این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخههای «حسین بن محمدعلی ثمر مستوفی انصاری»
Kh1.moghadas (بحث | مشارکتها) (ویرایش جزئی) |
Kh1.farokhi (بحث | مشارکتها) (ویرایش) |
||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
'''میرزا حسین خان ثمر''' | '''میرزا حسین خان ثمر''' ( 1284ق- 1344ق ) فرزند میرزا محمّد علی خان مستوفی انصاری اصفهانی، ملّقب به '''«معزّالدّین»''' و شاعر ادیب و دانشمند اواخر قاجاریه بود. | ||
==معرفی== | ==معرفی== | ||
در سال 1284ق در اصفهان متولّد | وی در سال 1284ق در اصفهان متولّد شد و در این شهر به تحصیل علم پرداخته و خصوصاً از [[علیرضا پرتو اصفهانی|میرزا علیرضا پرتو]] در ادبیات کسب فیض نمود. او ابتدا در نظام توپخانه اصفهان بوده و بعد به ژنرال آجودانی حضور ظل السّلطان منصوب شد و در اواخر عمر انزوا اختیار نمود .<ref>مکارالآثار، ج7، صص 2660-2656.</ref> | ||
ثمر در فنون ادب استاد بود و خط را خوش می نوشت و به زبان فرانسه آشنا بود.<ref>تخت فولاد یادگار تاریخ ، خطی.</ref> | |||
اشعار زیر از اوست: | اشعار زیر از اوست: | ||
سطر ۲۳: | سطر ۲۵: | ||
5. «رعنا و زیبا» منظوم، مطبوع | 5. «رعنا و زیبا» منظوم، مطبوع | ||
6. «دیوان اشعار» <ref>رجال اصفهان یا تذکره القبور، ص38؛ دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، ص431؛ سیری در تاریخ تخت فولاد، ص99؛ دیوان طرب، ص245.</ref>[به ضمیمه «قصائد مدایح و مراثی | 6. «دیوان اشعار» <ref>رجال اصفهان یا تذکره القبور، ص38؛ دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، ص431؛ سیری در تاریخ تخت فولاد، ص99؛ دیوان طرب، ص245.</ref>[به ضمیمه «قصائد مدایح و مراثی پرتو اصفهانی» که در سال 1304ق چاپ سنگی شده و بار دیگر «دیوان ثمر» به همت فرزندش رضا ثمر در سال 1347ش چاپ حروفی شده است. | ||
وی همچنین منتخبات اشعار اسدی طوسی و فردوسی را در سال 1319ق فراهم آورده و به خط شکسته نستعلیق نوشته است که به شماره 11521 در کتابخانه عمومی اصفهان موجود بوده است.<ref>فهرست عمومی اصفهان، ج1، ص158.</ref> | وی همچنین منتخبات اشعار اسدی طوسی و فردوسی را در سال 1319ق فراهم آورده و به خط شکسته نستعلیق نوشته است که به شماره 11521 در کتابخانه عمومی اصفهان موجود بوده است.<ref>فهرست عمومی اصفهان، ج1، ص158.</ref> | ||
==وفات== | ==وفات== | ||
میرزا حسین خان در شب 24 جمادی الاولی سال 1344ق وفات یافته و در [[تخت فولاد]]<nowiki/>نزدیک [[تکیه ملک]] و مجاور [[تکیه سادات میر محمد صادقی|تکیه سادات میر محمّد صادقی]] مدفون شد .<ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج2 ، صص | میرزا حسین خان در شب 24 جمادی الاولی سال 1344ق وفات یافته و در [[تخت فولاد]]<nowiki/>نزدیک [[تکیه ملک]] و مجاور [[تکیه سادات میر محمد صادقی|تکیه سادات میر محمّد صادقی]] مدفون شد .<ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج2 ، صص 727- 728.</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
سطر ۳۴: | سطر ۳۶: | ||
==منبع== | ==منبع== | ||
برگرفته از<span> </span>: [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، مصلح الدین، [[اعلام اصفهان]]، اصفهان | برگرفته از<span> </span>: [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، مصلح الدین، [[اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، 1386 . | ||
[[رده:اعلام اصفهان،ج۲]] | [[رده:اعلام اصفهان،ج۲]] |
نسخهٔ ۱۹ مهر ۱۴۰۱، ساعت ۱۳:۵۱
میرزا حسین خان ثمر ( 1284ق- 1344ق ) فرزند میرزا محمّد علی خان مستوفی انصاری اصفهانی، ملّقب به «معزّالدّین» و شاعر ادیب و دانشمند اواخر قاجاریه بود.
معرفی
وی در سال 1284ق در اصفهان متولّد شد و در این شهر به تحصیل علم پرداخته و خصوصاً از میرزا علیرضا پرتو در ادبیات کسب فیض نمود. او ابتدا در نظام توپخانه اصفهان بوده و بعد به ژنرال آجودانی حضور ظل السّلطان منصوب شد و در اواخر عمر انزوا اختیار نمود .[۱]
ثمر در فنون ادب استاد بود و خط را خوش می نوشت و به زبان فرانسه آشنا بود.[۲]
اشعار زیر از اوست:
وصل شیرین مَطَلَب زانکه غم عشق رُخَش | تیشه اندر سَرِ فرهاد جگر خون زده است | |
خنک آن کو ز کف سرو قدِ لاله رخی | پای سرو و لب جو باده گلگون زده است |
آثار
کتب زیر از تألیفات اوست:
1. «ترجمه تاریخ شرق اقصی»
2. «جنگ روس و ژاپن»
3. «ترجمه تاریخ فرانسه»
4. «عبره النّاظرین» در تاریخ زمان
5. «رعنا و زیبا» منظوم، مطبوع
6. «دیوان اشعار» [۳][به ضمیمه «قصائد مدایح و مراثی پرتو اصفهانی» که در سال 1304ق چاپ سنگی شده و بار دیگر «دیوان ثمر» به همت فرزندش رضا ثمر در سال 1347ش چاپ حروفی شده است.
وی همچنین منتخبات اشعار اسدی طوسی و فردوسی را در سال 1319ق فراهم آورده و به خط شکسته نستعلیق نوشته است که به شماره 11521 در کتابخانه عمومی اصفهان موجود بوده است.[۴]
وفات
میرزا حسین خان در شب 24 جمادی الاولی سال 1344ق وفات یافته و در تخت فولادنزدیک تکیه ملک و مجاور تکیه سادات میر محمّد صادقی مدفون شد .[۵]
پانویس
منبع
برگرفته از : مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، 1386 .