این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخههای «زین العابدین بن محمدجعفرعابد اصفهانی»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(ایجاد صفحه) |
(درج شعر) |
||
سطر ۷: | سطر ۷: | ||
ابیات زیر از اوست: | ابیات زیر از اوست: | ||
{{شعر}} | |||
رایحه خلق او نفحه عنبر ببرد چاشنی نطق او رونق شکر شکست | {{ب|رایحه خلق او نفحه عنبر ببرد|چاشنی نطق او رونق شکر شکست}} | ||
{{ب|باد به هر سو که برد خاک سر کوی او| مجمره عود سوخت، طبله عنبر شکست}} | |||
باد به هر سو که برد خاک سر کوی او مجمره عود سوخت، طبله عنبر شکست | {{ب|صاعقه میغ او، شعله در اخگر نشاند|شعشعه تیغ او، لمعه در اختر شکست}} | ||
{{ب|کلک تو از یک کنار بر ورق روزگار|نامه بهزاد شست، خامه آذر شکست<ref>تذکره دلگشا، صص 427 و 428؛ تذکره حدیقه الشعراء، ج2، صص 1139 و 1140؛ الذریعه، ج5، ص312؛ تذکره اختر، ص141؛ تذکره سفینه المحمود، ج2، ص407؛ تذکره نگارستان دارا، ص232؛ مکارم الآثار، ج3، ص869؛ ادبیات فارسی بر مبنای تألیف استوری، ج2، ص852.</ref>}} | |||
صاعقه میغ او، شعله در اخگر نشاند شعشعه تیغ او، لمعه در اختر شکست | {{پایان شعر}} | ||
کلک تو از یک کنار بر ورق روزگار نامه بهزاد شست، خامه آذر شکست | |||
== پانویس == | == پانویس == | ||
<references /> | <references /> |
نسخهٔ ۲۱ مهر ۱۴۰۱، ساعت ۲۳:۰۱
حاج زین العابدین اصفهانی متخلّص به «عابد» فرزند محمّد جعفر، شاعر ادیب در قرن سیزدهم هجری است.
معرفی
در مشهد مقدس به تجارت مشغول بود. عاقبت در سال 1229ق وفات یافت. شعر را نیکو می سرود و در سرودن قصیده و غزل و مثنوی مهارت داشت.
او در سال 1224ق «جلاء العیون» تألیف: علّامه ملّا محمّد باقر مجلسی را به بحر متقارب به نظم کشیده و آن را «چهارده گنج مثنوی» یا «مثنوی روضه المؤمنین» نام نهاده است، که در کتابخانه حاج محمّد نخجوانی در تبریز موجود بوده است. [۱]
ابیات زیر از اوست:
رایحه خلق او نفحه عنبر ببرد | چاشنی نطق او رونق شکر شکست | |
باد به هر سو که برد خاک سر کوی او | مجمره عود سوخت، طبله عنبر شکست | |
صاعقه میغ او، شعله در اخگر نشاند | شعشعه تیغ او، لمعه در اختر شکست | |
کلک تو از یک کنار بر ورق روزگار | نامه بهزاد شست، خامه آذر شکست[۲] |
پانویس
منبع
برگرفته از: مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، ج3، اصفهان، سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، 1389.