این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

تفاوت میان نسخه‌های «بهروز سلطانیان»

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ایجاد صفحه)
 
(جداکردن معرفی و آثار)
سطر ۱: سطر ۱:
'''بهروز سلطانیان''' متخلّص به '''«ریحان»''' شاعر معاصر در روستای «اِسفِرجان» از توابع شهرضا متولّد شد و تحصیلات ابتدائی و متوسطه خود را در اسفرجان و شهرضا به اتمام رسانید.
'''بهروز سلطانیان''' متخلّص به '''«ریحان»''' شاعر معاصر در روستای «اِسفِرجان» از توابع شهرضا متولّد شد و تحصیلات ابتدائی و متوسطه خود را در اسفرجان و شهرضا به اتمام رسانید.


در سال 1335 به استخدام آموزش و پرورش درآمد و به تدریس پرداخت. از کودکی طبع شعر داشت. در جوانی در اغلب انجمن‌ها شرکت می‌کرد که می توان از انجمن ادبی حافظ و انجمن ادبی آشفته نام برد. همچنین وی انجمن مداحان شهرضا را برپا نمود. «ریحان» در شب یکشنبه 21 تیرماه 1381ش به دیار باقی شتافت. کتاب چهل و پنج معما از آثار او در سال 1337ش به چاپ رسیده است.<ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج2، ص187.</ref>
== معرفی ==
ایشان در سال 1335 به استخدام آموزش و پرورش درآمد و به تدریس پرداخت. از کودکی طبع شعر داشت. در جوانی در اغلب انجمن‌ها شرکت می‌کرد که می توان از انجمن ادبی حافظ و انجمن ادبی آشفته نام برد. همچنین وی انجمن مداحان شهرضا را برپا نمود. «ریحان» در شب یکشنبه 21 تیرماه 1381ش به دیار باقی شتافت.
 
== آثار ==
کتاب چهل و پنج معما از آثار او در سال 1337ش به چاپ رسیده است.<ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج2، ص187.</ref>


ابیات زیر از اشعار اوست:
ابیات زیر از اشعار اوست:

نسخهٔ ‏۲۶ شهریور ۱۴۰۱، ساعت ۱۷:۰۹

بهروز سلطانیان متخلّص به «ریحان» شاعر معاصر در روستای «اِسفِرجان» از توابع شهرضا متولّد شد و تحصیلات ابتدائی و متوسطه خود را در اسفرجان و شهرضا به اتمام رسانید.

معرفی

ایشان در سال 1335 به استخدام آموزش و پرورش درآمد و به تدریس پرداخت. از کودکی طبع شعر داشت. در جوانی در اغلب انجمن‌ها شرکت می‌کرد که می توان از انجمن ادبی حافظ و انجمن ادبی آشفته نام برد. همچنین وی انجمن مداحان شهرضا را برپا نمود. «ریحان» در شب یکشنبه 21 تیرماه 1381ش به دیار باقی شتافت.

آثار

کتاب چهل و پنج معما از آثار او در سال 1337ش به چاپ رسیده است.[۱]

ابیات زیر از اشعار اوست:

ساقی بریز باده که با او وضو کنم جامی زنم سپس سوی محراب رو کنم
سجاده از شراب بشویم، دل از ریا بر جای مُهر سجده به پای سبو کنم[۲]

پانویس

  1. مهدوی، اعلام اصفهان، ج2، ص187.
  2. تذکره شعرای استان اصفهان، (ویرایش 2)، ص321.

منبع

برگرفته از: مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگي تفریحی شهرداری اصفهان،1386.