این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

تفاوت میان نسخه‌های «نواب نجفی اصفهانی»

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ایجاد صفحه)
 
 
سطر ۱: سطر ۱:
'''نواب یا نوابه خانم نجفی اصفهانی''' دختر عالم مبرز [[محمدحسن نجفی اصفهانی|میرزا محمد حسن نجفی اصفهانی]] متوفی( ۱۳۱۷ق) است.<ref>مدیریت حوزه‌های علمیه خواهران استان اصفهان، طلایه داران پارسایی، ص۱۰۳.</ref>
'''نواب یا نوابه خانم نجفی اصفهانی'''، دختر عالم مبرز [[محمدحسن نجفی هزار جریبی|محمدحسن نجفی اصفهانی]] متوفی( ۱۳۱۷ق) است.<ref>مدیریت حوزه‌های علمیه خواهران استان اصفهان، طلایه داران پارسایی، ص۱۰۳.</ref>


==معرفی==
==معرفی==
مادر این بانو نیز دختر [[محمدباقر بن محمد نواب لاهیجی|میرزا محمد باقر نواب لاهیجی]] بوده که (نواب لاهیجی) مدتی عهده دار وزارت آقا محمدخان قاجار و فتحعلی شاه بوده است.
مادر این بانو نیز دختر [[محمدباقر بن محمد نواب لاهیجی|میرزا محمد باقر نواب لاهیجی]] بوده که (نواب لاهیجی) مدتی عهده دار وزارت آقا محمدخان قاجار و فتحعلی شاه بوده است.


سطر ۱۰: سطر ۹:
وی آثار و تألیفات متعددی داشته است.
وی آثار و تألیفات متعددی داشته است.


از جمله این که نهج البلاغه را به فارسی شرح نموده و نیز با تتبعات و پژوهشهای بسیار بركلام الله مجید تفسیری نوشته است که این تفسیر در چهار مجلد می باشد؛ و عناوین آن عبارتند از:
از جمله این که نهج البلاغه را به فارسی شرح نموده و نیز با تتبعات و پژوهش‌های بسیار بر كلام الله مجید تفسیری نوشته است که این تفسیر در چهار مجلد می باشد؛ و عناوین آن عبارتند از:


١ -قصص و حکایات
١ -قصص و حکایات
سطر ۲۳: سطر ۲۲:


==وفات==
==وفات==
وفـات او در اصفهان رخ داده، در کتب تاریخی نام تکیه ای که نواب خانم در آن به خاک سپرده شده ذکر نگردیده است، اما براساس نسبتی که ایشان با خاندان نوابها دارد احتمال می رود قبر وی در [[تکیه لسان الارض]]  در [[تخت فولاد]] بوده که بر اثر گذشت زمان و ساخت و سازهایی که در چند دهه گذشته صورت گرفته، مزار نواب
وفـات او در اصفهان رخ داده، در کتب تاریخی نام تکیه ای که نواب خانم در آن به خاک سپرده شده ذکر نگردیده است، اما براساس نسبتی که ایشان با خاندان نواب‌ها دارد احتمال می رود قبر وی در [[تکیه لسان الارض]]  در [[تخت فولاد]] بوده که بر اثر گذشت زمان و ساخت و سازهایی که در چند دهه گذشته صورت گرفته، مزار نواب خانم از بین رفته باشد.<ref>زنان نامی در تاریخ فرهنگ و تمدن اسلامی، ص ١٠٤؛ تذكرة القبور، ص ۳۵؛ مشاهیر زنان تخت فولاد اصفهان، ص ١١٦ .</ref>
خانم از بین رفته باشد.<ref>زنان نامی در تاریخ فرهنگ و تمدن اسلامی، ص ١٠٤؛ تذكرة القبور، ص ۳۵؛ مشاهیر زنان تخت فولاد اصفهان، ص ١١٦ .</ref>


==پانویس==
==پانویس==
سطر ۳۵: سطر ۳۳:
[[رده:مدفونین در تخت فولاد]]
[[رده:مدفونین در تخت فولاد]]
[[رده:بانوان عالمه]]
[[رده:بانوان عالمه]]
[[رده:مفسرین]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۰ دی ۱۴۰۱، ساعت ۱۱:۴۱

نواب یا نوابه خانم نجفی اصفهانی، دختر عالم مبرز محمدحسن نجفی اصفهانی متوفی( ۱۳۱۷ق) است.[۱]

معرفی

مادر این بانو نیز دختر میرزا محمد باقر نواب لاهیجی بوده که (نواب لاهیجی) مدتی عهده دار وزارت آقا محمدخان قاجار و فتحعلی شاه بوده است.

این بانو از دانشمندان و حکمای زمان خود به حساب می آمده است.

آثار

وی آثار و تألیفات متعددی داشته است.

از جمله این که نهج البلاغه را به فارسی شرح نموده و نیز با تتبعات و پژوهش‌های بسیار بر كلام الله مجید تفسیری نوشته است که این تفسیر در چهار مجلد می باشد؛ و عناوین آن عبارتند از:

١ -قصص و حکایات

۲- احکام و دستورات

۳- مواعظ و اندرزها

۴- معارف و حکمت ها

با توجه به این که نوع دسته بندی امروزه نیز به صورت موضوعی و جزو پیشرفته ترین شیوه ها برای نوع تفسیر متداول قرآن کریم محسوب می شود کار این بانو در خور تحسین و ارزشمند قلمداد شده است.

وفات

وفـات او در اصفهان رخ داده، در کتب تاریخی نام تکیه ای که نواب خانم در آن به خاک سپرده شده ذکر نگردیده است، اما براساس نسبتی که ایشان با خاندان نواب‌ها دارد احتمال می رود قبر وی در تکیه لسان الارض در تخت فولاد بوده که بر اثر گذشت زمان و ساخت و سازهایی که در چند دهه گذشته صورت گرفته، مزار نواب خانم از بین رفته باشد.[۲]

پانویس

  1. مدیریت حوزه‌های علمیه خواهران استان اصفهان، طلایه داران پارسایی، ص۱۰۳.
  2. زنان نامی در تاریخ فرهنگ و تمدن اسلامی، ص ١٠٤؛ تذكرة القبور، ص ۳۵؛ مشاهیر زنان تخت فولاد اصفهان، ص ١١٦ .

منابع

  • مدیریت حوزه‌های علمیه خواهران استان اصفهان، طلایه‌داران پارسایی(بانوان عالمه اصفهان از قرن اول هجری تا عصر حاضر)، قم: مرکز نشر هاجر، ۱۳۹۶.
  • ریاحی، محمدحسین، مشاهیر زنان اصفهان، اصفهان: اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی، ۱۳۷۵ش.