این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

تفاوت میان نسخه‌های «سيد‌ محمدسعيد حسینی اردستانی»

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ايجاد صفحه)
 
(ویرایش جزئی)
سطر ۱: سطر ۱:
'''ميرزا سید محمد سعید اردستانی''' فرزند محمد مهدی، متولد حدود ۱۲۰۴ در و متوفی ۱۲۶۷ق و مدفون در [[تخت فولاد]] تکیه ملک، متخلص
'''ميرزا سیدمحمد سعید اردستانی''' متخلص به '''فدا''' فرزند محمد مهدی، از خطاطان، مدرسین و مفسرین و شاعران زمان فتحعلیشاه قاجار و ساکن اصفهان بود.


به '''فدای لات''' در [[مدرسه علميه نیم‌ آورد|مدرسه نیم آورد]] اصفهان و عتبات، خطاط و مدرس و مفسر، از شاعران زمان فتحعلیشاه قاجار و ساکن اصفهان بود.  
وی متولد حدود ۱۲۰۴ در اردستان و متوفی ۱۲۶۷ق و مدفون در [[تخت فولاد]] [[تکیه ملک]] است. تحصیلات خود را در [[مدرسه علمیه نیم آورد|مدرسه نیم آورد]] اصفهان به پایان رساند.


از اشعار اوست<span> </span>:
ابیات زیر از اشعار اوست<span> </span>:




{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب| به فصل گل ستم باغبان نگر که برید |همان درخت که بر شاخش آشيان من است }}
{{ب| به فصل گل ستم باغبان نگر که برید |همان درخت که بر شاخش آشيان من است }}
{{م|*****}}
{{ب|زاهد به هوای خلد سر گردانست|دوزخ محک تجربه مردانست}}
{{ب|گویند که درد و غم نباشد به بهشت |  معلوم شد که جای بی در دانست <ref>بهشتی‌نژاد، شعرای حوزه علمیه اصفهان، ص119؛اعلام اصفهان، ج ۳، ص ۳۲۵</ref>}}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}


{{شعر}}
{{ب|زاهد به هوای خلد سر گردانست|دوزخ محک تجربه مردانست}}
{{ب|گویند که درد و غم نباشد به بهشت |  معلوم شد که جای بی در دانست <ref>بهشتی‌نژاد، شعرای حوزه علمیه اصفهان، ص119؛اعلام اصفهان، ج ۳، ص ۳۲۵
</ref>}}
{{پایان شعر}}
==پانويس==
==پانويس==
<references />
<references />

نسخهٔ ‏۳ شهریور ۱۴۰۱، ساعت ۱۵:۳۲

ميرزا سیدمحمد سعید اردستانی متخلص به فدا فرزند محمد مهدی، از خطاطان، مدرسین و مفسرین و شاعران زمان فتحعلیشاه قاجار و ساکن اصفهان بود.

وی متولد حدود ۱۲۰۴ در اردستان و متوفی ۱۲۶۷ق و مدفون در تخت فولاد تکیه ملک است. تحصیلات خود را در مدرسه نیم آورد اصفهان به پایان رساند.

ابیات زیر از اشعار اوست :


به فصل گل ستم باغبان نگر که برید همان درخت که بر شاخش آشيان من است
*****
زاهد به هوای خلد سر گردانستدوزخ محک تجربه مردانست
گویند که درد و غم نباشد به بهشت معلوم شد که جای بی در دانست [۱]

پانويس

  1. بهشتی‌نژاد، شعرای حوزه علمیه اصفهان، ص119؛اعلام اصفهان، ج ۳، ص ۳۲۵


منبع

برگرفته از کتاب شعرای حوزه علمیه اصفهان (از صدر اسلام تا کنون)، محمد علی بهشتی نژاد، اصفهان، پویان مهر، ۱۳۹۱.