این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

تفاوت میان نسخه‌های «سید محمدعلی فصیح الواعظین مارنانی»

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(درج تصویر)
سطر ۱: سطر ۱:
[[پرونده:Seyed mohammad fasiholvaezin.jpg|بندانگشتی|سید محمد علی فصیح الواعظین]]
[[پرونده:Seyed mohammad fasiholvaezin.jpg|بندانگشتی|سید محمد علی فصیح الواعظین]]
'''آقا سید محمدعلی فصیح الواعظین مارنانی''' فرزند آقا سید احمد واعظ، از واعظان و منبریان اصفهان در قرن چهاردهم هجری از فضلا اهل منبر  و ذاکرین مصائب که علاوه بر جامعیت در فضل و ادب و شعر دارای آوازی دلنواز بود.
'''آقا سید محمدعلی مارنانی،''' واعظ برجسـته كـه به دليل فصـاحت كلامـش بـه '''فصـيح الــواعظين''' اشــتهار يافتــه، فرزند آقا سید احمد واعظ، از واعظان و منبریان اصفهان در قرن چهاردهم هجری از فضلا اهل منبر  و ذاکرین مصائب که علاوه بر جامعیت در فضل و ادب و شعر دارای آوازی دلنواز بود.


او این دو بیت را به خط خود در جُنگ دانشمند محترم آقای حاج آقا حسین عمادزاده نوشته است:
== معرفی ==
مرحـوم [[سید مصلح الدین مهدوی|مهـدوی]] درتذكره خود نام او را تحت تخلص '''فصيح''' معرفی مـی كنـد. وی او را مورد احتـرام بيشتر اهالی شهر اصفهان و از سادات شريف و با فضل می داند.
 
او این دو بیت را به خط خود در جُنگ دانشمند محترم آقای حاج آقا حسین عمادزاده نوشته است:<ref>مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج3، ص349-350؛ مهدوی، تذكره شعرای معاصر اصفهان، ص٣۶٧.</ref>


{{شعر}}
{{شعر}}
سطر ۹: سطر ۱۲:
{{پایان شعر}}  
{{پایان شعر}}  


مرحـوم [[سید مصلح الدین مهدوی|مهـدوی]] درتذكره ی خود نام او را تحت تخلص '''فصيح''' معرفی مـی كنـد. وی او را مورد احتـرام بيشتر اهالی شهر اصفهان و از سادات شريف و بافضل می داند.<ref>مهدوی، تذكره شعرای معاصر اصفهان، ص٣۶٧.</ref>
از وی آثاری در زمینه طب گیاهی به جا مانده است.<ref>مهدوی، مزارات اصفهان، ص340؛ خلیلیان، بوستان فضیلت، صص 316 و 317'''.'''</ref>
 
از وی آثاری در زمینه طب گیاهی به جا مانده است.<ref>مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد،دانشنامه تخت فولاد، ج3، ص349و350.</ref>
==وفات==
==وفات==
تقریبا چهل و پنج سال عمر کرد و در زمان حیات پدرش در چهارم ربیع الاوّل 1355ق مطابق با ششم خرداد 1315ش وفات یافته در [[تکیه بروجردی|تکیه مرحوم حاج میرزا ابوالحسن درکوشکی (بروجردی)]] در یکی از اطاق های غربی مدفون گردید که در سال های اخیر شهرداری آنجا را خراب کرد.<ref>تذکره شعرای معاصر اصفهان، ص367؛ مزارات اصفهان، ص340؛ بوستان فضیلت، صص 316 و 317'''.'''</ref> <ref>مصلح الدین مهدوی، اعلام اصفهان، ج 4 ، ص 729- 730.</ref><ref>مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد،دانشنامه تخت فولاد، ج3، ص349و350.</ref>
تقریبا چهل و پنج سال عمر کرد و در زمان حیات پدرش در چهارم ربیع الاوّل 1355ق مطابق با ششم خرداد 1315ش وفات یافته در [[تکیه بروجردی|تکیه مرحوم حاج میرزا ابوالحسن درکوشکی (بروجردی)]] در یکی از اطاق های غربی مدفون گردید که در سال های اخیر شهرداری آنجا را خراب کرد. <ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج 4 ، ص 729- 730.</ref>


==پانویس==
==پانویس==
<references />
<references />
==منبع==
==منابع==


*مهدوی، مصلح الدین، [[اعلام اصفهان (کتاب)]]، اصفهان: سازمان فرهنگي تفريحي شهرداري اصفهان، ۱۳۸۶.
*مهدوی، سید مصلح الدین، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.
*[[تذكره شعرای تخت فولاد اصفهان]]: معرفی شعرای مدفون در تخت فولاد اصفهان، عليرضا لطفی (حامد اصفهانی)، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۹۰.
*لطفی، عليرضا(حامد اصفهانی)، تذكره شعرای تخت فولاد اصفهان: معرفی شعرای مدفون در تخت فولاد اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۹۰.
*مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد،زيرنظر اصغر منتظرالقائم، [[دانشنامه تخت فولاد اصفهان (کتاب)|دانشنامه تخت فولاد اصفهان]]، ج3، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1392.
*مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، زيرنظر اصغر منتظرالقائم، [[دانشنامه تخت فولاد اصفهان (کتاب)|دانشنامه تخت فولاد اصفهان]]، ج3، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1392.


[[رده:علمای قرن 14]]
[[رده:واعظین]]
[[رده:شعرای روحانی حوزه علمیه اصفهان]]
[[رده:مدفونین در تخت فولاد]]
[[رده:اعلام اصفهان،ج 4]]
[[رده:اعلام اصفهان،ج 4]]
[[رده:مهر ماه 1401]]
[[رده:مهر ماه 1401]]
[[رده:کتاب تذکره شعرای تخت فولاد اصفهان]]
[[رده:کتاب تذکره شعرای تخت فولاد اصفهان]]
[[رده:شعرای روحانی حوزه علمیه اصفهان]]
[[رده:مدفونین در تخت فولاد]]

نسخهٔ ‏۱۱ دی ۱۴۰۱، ساعت ۲۳:۴۷

سید محمد علی فصیح الواعظین

آقا سید محمدعلی مارنانی، واعظ برجسـته كـه به دليل فصـاحت كلامـش بـه فصـيح الــواعظين اشــتهار يافتــه، فرزند آقا سید احمد واعظ، از واعظان و منبریان اصفهان در قرن چهاردهم هجری از فضلا اهل منبر و ذاکرین مصائب که علاوه بر جامعیت در فضل و ادب و شعر دارای آوازی دلنواز بود.

معرفی

مرحـوم مهـدوی درتذكره خود نام او را تحت تخلص فصيح معرفی مـی كنـد. وی او را مورد احتـرام بيشتر اهالی شهر اصفهان و از سادات شريف و با فضل می داند.

او این دو بیت را به خط خود در جُنگ دانشمند محترم آقای حاج آقا حسین عمادزاده نوشته است:[۱]

یارب بر من نیامد آن مه دیشبفریاد زدم چو کودک مهدی شب
تا سر نزده از افق آن ماه منیر هر روز بود ز غیب آن مهدی شب

از وی آثاری در زمینه طب گیاهی به جا مانده است.[۲]

وفات

تقریبا چهل و پنج سال عمر کرد و در زمان حیات پدرش در چهارم ربیع الاوّل 1355ق مطابق با ششم خرداد 1315ش وفات یافته در تکیه مرحوم حاج میرزا ابوالحسن درکوشکی (بروجردی) در یکی از اطاق های غربی مدفون گردید که در سال های اخیر شهرداری آنجا را خراب کرد. [۳]

پانویس

  1. مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج3، ص349-350؛ مهدوی، تذكره شعرای معاصر اصفهان، ص٣۶٧.
  2. مهدوی، مزارات اصفهان، ص340؛ خلیلیان، بوستان فضیلت، صص 316 و 317.
  3. مهدوی، اعلام اصفهان، ج 4 ، ص 729- 730.

منابع

  • مهدوی، سید مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.
  • لطفی، عليرضا(حامد اصفهانی)، تذكره شعرای تخت فولاد اصفهان: معرفی شعرای مدفون در تخت فولاد اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۹۰.
  • مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، زيرنظر اصغر منتظرالقائم، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج3، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1392.