این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

تفاوت میان نسخه‌های «محمدحسین امین سیچانی»

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز
(ویرایش صفحه)
سطر ۱: سطر ۱:
[[پرونده:M.h - amin sichaniiii.jpg|بندانگشتی|'''شيخ محمدحسين امين سيچانى''' فاضل ،اديب، عالم، شاعر که در سال 1248 شمسی دیده به جهان گشود.]]
[[پرونده:M.h - amin sichaniiii.jpg|بندانگشتی|'''شيخ محمدحسين امين سيچانى''' فاضل ،اديب، عالم، شاعر که در سال 1248 شمسی دیده به جهان گشود.]]
'''شيخ محمدحسين امين سيچانى''' فاضل ،اديب، فرزند ملارضا فرزند مـلا حسـن در حدود 1248 شمسى در اصفهان ديده به جهان گشود.
'''شيخ محمدحسين امين سيچانى''' (۱۲۴۸ش-1358ش) فاضل ،اديب، فرزند ملارضا فرزند مـلا حسـن در اصفهان ديده به جهان گشود.


==زندگی نامه==
==زندگی نامه==
مرحوم [[سید مصلح الدین مهدوی|مهـدوى]] بـا اشـاره ى مختصرى به اين عالم و شاعر معاصر خود او را شيخ حسين امينى سيچانى متخلّص به '''مذنب''' معرفى مى كند. محله ى سيچان در زمان نگارش تذكره ى مهدوى جزء شـهر محسوب نمى شده است ،از اين رو در تذكره مى نويسد: <blockquote>«در قصبه ى سيچان سـكونت  دارد و گاهى به شهر رفت و آمد مى نمايد طبع شعرى دارد لكن كم شعر مى گويد»<ref> مهدوى، تذكره ى شعراى معاصر اصفهان، ص441</ref></blockquote>وى از علماى روحانى محله ى سيچان بود كه در طى عمر پربركـت حـدود 110 ساله اش با زراعت و باغدارى امرار معاش مى نمود و محل زارعتش در محل چهارراه شريعتى اداره ى آگاهى فعلى بوده است.  
مرحوم [[سید مصلح الدین مهدوی|مهـدوى]] بـا اشـاره ى مختصرى به اين عالم و شاعر معاصر خود او را شيخ حسين امينى سيچانى متخلّص به '''مذنب''' معرفى مى كند. محله ى سيچان در زمان نگارش تذكره ى مهدوى جزء شـهر محسوب نمى شده است ،از اين رو در تذكره مى نويسد: <blockquote>«در قصبه ى سيچان سـكونت  دارد و گاهى به شهر رفت و آمد مى نمايد طبع شعرى دارد لكن كم شعر مى گويد»<ref> مهدوى، تذكره ى شعراى معاصر اصفهان، ص441</ref></blockquote>وى از علماى روحانى محله ى سيچان بود كه در طى عمر پربركـت حـدود 110 ساله اش با زراعت و باغدارى امرار معاش مى نمود و محل زارعتش در محل چهارراه شريعتى اداره ى آگاهى فعلى بوده است.طبـع شـعر روانـى داشـت و در غزل هـايش '''مذنب'''(گنهكار) تخلّص مى نمود.  


از اساتيد او مـى تـوان بـه آيت اللّه سيد محمدباقر درچه اى و مرحوم آقا نجفى اصفهانى و حاج آقا [[نورالله نجفی اصفهانی|نوراللّه اصفهانى]] كه در مـدارس [[مدرسه علمیه چهارباغ عباسی|چهارباغ]] و [[مدرسه علمیه صدر بازار اصفهان|صدر بازار]] تـدريس داشـته انـد اشـاره نمود.
از اساتيد او مـى تـوان بـه آيت اللّه سيد محمدباقر درچه اى و مرحوم آقا نجفى اصفهانى و حاج آقا [[نورالله نجفی اصفهانی|نوراللّه اصفهانى]] كه در مـدارس [[مدرسه علمیه چهارباغ عباسی|چهارباغ]] و [[مدرسه علمیه صدر بازار اصفهان|صدر بازار]] تـدريس داشـته انـد اشـاره نمود.
   
   
حجت الاسلام حاج آقا رضا امين امـام جماعـت [[مسجدپاچنار|مسجد پاچنار]] سيچان فرزند خلف ايشان است. وى در مورد مرحوم پدر خود مى گويد: <blockquote>«ايشان فقط بـه منبر وعظ و روضه خوانى مصائب اهلبيت علاقه نشان مى داد و امام جماعت بودن را مسؤوليتى سـنگين و مهـم مـى دانسـت ». </blockquote>طبـع شـعر روانـى داشـت و در غزل هـايش مذنب(گنهكار) تخلّص مى نمود. وى در سال 1358 شمسى ديده از جهان فرو بسـت .و در [[تکیه ملاقدیر|تكيه ى ملا قدير]] واقع در پشت قبرسـتان [[مصـلى]] در كوچـه شـهيد شـاطرگلى  نزديك مرحوم پدرشان حاج ملا رضا دفن گرديد. <ref> مصاحبه با دانشمند محترم مرحوم حجةالاسلام حاج آقا محمدرضا امين رحمةاللّه عليه كه در روزهاى آخرين تصحيح اين اثر يعنى 15/9/89 دار فانى را وداع گفت. روحش شاد.
حجت الاسلام حاج آقا رضا امين امـام جماعـت [[مسجدپاچنار|مسجد پاچنار]] سيچان فرزند خلف ايشان است. وى در مورد مرحوم پدر خود مى گويد: <blockquote>«ايشان فقط بـه منبر وعظ و روضه خوانى مصائب اهلبيت علاقه نشان مى داد و امام جماعت بودن را مسؤوليتى سـنگين و مهـم مـى دانسـت ». </blockquote>مرحوم مهدوى اين سه بيت را در تذكره ى خويش از او نقل كرده است:  
</ref>
 
مرحوم مهدوى اين سه بيت را در تذكره ى خويش از او نقل كرده است:  
{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب|گفتم به زلـف او كـه هنـدو وگـر نـه اى |خورشيد را ز چيست كه در بر گرفته اى؟}}
{{ب|گفتم به زلـف او كـه هنـدو وگـر نـه اى |خورشيد را ز چيست كه در بر گرفته اى؟}}
سطر ۲۶: سطر ۲۳:
{{ب|هرچنـد بـه فاميـل اميـنم خواننـد| نقدى به كفم نيست به جز عصـيانم<ref> لطفی، تذکره شعرای تخت فولاد اصفهان، ص 535</ref>}}
{{ب|هرچنـد بـه فاميـل اميـنم خواننـد| نقدى به كفم نيست به جز عصـيانم<ref> لطفی، تذکره شعرای تخت فولاد اصفهان، ص 535</ref>}}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
== وفات ==
وى در سال 1358 شمسى ديده از جهان فرو بسـت و در [[تکیه ملاقدیر|تكيه ى ملا قدير]] واقع در پشت قبرسـتان [[مصـلى]] در كوچـه شـهيد شـاطرگلى  نزديك مرحوم پدرشان حاج ملا رضا دفن گرديد. <ref> مصاحبه با دانشمند محترم مرحوم حجةالاسلام حاج آقا محمدرضا امين رحمةاللّه عليه كه در روزهاى آخرين تصحيح اين اثر يعنى 15/9/89 دار فانى را وداع گفت. روحش شاد.
</ref>


==پانویس==
==پانویس==

نسخهٔ ‏۱۳ مهر ۱۴۰۱، ساعت ۱۲:۱۸

شيخ محمدحسين امين سيچانى فاضل ،اديب، عالم، شاعر که در سال 1248 شمسی دیده به جهان گشود.

شيخ محمدحسين امين سيچانى (۱۲۴۸ش-1358ش) فاضل ،اديب، فرزند ملارضا فرزند مـلا حسـن در اصفهان ديده به جهان گشود.

زندگی نامه

مرحوم مهـدوى بـا اشـاره ى مختصرى به اين عالم و شاعر معاصر خود او را شيخ حسين امينى سيچانى متخلّص به مذنب معرفى مى كند. محله ى سيچان در زمان نگارش تذكره ى مهدوى جزء شـهر محسوب نمى شده است ،از اين رو در تذكره مى نويسد:

«در قصبه ى سيچان سـكونت دارد و گاهى به شهر رفت و آمد مى نمايد طبع شعرى دارد لكن كم شعر مى گويد»[۱]

وى از علماى روحانى محله ى سيچان بود كه در طى عمر پربركـت حـدود 110 ساله اش با زراعت و باغدارى امرار معاش مى نمود و محل زارعتش در محل چهارراه شريعتى اداره ى آگاهى فعلى بوده است.طبـع شـعر روانـى داشـت و در غزل هـايش مذنب(گنهكار) تخلّص مى نمود.

از اساتيد او مـى تـوان بـه آيت اللّه سيد محمدباقر درچه اى و مرحوم آقا نجفى اصفهانى و حاج آقا نوراللّه اصفهانى كه در مـدارس چهارباغ و صدر بازار تـدريس داشـته انـد اشـاره نمود.

حجت الاسلام حاج آقا رضا امين امـام جماعـت مسجد پاچنار سيچان فرزند خلف ايشان است. وى در مورد مرحوم پدر خود مى گويد:

«ايشان فقط بـه منبر وعظ و روضه خوانى مصائب اهلبيت علاقه نشان مى داد و امام جماعت بودن را مسؤوليتى سـنگين و مهـم مـى دانسـت ».

مرحوم مهدوى اين سه بيت را در تذكره ى خويش از او نقل كرده است:

گفتم به زلـف او كـه هنـدو وگـر نـه اى خورشيد را ز چيست كه در بر گرفته اى؟
اى خال گوشه ى لبش اين تشنه ى وصال جان داد و جا تو بر لب كوثر گرفتـه اى؟

بديهى است اين ابيات از غزلى برگفته شده و مرحوم مهـدوى صـرفاً بـر اسـاس شنيده ها آن را نگاشته است. همچنين حجت الاسلام امين فرزند ايشان اين بيـت را از پدرشان در خاطر داشت:

زاهدان در طلب حور و قصـورند وليـك عارفان ديـده بـه اميـد وصـالش دارنـد

بر سنگ مزار او نيز اين رباعى كه خود سروده است ديده مى شود:

مــن مــذنب و از اهــالى ســيچانم ايــن درد گنــاه درد بــى درمــانم
هرچنـد بـه فاميـل اميـنم خواننـد نقدى به كفم نيست به جز عصـيانم[۲]

وفات

وى در سال 1358 شمسى ديده از جهان فرو بسـت و در تكيه ى ملا قدير واقع در پشت قبرسـتان مصـلى در كوچـه شـهيد شـاطرگلى نزديك مرحوم پدرشان حاج ملا رضا دفن گرديد. [۳]

پانویس

  1. مهدوى، تذكره ى شعراى معاصر اصفهان، ص441
  2. لطفی، تذکره شعرای تخت فولاد اصفهان، ص 535
  3. مصاحبه با دانشمند محترم مرحوم حجةالاسلام حاج آقا محمدرضا امين رحمةاللّه عليه كه در روزهاى آخرين تصحيح اين اثر يعنى 15/9/89 دار فانى را وداع گفت. روحش شاد.

منبع

بر گرفته ازکتاب تذكره شعرای تخت فولاد اصفهان : معرفي شعراي مدفون در تخت فولاد اصفهان، عليرضا لطفي (حامد اصفهاني)، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحي شهرداري اصفهان، 1390.