تفاوت میان نسخه‌های «سید عبدالله ثقه الاسلام مدرس صادقی»

نسخهٔ ‏۹ آذر ۱۴۰۱، ساعت ۱۷:۴۳

آيةاللّه آقا سيد عبداللّه ثقه الاسلام ابن سيد محسن بن مير محمد باقر بن مير سيد علی مدرس ميرمحمد صادقی عالم جليل و فقيه كامل در سال 1285 قمری در اصفهان متولّد گرديد.

آيت اللّه آقا سيد عبداللّه ثقه الاسلام ( 1285-1382ق) عالم فاضل، فقیه اصولی، متکلم و رجالی محقّق از دانشمندان اصفهان در قرن چهاردهم هجری است.

معرفی

ولادت

سید عبدالله در 12 ربیع الثانی 1285ق در محلّه نو اصفهان متولّد گردید.

خاندان

وی فرزند سيد محسن بن مير محمد باقر بن مير سيد علی مدرس ميرمحمدصادقی عالم جليل و فقيه كامل اصفهانی بود.^[۱]

از فرزندان ایشان حجت الاسلام سیّد محمّدکاظم مدرّس صادقی است که در نجف اشرف متولد شد و در اصفهان تحصیل کرد.

تحصیلات

وی مقدمات علوم را نزد علمای اصفهان از جمله میرزا علی‌اصغر حسینی آموخت و در سن هيجده سـالگی برای تكميل تحصيلات خود راهی عتبات عاليات شد و در آن ارض اقدس مدّتی نزد جمعی از دانشمندان تلمّذ نمود و از آنان به اخذ اجازه نایل گردید.

در سال 1330 قمری به ايران بازگشت و بـه بحث و درس و اقامه جماعت اشتغال داشت. ^[۲]

اساتید

سید ثقه الاسلام از محضر اسـاتيد و مشایخ بزرگ زیر بهره ی علمی برد:

ميـرزا محمدعلی رشتی
ميرزا محمد حسن شيرازی
حاج ميرزا حبيب اللّه رشتی
آقـا سـيد محمد كاظم يزدی
ميرزا احمد شيرازی معروف به شانه سـاز از اساتید علوم عقلی در نجف اشرف
سـيد محمـد فشـاركی
حاج سيد اسماعيل صدر
ميرزا محمدتقی شيرازی
شيخ الشريعه اصـفهانی
همچنین قسمت عمده ی تحصيلاتش را نزد آخوند خراسانی فراگرفـت .

شاگردان

آیت اللّه ثقه الاسلام پس از وفات آیت اللّه سیّد مهدی درچه ای در سال 1364ق به تدریس خارج فقه و اصول در مسجد نو بازار پرداخت و برخی از افاضل حوزه از محضر مبارک او کسب فیض نمودند.

برخی از شاگردان ایشان عبارتند از حضرات آیات و حجج اسلام:^[۳]

سیّد مصطفی موحّد محمّدی
شیخ محمّد یزدی
سیّد عبدالرسول حجازی دهاقانی
سیّد مرتضی مهدوی هرستانی
سیّد محمّد تقی مصطفوی
شیخ عباس مصباح دستگردی
شیخ داود مصاحبی نائینی
شیخ غلامحسین تسلیمی رهنانی
شیخ محمّد تقی صدیقین
میر سیّد علی علّامه فانی
سیّد حسن علوی خوراسکانی

همچنین مجازین آن عالم بزرگوار عبارتند از:

سیّد محمّد کاظم مدرّس صادقی
آیه اللّه العظمی مرعشی نجفی
شیخ محمّد صادق ابن علی اکبر نورائی سدهی متوفّی 1373ق.
مرحوم حجه الاسلام سیّد احمد روضاتی^[۴]
مرحوم حجه الاسلام سیّد مرتضی ظهیرالاسلام
مرحوم حجه الاسلام سیّد حسن علوی خوراسکانی
علّامه سیّد محمّد علی روضاتی

آیت الله ثقه الاسلام در کنار فرزندان

جایگاه

جایگاه علمی

آن مرحوم از جمله اعضای محترم هیئت علمیه اصفهان که در سال 1361ق تشکیل شد بودند، و این هیئت که مرکّب از بزرگان علماء زمان بود، سال ها در هر هفته روزهای پنجشنبه در خانه اعضا منعقد و به خصوص در سال های اول خدمات دینی و اجتماعی مهمّی از آن صورت گرفت.

مرحوم ثقه الاسلام در عموم جلسات شرکت می فرمود و با مسرّت خاطر و بشاشت وجه و علاقه وافر به کارهای علمی و دینی که از مختصات آن مرحوم بود دیگران را مستفیض می فرمود.

همچنین در مسجد رحیم خان امامت داشت، بسیاری از ایام و لیالی، مؤمنین را از فراز منبر محظوظ و بهره ور می ساخت و غالب اهالی محل مشتاقانه گرداگرد منبر افاضه اش مجتمع می شدند، وجودش آمر به معروف و ناهی از منکر و سدی محکم در مقابل اهل فسق و فجور بود.^[۵]

همچنین او در اصفهان به تدریس نیز مشغول بود.

سیره عبادی

وی در ایام اقامت در نجف اشرف علاوه بر تحصیل، به تهذیب نفس و تزکیه روح نیز اهمیت داده و با بسیاری از علمای مهذّب و خود ساخته و صاحب کرامت در ارتباط بود؛ چنانچه در شرح حال خود می نویسد:

«در این مدّت مدید که در عتبات عرش درجات بودم کرامات و خارق عادات از آن مراقد مطهّره بسیار دیدم و مردمان کامل از اخیار و ابرار و ابدال بسیار ملاقات نمودم و ان شاء اللّه اگر اجل مهلت دهد کتابی در شرح حالات و تذکره آنان خواهم نوشت».^[۶]

آثار

وی دارای رسائل و كتب متعـددی است كه عبارتند از:^[۷]

1. «ارشاد المسلمین» در انساب سادات میر محمّد صادقی

2. «انیس العارفین» در احوال برزخ و جنّت و نار در سال 1380ق چاپ شده

3. «تقریرات اصولیه» اساتیدش

4. «حاشیه طهارت» شیخ تا آخر غسل اموات

5. «خلاصة الاصول» از مبحث الفاظ تا تعادل و تراجیح

6. «رساله در اصول دین»

7. «رساله در لباس مشکوک»

8. «رساله در تقلید اعلم»

9. «رساله در عدالت»

10. «رساله در قاعده من ملک شیئا»

11. «رساله در قاعده میسور»

12. «رساله در وضو» طبق رساله شیخ اسماعیل مقری

13. «رساله در طرق روایت خود و اجازه آنها به فرزندش آقا سیّد محمّدکاظم»

14. «مجازات معاصی» (حدود و دیات و تقریرات)

15. «لؤلؤ الصّدف» در تاریخ 1379ق که در نجف اشرف چاپ شده

16. «مبکی المؤمنین فی اندارس مذهب و الدّین»

17. «مشکول»

18. «مقتصر المقال» در علم رجال

19. «نور الایمان فی اغاصة بحر العرفان» در ردّ بابیه

20. «عنصر المعال» در علم رجال

21. «بیع المؤمنین»

22. «مقالات سیاسی»

مرحوم مهدوی او را شاعر نمیداند اما می گويد به اقتضای حال گـاهی اشـعاری می سروده است و اشعاری عربی و فارسی دارد.

از اشعار اوست:

اگرچــه پيــر شــدم نارســيده ام بــه مــراد

چو مـن فلـك زده دور جهـان نـدارد يـاد^[۸] ^[۹]

وفات

وی سرانجام در قبل از ظهر روز 6 ماه صفر سال 1382 وفات يافت و در تكيـه ميرمحمدصادقی ها (كه اكنون ميان تکیه شهدا در تخت فولاد واقع شده است) دفن گرديد.^[۱۰]

در تشییع جنازه ایشان، تمام طبقات حتی دراویش شرکت داشته و جنازه مطهر ایشان از منزل تا تخت فولاد در حدود هشت کیلومتر بر سر دست تشییع شد، و تا حدود یک ماه، مجالس ختم در مساجد مختلف اصفهان برپا بود.

مرحوم ميرزا محمدعلی معلم حبيب آبادی در تاريخ وفات او گويد:

سادس ماه صفر روز دوشـنبه چاشـتگاه		روح پاكش كرد اندر عالم علوی مكـان
از پس سالش معلم رفـت انـدر انجمـن		تا بپرسد از رجال علم و عرفان سال آن
ناگهان آمد يكی از انجمن بيـرون و گفـت		سيد عبداللّه رفت از اين جهان اندر جنان^[۱۱]

پانویس

↑ مهدوی، اعلام اصفهان، ج4، ص345.
↑ لطفی، تذکره شعرای تخت فولاد اصفهان، صص526-528.
↑ قاسمی، گلزار فضیلت، ص 168
↑ میزان الانساب، ص 34؛ نقباء البشر ، ج 3 ، ص 1211.
↑ قاسمی، گلزار فضیلت، صص 167-182.
↑ میرمحمدصادقی، ارشاد المسلمین، ص 48.
↑ مهدوی، اعلام اصفهان، ج4، ص 346.
↑ مهدوی، تذكره شعرای معاصر اصفهان، ص439 ـ 440
↑ لطفی، تذكره شعرای تخت فولاد اصفهان، ص526
↑ مهدوی، دانشمندان و بزرگان، ج1 ،ص426 ـ 427
↑ قاسمی، گلزار فضيلت، ص179 ـ 180

منابع

لطفی، عليرضا (حامد اصفهانی)، تذكره شعرای تخت فولاد اصفهان: معرفی شعرای مدفون در تخت فولاد اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، 1390.
مهدوی، سید مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.
قاسمی، رحیم، گلزار فضیلت: مشاهیر تخت فولاد اصفهان (تکیه فاضل هندی)، اصفهان: کانون پژوهش، چاپ اول، 1388.

[1] مهدوی، اعلام اصفهان، ج4، ص345.

[2] لطفی، تذکره شعرای تخت فولاد اصفهان، صص526-528.

[3] قاسمی، گلزار فضیلت، ص 168

[4] میزان الانساب، ص 34؛ نقباء البشر ، ج 3 ، ص 1211.

[5] قاسمی، گلزار فضیلت، صص 167-182.

[6] میرمحمدصادقی، ارشاد المسلمین، ص 48.

[7] مهدوی، اعلام اصفهان، ج4، ص 346.

[8] مهدوی، تذكره شعرای معاصر اصفهان، ص439 ـ 440

[9] لطفی، تذكره شعرای تخت فولاد اصفهان، ص526

[10] مهدوی، دانشمندان و بزرگان، ج1 ،ص426 ـ 427

[11] قاسمی، گلزار فضيلت، ص179 ـ 180

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]

[۱۱]

تفاوت میان نسخه‌های «سید عبدالله ثقه الاسلام مدرس صادقی»

نسخهٔ ‏۹ آذر ۱۴۰۱، ساعت ۱۷:۴۳

محتویات

معرفی

ولادت

خاندان

تحصیلات

اساتید

شاگردان

جایگاه

جایگاه علمی

سیره عبادی

آثار

وفات

پانویس

منابع

منوی ناوبری

@@ سطر ۱: / سطر ۱: @@
 [[پرونده:A-mir mohamad sadeghi.jpg|بندانگشتی|'''آيةاللّه آقا سيد عبداللّه ثقه الاسلام ابن سيد محسن بن مير محمد باقر بن مير سيد علی مدرس ميرمحمد صادقی''' عالم جليل و فقيه كامل در سال 1285 قمری در اصفهان متولّد گرديد.]]
-'''آيت اللّه آقا سيد عبداللّه ثقه الاسلام''' ( 1285-1382ق)فرزند [[سید محسن میر محمد صادقی|سيد محسن]] بن [[سید محمدباقر میر محمدصادقی|مير محمد باقر]] بن مير سيد علی مدرس ميرمحمد صادقی عالم جليل و فقيه كامل اصفهانی بود.
+'''آيت اللّه آقا سيد عبداللّه ثقه الاسلام''' ( 1285-1382ق) عالم فاضل، فقیه اصولی، متکلم و رجالی محقّق از دانشمندان اصفهان در قرن چهاردهم هجری است.
-{{نیازمند ویرایش}}
+==معرفی==
+===ولادت===
+سید عبدالله در 12 ربیع الثانی 1285ق در محلّه نو اصفهان متولّد گردید.
+===خاندان===
+وی فرزند [[سید محسن میر محمد صادقی|سيد محسن]] بن [[سید محمدباقر میر محمدصادقی|مير محمد باقر]] بن مير سيد علی مدرس ميرمحمدصادقی عالم جليل و فقيه كامل اصفهانی بود.<ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج4، ص345.</ref>
+از فرزندان ایشان حجت الاسلام [[سید محمدکاظم مدرس صادقی|سیّد محمّدکاظم مدرّس صادقی]] است که در نجف اشرف متولد شد و در اصفهان تحصیل کرد.
+===تحصیلات===
+وی مقدمات علوم را نزد علمای اصفهان از جمله میرزا علی‌اصغر حسینی آموخت و در سن هيجده سـالگی برای تكميل تحصيلات خود راهی عتبات عاليات شد و در آن ارض اقدس مدّتی نزد جمعی از دانشمندان تلمّذ نمود و از آنان به اخذ اجازه نایل گردید.
+در سال 1330 قمری به ايران بازگشت و بـه بحث و درس و اقامه  جماعت اشتغال داشت. <ref>لطفی، تذکره شعرای تخت فولاد اصفهان، صص526-528.</ref>
+===اساتید===
+سید ثقه الاسلام از محضر اسـاتيد و مشایخ بزرگ زیر بهره ی علمی برد:
+#ميـرزا [[میرزامحمدعلی رشتی|محمدعلی رشتی]]
+#ميرزا محمد حسن شيرازی
+#حاج ميرزا [[حبيب اللّه رشتی]]
+#آقـا سـيد محمد كاظم يزدی
+#ميرزا احمد شيرازی معروف به شانه سـاز  از اساتید علوم عقلی در نجف اشرف
+#[[سـيد محمـد فشـاركی]]
+#حاج [[سیداسماعیل صدر|سيد اسماعيل صدر]]
+#[[ميرزا محمدتقی شيرازی]]
+#[[شیخ الشریعه اصفهانی|شيخ الشريعه اصـفهانی]]
+#همچنین قسمت عمده ی تحصيلاتش را نزد [[آخوند خراسانی]] فراگرفـت .
+===شاگردان===
+آیت اللّه ثقه الاسلام پس از وفات آیت اللّه سیّد مهدی درچه ای در سال 1364ق به تدریس خارج فقه و اصول در [[مسجد نو|مسجد نو بازار]] پرداخت و برخی از افاضل حوزه از محضر مبارک او کسب فیض نمودند.
+برخی از شاگردان ایشان عبارتند از حضرات آیات و حجج اسلام:<ref>قاسمی، گلزار فضیلت، ص 168</ref>
+{{چندستونه|2}}
+#سیّد مصطفی موحّد محمّدی
+#شیخ محمّد یزدی
+#سیّد عبدالرسول حجازی دهاقانی
+#سیّد مرتضی مهدوی هرستانی
+#سیّد محمّد تقی مصطفوی
+#شیخ عباس مصباح دستگردی
+#شیخ داود مصاحبی نائینی
+#شیخ غلامحسین تسلیمی رهنانی
+#شیخ محمّد تقی صدیقین
+#میر سیّد علی علّامه فانی
+#سیّد حسن علوی خوراسکانی
+همچنین مجازین آن عالم بزرگوار عبارتند از:
+#سیّد محمّد کاظم مدرّس صادقی
+#آیه اللّه العظمی مرعشی نجفی
+#شیخ محمّد صادق ابن علی اکبر نورائی سدهی متوفّی 1373ق.
+#مرحوم حجه الاسلام سیّد احمد روضاتی<ref>میزان الانساب، ص 34؛ نقباء البشر ، ج 3 ، ص 1211.</ref>
+#مرحوم حجه الاسلام سیّد مرتضی ظهیرالاسلام
+#مرحوم حجه الاسلام سیّد حسن علوی خوراسکانی
+#علّامه سیّد محمّد علی روضاتی
+{{پایان چندستونه}}
+[[پرونده:Segha va farzandan.jpg|بندانگشتی|448x448پیکسل|آیت الله ثقه الاسلام در کنار فرزندان]]
+==جایگاه==
+===جایگاه علمی===
+آن مرحوم از جمله اعضای محترم هیئت علمیه اصفهان که در سال 1361ق تشکیل شد بودند، و این هیئت که مرکّب از بزرگان علماء زمان بود، سال ها در هر هفته روزهای پنجشنبه در خانه اعضا منعقد و به خصوص در سال های اول خدمات دینی و اجتماعی مهمّی از آن صورت گرفت.
+مرحوم ثقه الاسلام در عموم جلسات شرکت می فرمود و با مسرّت خاطر و بشاشت وجه و علاقه وافر به کارهای علمی و دینی که از مختصات آن مرحوم بود دیگران را مستفیض می فرمود.
+همچنین در [[مسجد رحیم خان]]  امامت داشت، بسیاری از ایام و لیالی، مؤمنین را از فراز منبر محظوظ و بهره ور می ساخت و غالب اهالی محل مشتاقانه گرداگرد منبر افاضه اش مجتمع می شدند، وجودش آمر به معروف و ناهی از منکر و سدی محکم در مقابل اهل فسق و فجور بود.<ref>قاسمی، گلزار فضیلت، صص 167-182.</ref>
+همچنین او در اصفهان به تدریس نیز مشغول بود.
+==سیره عبادی==
+وی در ایام اقامت در نجف اشرف علاوه بر تحصیل، به تهذیب نفس و تزکیه روح نیز اهمیت داده و با بسیاری از علمای مهذّب و خود ساخته و صاحب کرامت در ارتباط بود؛ چنانچه در شرح حال خود می نویسد:
+«در این مدّت مدید که در عتبات عرش درجات بودم کرامات و خارق عادات از آن مراقد مطهّره بسیار دیدم و مردمان کامل از اخیار و ابرار و ابدال بسیار ملاقات نمودم و ان شاء اللّه اگر اجل مهلت دهد کتابی در شرح حالات و تذکره آنان خواهم نوشت».<ref>میرمحمدصادقی، ارشاد المسلمین، ص 48.</ref>
+==آثار==
+وی دارای رسائل و كتب متعـددی است كه عبارتند از:<ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج4، ص 346.</ref>
+{{چندستونه|3}}
+. «ارشاد المسلمین» در انساب سادات میر محمّد صادقی
+. «انیس العارفین» در احوال برزخ و جنّت و نار در سال 1380ق چاپ شده
+. «تقریرات اصولیه» اساتیدش
+. «حاشیه طهارت» شیخ تا آخر غسل اموات
+. «خلاصة الاصول» از مبحث الفاظ تا تعادل و تراجیح
+. «رساله در اصول دین»
+. «رساله در لباس مشکوک»
+. «رساله در تقلید اعلم»
+. «رساله در عدالت»
+. «رساله در قاعده من ملک شیئا»
+. «رساله در قاعده میسور»
+. «رساله در وضو» طبق رساله شیخ اسماعیل مقری
+. «رساله در طرق روایت خود و اجازه آنها به فرزندش آقا سیّد محمّدکاظم»
+. «مجازات معاصی» (حدود و دیات و تقریرات)
+. «لؤلؤ الصّدف» در تاریخ  1379ق که در نجف اشرف چاپ شده
+. «مبکی المؤمنین فی اندارس مذهب و الدّین»
+. «مشکول»
+. «مقتصر المقال» در علم رجال
+. «نور الایمان فی اغاصة بحر العرفان» در ردّ بابیه
+. «عنصر المعال» در علم رجال
+. «بیع المؤمنین»
+. «مقالات سیاسی»
+{{پایان چندستونه}}
-==معرفی==
-وی مقدمات علوم را نزد علمای اصفهان آموخت و در سن هيجده سـالگی برای تكميل تحصيلات خود راهی عتبات عاليات شد و نزد اسـاتيدی چـون ميـرزا [[میرزامحمدعلی رشتی|محمدعلی رشتی]]، ميرزا محمد حسن شيرازی، حاج ميرزا [[حبيب اللّه رشتی]]، آقـا سـيد محمد كاظم يزدی، ميرزا احمد شيرازی معروف به شانه سـاز، [[سـيد محمـد فشـاركی]]، حاج [[سیداسماعیل صدر|سيد اسماعيل صدر]]، [[ميرزا محمدتقی شيرازی]] و شيخ الشريعه اصـفهانی بهـره ی علمی برد و قسمت عمده ی تحصيلاتش را نزد [[آخوند خراسانی]] فراگرفـت .
-در سـال 1330 قمری به ايـران بازگشـت و بـه بحــث و درس و اقامــه ی جماعــت اشتغال داشت. مرحوم [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]] او را شاعر نمیداند اما می گويد به اقتضای حال گـاهی اشـعاری می سروده است و اشعاری عربی و فارسی دارد.
+مرحوم [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]] او را شاعر نمیداند اما می گويد به اقتضای حال گـاهی اشـعاری می سروده است و اشعاری عربی و فارسی دارد.
 از اشعار اوست:
 {{شعر}}
-{{ب|اگرچــه پيــر شــدم نارســيده ام بــه مــراد| چو مـن فلـك زده دور جهـان نـدارد يـاد<ref> همان، تذكره شعرای معاصر اصفهان، ص439 ـ 440</ref> <ref> لطفی، تذكره شعرای [[تخت فولاد]] اصفهان، ص526</ref>}}
+{{ب|اگرچــه پيــر شــدم نارســيده ام بــه مــراد| چو مـن فلـك زده دور جهـان نـدارد يـاد<ref> مهدوی، تذكره شعرای معاصر اصفهان، ص439 ـ 440</ref> <ref> لطفی، تذكره شعرای [[تخت فولاد]] اصفهان، ص526</ref>}}
 {{پایان شعر}}
-==آثار==
-وی دارای رسائل و كتب متعـددی است كه عبارتند از:
-ـ ارشاد المسلمين(در نسبنامه ی خود وسـادات ميـر محمـد صــادقی)
-ـ انيس العـا رفين(در احـوال بـرزخ و جنـت و نـار مطبـوع)
-ـ تقريــرات اصوليه ی اسـاتيدش
-ــ حاشـيه بــر طهارت شـيخ انصـاری
-ــ خلاصـة الاصول: از مبحث الفاظ تامبحث تعادل و تراجح
-[[پرونده:Segha va farzandan.jpg|بندانگشتی|448x448پیکسل|آیت الله ثقه الاسلام در کنار فرزندان]]
-ـ رساله در اصول دين
-ـ رساله در لباس مشكوك
-ـ رسـاله در تقليد اعلم
-ـ رسـاله در عدالت
-ــ رسـاله در قاعده ی من ملك شيئاً
-ـ رساله در قاعده ميسور
-ــ رسـاله در وضـو
-ــ رساله ای در طرق روايت خود و اجـازه ی آنهـا بـه فرزنـدش فاضـل بـزرگ سـید محمدكاظم
-ـ مجازاتهـای معاصی(حدود ديــات و تعزيــرات)
-ــ مُبكـی المؤمنين
-ـ مشكول(مانند كشكول)
-ـ مقتصرالمقال در علـم رجـال
-ــ نـور الايمان رد بر بابيه
-ـ لؤلؤ للصدف فی تاريخ النجف و رسائل ديگر .
 ==وفات==
-وی سرانجام در قبل از ظهر روز 6 ماه صفر سال 1382 وفات يافت و در [[تكيـه ی ميرمحمدصادقی ها|تكيـه ميرمحمدصادقی ها]](كه اكنون ميان [[تکیه شهدا]] واقع شده است) دفن گرديد.<ref> مهدوی، دانشمندان و بزرگان، ج1 ،ص426 ـ 427 </ref>
+وی سرانجام در قبل از ظهر روز 6 ماه صفر سال 1382 وفات يافت و در [[تكيـه ی ميرمحمدصادقی ها|تكيـه ميرمحمدصادقی ها]] (كه اكنون ميان [[تکیه شهدا]] در [[تخت فولاد]] واقع شده است) دفن گرديد.<ref> مهدوی، دانشمندان و بزرگان، ج1 ،ص426 ـ 427 </ref>
+در تشییع جنازه ایشان، تمام طبقات حتی دراویش شرکت داشته و جنازه مطهر ایشان از منزل تا تخت فولاد در حدود هشت کیلومتر بر سر دست تشییع شد، و تا حدود یک ماه، مجالس ختم در مساجد مختلف اصفهان برپا بود.
 مرحوم ميرزا [[محمدعلی معلم حبیب‌آبادی|محمدعلی معلم حبيب آبادی]] در تاريخ وفات او گويد:
@@ سطر ۶۷: / سطر ۱۴۵: @@
 ==پانویس==
 {{پانویس}}
-==منبع==
+==منابع==
-*[[کتاب تذكره شعرای تخت فولاد اصفهان]]<span> </span>: معرفی شعراي مدفون در تخت فولاد اصفهان، عليرضا لطفي (حامد اصفهاني)، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحي شهرداري اصفهان، 1390.
+*لطفی، عليرضا (حامد اصفهانی)، تذكره شعرای تخت فولاد اصفهان: معرفی شعرای مدفون در تخت فولاد اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، 1390.
+*[[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی، سید مصلح الدین]]، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.
+*[[رحیم قاسمی|قاسمی، رحیم،]] گلزار فضیلت: مشاهیر تخت فولاد اصفهان (تکیه فاضل هندی)،  اصفهان: کانون پژوهش، چاپ اول، 1388.
 [[رده:کتاب تذکره شعرای تخت فولاد اصفهان]]
 [[رده:شعرای روحانی حوزه علمیه اصفهان]]
 [[رده:مدفونین در تخت فولاد]]
+[[رده:اعلام اصفهان،ج 4]]
+[[رده:شاگردان آخوند خراسانی]]
+[[رده:سادات میرمحمدصادقی]]
+[[رده:گلزار فضیلت]]
+[[رده:علمای قرن 14]]
+[[رده:فقیهان]]

تفاوت میان نسخه‌های «سید عبدالله ثقه الاسلام مدرس صادقی»

نسخهٔ ‏۹ آذر ۱۴۰۱، ساعت ۱۷:۴۳

معرفی

ولادت

خاندان

تحصیلات

اساتید

شاگردان

جایگاه

جایگاه علمی

سیره عبادی

آثار

وفات

پانویس

منابع

منوی ناوبری

جستجو