این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «سید حسین شجره بزمی»
Kh1.zeynali (بحث | مشارکتها) (درج شعر) |
Kh1.zeynali (بحث | مشارکتها) (ویرایش) |
||
| سطر ۴: | سطر ۴: | ||
اوايل عمر ساكن قهفرخ توابع چهارمحال بختیاری بود و بـه آمـوزش و پـرورش كودكـان اشتغال داشت. سپس به اصفهان آمد و پس از مـدّتی بـه تهـران انتقـال يافـت و در دانشكده آمريكايی البرز به تحصيل و تدريس پرداخت و پس از اتمام دوره متوسطه وارد دانشكده حقوق شد و در همين زمان به نوشتن مقاله در روزنامـه هـای ايـران وكيهـان پرداخـت. <ref>معلّم حبيب آبادی، مكارم الاثار، ج7 ،ص2708؛ اثرآفرينان، ج2 ،ص59.</ref> | اوايل عمر ساكن قهفرخ توابع چهارمحال بختیاری بود و بـه آمـوزش و پـرورش كودكـان اشتغال داشت. سپس به اصفهان آمد و پس از مـدّتی بـه تهـران انتقـال يافـت و در دانشكده آمريكايی البرز به تحصيل و تدريس پرداخت و پس از اتمام دوره متوسطه وارد دانشكده حقوق شد و در همين زمان به نوشتن مقاله در روزنامـه هـای ايـران وكيهـان پرداخـت. <ref>معلّم حبيب آبادی، مكارم الاثار، ج7 ،ص2708؛ اثرآفرينان، ج2 ،ص59.</ref> | ||
ســپس در وزارت دارايـی مشــغول بــه خــدمت شــد و از صاحب منصبان وزارت دارايی گرديد. هنگامی كه در قهفرخ بود ناهيد تخلّص می كرد ولی با آمدنش به اصـفهان تخلّـص خـود را شـيوا انتخـاب كـرد . | ســپس در وزارت دارايـی مشــغول بــه خــدمت شــد و از صاحب منصبان وزارت دارايی گرديد. هنگامی كه در قهفرخ بود ناهيد تخلّص می كرد ولی با آمدنش به اصـفهان تخلّـص خـود را شـيوا انتخـاب كـرد .<ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج2، ص704</ref> | ||
مرحـوم [[سید مصلح الدین مهدوی|مهـدوی]] می نويسد: <blockquote>كم شعر می گفت ولی سنجيده و متين می گفت. در ادبيات بيشتر از علـوم ديگر اهتمام داشت.</blockquote><br /> | مرحـوم [[سید مصلح الدین مهدوی|مهـدوی]] می نويسد: <blockquote>كم شعر می گفت ولی سنجيده و متين می گفت. در ادبيات بيشتر از علـوم ديگر اهتمام داشت.</blockquote><br /> | ||
| سطر ۴۶: | سطر ۴۶: | ||
وی در سال 1402 هجری قمری مطابق با 21 فروردين 1361 در تهران ديده ازجهان فرو بست و پس از انتقال به اصفهان در [[تكيه ی آغاباشـی]] مـدفون گرديـد. | وی در سال 1402 هجری قمری مطابق با 21 فروردين 1361 در تهران ديده ازجهان فرو بست و پس از انتقال به اصفهان در [[تكيه ی آغاباشـی]] مـدفون گرديـد. | ||
== پانویس == | ==پانویس== | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
برگرفته از : [[تذكره شعراي تخت فولاد اصفهان|تذكره شعرای تخت فولاد اصفهان]]: معرفی شعرای مدفون در [[تخت فولاد]] اصفهان، عليرضا لطفی (حامد اصفهانی)، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، 1390. ص۳۵۸ | برگرفته از<span> </span>: [[تذكره شعراي تخت فولاد اصفهان|تذكره شعرای تخت فولاد اصفهان]]: معرفی شعرای مدفون در [[تخت فولاد]] اصفهان، عليرضا لطفی (حامد اصفهانی)، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، 1390. ص۳۵۸ | ||
برگرفته از:[[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، مصلح الدین، [[اعلام اصفهان]]،اصفهان، سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان،1386 | برگرفته از:[[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، مصلح الدین، [[اعلام اصفهان]]،اصفهان، سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان،1386 | ||
[[رده:کتاب تذکره شعرای تخت فولاد اصفهان]] | [[رده:کتاب تذکره شعرای تخت فولاد اصفهان]] | ||
[[رده:اعلام اصفهان،ج۲]] | [[رده:اعلام اصفهان،ج۲]] | ||
نسخهٔ ۲۹ شهریور ۱۴۰۱، ساعت ۲۲:۱۵
سیّد حسين شجره فرزند سيّد عبدالرسول شجره(متخلّص به بزمی) در سال( 1278 )شمسی به دنيا آمد.
زندگی نامه
اوايل عمر ساكن قهفرخ توابع چهارمحال بختیاری بود و بـه آمـوزش و پـرورش كودكـان اشتغال داشت. سپس به اصفهان آمد و پس از مـدّتی بـه تهـران انتقـال يافـت و در دانشكده آمريكايی البرز به تحصيل و تدريس پرداخت و پس از اتمام دوره متوسطه وارد دانشكده حقوق شد و در همين زمان به نوشتن مقاله در روزنامـه هـای ايـران وكيهـان پرداخـت. [۱]
ســپس در وزارت دارايـی مشــغول بــه خــدمت شــد و از صاحب منصبان وزارت دارايی گرديد. هنگامی كه در قهفرخ بود ناهيد تخلّص می كرد ولی با آمدنش به اصـفهان تخلّـص خـود را شـيوا انتخـاب كـرد .[۲]
مرحـوم مهـدوی می نويسد:
كم شعر می گفت ولی سنجيده و متين می گفت. در ادبيات بيشتر از علـوم ديگر اهتمام داشت.
آثار و اشعار
آثار زير نتيجه ی مطالعات اوست:
1 ـــ تحقيــق در رباعيــات خيــام
2 ـــ علــم معــاش
3 ـــ شخصــيت مولــوی
4 ـ روانشناسی امروز
5 ـ مقدمه بـر جغرافيـای اقتصـادی
6 ــ كسـب و تجـارت عمومی
7 ـ راز كامروايی
8 ـ قوای روحی و آيين فرمانروايی
9 ـ گلزار ايران.
از اشعار اوست:
| گر خاك شـود وجـود دانـا | او راسـت حيـات جـاودانی | |
| ليكن به مثـل حيـات نـادان | مرگ است به نـام زنـدگانی[۳] |
اشعار سنگ نوشته مزارش چنين است:
| ای كوچ كرده ناگـه و از يـاران | بــر جــا نهــاده ديــده پربــاران | |
| در خاك تيره خفته ولـی بيـدار | در اشك چشـم آينـه كـرداران | |
*** | ||
| زلف مشکین بر رخ سیمین پریشان کرده ای | آفتابی را به زیر ابر پنهان کرده ای | |
| در هوای آتشین رُخسار خویش از هر طرف | ای بسا مرغ دل اندر سینه بریان کرده ای | |
وفات
وی در سال 1402 هجری قمری مطابق با 21 فروردين 1361 در تهران ديده ازجهان فرو بست و پس از انتقال به اصفهان در تكيه ی آغاباشـی مـدفون گرديـد.
پانویس
منابع
برگرفته از : تذكره شعرای تخت فولاد اصفهان: معرفی شعرای مدفون در تخت فولاد اصفهان، عليرضا لطفی (حامد اصفهانی)، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، 1390. ص۳۵۸
برگرفته از:مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان،اصفهان، سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان،1386