوده است. <ref>نسخه های خطی، ج5، ص104.</ref>
 
همچنین او جلد دوّم «[[نهایه اللغه|نهایه اللّغه]]» تألیف: ابن جزری را به خط نسخ در سال 1279ق کتابت کرده است که در کتابخانه عبدالحمید مولوی در مشهد مقدّس موجود بوده است. <ref>نسخه های خطی، ج5، ص104.</ref>


==پانویس==
==پانویس==
سطر ۱۰: سطر ۸:


==منبع==
==منبع==
برگرفته از: [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، مصلح الدین، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]،اصفهان: سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان،1386.
 
* [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، سید مصلح الدین، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.
 
[[رده:اعلام اصفهان،ج۲]]
[[رده:اعلام اصفهان،ج۲]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۷ فروردین ۱۴۰۲، ساعت ۱۱:۳۳

حسین ریزی لنجانی فرزند علی، از کاتبان هنرمند قرن سیزدهم هجری است و در نوشتن خط نسخ مهارت داشته و از اهالی ریز [زرین شهر فعلی] از بلوک لنجان اصفهان بوده است.[۱]

آثار

وی در سال 1259ق مجموعه ای از 19 رساله رجالی سیّد محمّد باقر حجّه الاسلام شفتی را کتابت نموده که در کتابخانه آیت اللَّه مرعشی نجفی موجود است.[۲] همچنین او جلد دوّم «نهایه اللّغه» تألیف: ابن جزری را به خط نسخ در سال 1279ق کتابت کرده است که در کتابخانه عبدالحمید مولوی در مشهد مقدّس موجود بوده است. [۳]

پانویس

  1. مهدوی، اعلام اصفهان، ج2، صص717-718.
  2. بیان المفاخر، ج1، ص311.
  3. نسخه های خطی، ج5، ص104.

منبع