این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «سادات حسینی مرعشی»
Kh1.moghadas (بحث | مشارکتها) (ویرایش ، لینک، اضافه کردن تیتر) |
Kh1.moghadas (بحث | مشارکتها) (لینک) |
||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
'''خاندان سادات حسینی مرعشی'''، سلسله نسبشان با نه واسطه به قاضی نورالله شوشتری میرسد. | '''خاندان سادات حسینی مرعشی'''، سلسله نسبشان با نه واسطه به قاضی نورالله شوشتری میرسد. | ||
== سر سلسله خاندان == | ==سر سلسله خاندان== | ||
میر سیدعبد الکریم، سرسلسله خاندان حسینی مرعشی ، صاحب اجازه از محمد بن محمد زمان کاشانی اصفهانی<ref>صدرایی خویی، فهرستگان نسخ خطی حدیث و علوم حدیث شیعه ، ج 11 ، ص 217.</ref> از شوشتر به اصفهان آمد و در دولت آباد برخوار، دو فرسنگی شمال اصفهان، اقامت گزید و کتاب « غنیته العابدین » را که در مورد اخبار و آثار دیانت اسلامی امامی و مشتمل بر دوازده جلد است ر ا آنجا تالیف نمود. این خاندان در طول زمان در دولت آباد مختصر ملکی به دست آوردند و امور شرعیه آن آبادی را با دهات اطراف تصدی نمودند، تا اینکه میرعبدالکریم دوم، به ریاست شرعی برخوار قناعت نکرد و در اواخر عمر در شهر اصفهان هم خانه ای تحصیل نمود و مرجعیت مختصری یافت. | میر سیدعبد الکریم، سرسلسله خاندان حسینی مرعشی ، صاحب اجازه از محمد بن محمد زمان کاشانی اصفهانی<ref>صدرایی خویی، فهرستگان نسخ خطی حدیث و علوم حدیث شیعه ، ج 11 ، ص 217.</ref> از شوشتر به اصفهان آمد و در دولت آباد برخوار، دو فرسنگی شمال اصفهان، اقامت گزید و کتاب « غنیته العابدین » را که در مورد اخبار و آثار دیانت اسلامی امامی و مشتمل بر دوازده جلد است ر ا آنجا تالیف نمود. این خاندان در طول زمان در دولت آباد مختصر ملکی به دست آوردند و امور شرعیه آن آبادی را با دهات اطراف تصدی نمودند، تا اینکه میرعبدالکریم دوم، به ریاست شرعی برخوار قناعت نکرد و در اواخر عمر در شهر اصفهان هم خانه ای تحصیل نمود و مرجعیت مختصری یافت. | ||
== مشاهیر خاندان == | ==مشاهیر خاندان== | ||
افراد مشهور این خاندان که همه اهل فضل و ادب و علم بودند عبارتند از : | افراد مشهور این خاندان که همه اهل فضل و ادب و علم بودند عبارتند از<span> </span>: | ||
حاج ميرزا هادى دولت آبادى و فرزندانش که اسامی ایشان به ترتیب سن از این قرار است : | حاج ميرزا هادى دولت آبادى و فرزندانش که اسامی ایشان به ترتیب سن از این قرار است<span> </span>: | ||
[[احمد بن هادی حسینی دولت آبادی|میرزا احمد]] : او در حسن معاشرت و اخلاق، ممتاز بود و در فعالیت های اجتماعی و سیاسی شرکت فعال داشت. | [[احمد بن هادی حسینی دولت آبادی|میرزا احمد]]<span> </span>: او در حسن معاشرت و اخلاق، ممتاز بود و در فعالیت های اجتماعی و سیاسی شرکت فعال داشت. | ||
میرزا یحیی : مؤلف کتاب حیات یحیی | میرزا یحیی<span> </span>: مؤلف کتاب حیات یحیی | ||
[[علی محمد بن هادی حسینی دولت آبادی|میرزا علی محمد]] | [[علی محمد بن هادی حسینی دولت آبادی|میرزا علی محمد]] | ||
[[مهدی دولت آبادی|میرزا مهدی]] : متخلص به مهدی كه مابين اكفا و اقـرانش به جودت فهم و وفور عقل و سماحت طبع و حسن ذوق و نيـک محضـرى شـناخته مى شد<ref>مهدوی،دانشمندان و بزگان اصفهان، ص 2 و ص 531.</ref> و خط شكسته را در نهايت خوش مى نوشت. | [[مهدی دولت آبادی|میرزا مهدی]]<span> </span>: متخلص به مهدی كه مابين اكفا و اقـرانش به جودت فهم و وفور عقل و سماحت طبع و حسن ذوق و نيـک محضـرى شـناخته مى شد<ref>مهدوی،دانشمندان و بزگان اصفهان، ص 2 و ص 531.</ref> و خط شكسته را در نهايت خوش مى نوشت. | ||
میرزا رضا | میرزا رضا | ||
| سطر ۲۱: | سطر ۲۱: | ||
و صدیقه دولت‌آبادی | و صدیقه دولت‌آبادی | ||
میرزا احمد نیز سه پسر داشت به نامهای : | میرزا احمد نیز سه پسر داشت به نامهای<span> </span>: | ||
1- آقا فضل الله متخلص به غمین . | 1- آقا فضل الله متخلص به غمین . | ||
| سطر ۲۸: | سطر ۲۸: | ||
3- آقا نصرالله ، فرزند وی نیز به نام ناصر دولت آبادی علاوه بر تحصیلات قضایی دارای ذوق سرشار شاعری و نویسندگی است و نمونة آثار منظومش در جراید و مجلات طبع شده است؛ <ref>طرب، دیوان طرب، حواشی جلال‌الدین همایی، ص 207.</ref>همچنین حیات یحیی تالیف میرزا یحیی دولت آبادی در اثر سعی و اهتمام او به طبع رسید.<ref>مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج2، ص 295.</ref> | 3- آقا نصرالله ، فرزند وی نیز به نام ناصر دولت آبادی علاوه بر تحصیلات قضایی دارای ذوق سرشار شاعری و نویسندگی است و نمونة آثار منظومش در جراید و مجلات طبع شده است؛ <ref>طرب، دیوان طرب، حواشی جلال‌الدین همایی، ص 207.</ref>همچنین حیات یحیی تالیف میرزا یحیی دولت آبادی در اثر سعی و اهتمام او به طبع رسید.<ref>مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج2، ص 295.</ref> | ||
از فرزندان ميرزا مهدى، يك پسر به نام عبدالحسين و معـروف بـه [[حسام الدین بن عبدالحسین دولت آبادی|حسـام الـدين دولت آبادى]]، اديب دانشمند، متولد 1321 قمرى و از فعالين سياسى و ادبى اصفهان بودو مدتى رياست اوقاف و مديريت مدرسه صارميه اصفهان را بر عهده داشت. | |||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
نسخهٔ ۱۹ آذر ۱۴۰۱، ساعت ۱۴:۱۴
خاندان سادات حسینی مرعشی، سلسله نسبشان با نه واسطه به قاضی نورالله شوشتری میرسد.
سر سلسله خاندان
میر سیدعبد الکریم، سرسلسله خاندان حسینی مرعشی ، صاحب اجازه از محمد بن محمد زمان کاشانی اصفهانی[۱] از شوشتر به اصفهان آمد و در دولت آباد برخوار، دو فرسنگی شمال اصفهان، اقامت گزید و کتاب « غنیته العابدین » را که در مورد اخبار و آثار دیانت اسلامی امامی و مشتمل بر دوازده جلد است ر ا آنجا تالیف نمود. این خاندان در طول زمان در دولت آباد مختصر ملکی به دست آوردند و امور شرعیه آن آبادی را با دهات اطراف تصدی نمودند، تا اینکه میرعبدالکریم دوم، به ریاست شرعی برخوار قناعت نکرد و در اواخر عمر در شهر اصفهان هم خانه ای تحصیل نمود و مرجعیت مختصری یافت.
مشاهیر خاندان
افراد مشهور این خاندان که همه اهل فضل و ادب و علم بودند عبارتند از :
حاج ميرزا هادى دولت آبادى و فرزندانش که اسامی ایشان به ترتیب سن از این قرار است :
میرزا احمد : او در حسن معاشرت و اخلاق، ممتاز بود و در فعالیت های اجتماعی و سیاسی شرکت فعال داشت.
میرزا یحیی : مؤلف کتاب حیات یحیی
میرزا مهدی : متخلص به مهدی كه مابين اكفا و اقـرانش به جودت فهم و وفور عقل و سماحت طبع و حسن ذوق و نيـک محضـرى شـناخته مى شد[۲] و خط شكسته را در نهايت خوش مى نوشت.
میرزا رضا
و صدیقه دولت‌آبادی
میرزا احمد نیز سه پسر داشت به نامهای :
1- آقا فضل الله متخلص به غمین .
2- آقا محمود، امام مسجد قراولخانه، آقا محمود پسری داشت به نام آقا شمس الدین متخلص به شمس که در جوانی فوت کرد.
3- آقا نصرالله ، فرزند وی نیز به نام ناصر دولت آبادی علاوه بر تحصیلات قضایی دارای ذوق سرشار شاعری و نویسندگی است و نمونة آثار منظومش در جراید و مجلات طبع شده است؛ [۳]همچنین حیات یحیی تالیف میرزا یحیی دولت آبادی در اثر سعی و اهتمام او به طبع رسید.[۴]
از فرزندان ميرزا مهدى، يك پسر به نام عبدالحسين و معـروف بـه حسـام الـدين دولت آبادى، اديب دانشمند، متولد 1321 قمرى و از فعالين سياسى و ادبى اصفهان بودو مدتى رياست اوقاف و مديريت مدرسه صارميه اصفهان را بر عهده داشت.
پانویس
منبع
- مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج2، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1389.