این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «سید عبدالله ثقه الاسلام مدرس صادقی»
Kh1.najafi (بحث | مشارکتها) جز |
Sab00riyan (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ى' به 'ی') |
||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
'''آيةاللّه آقا سيد عبداللّه ثقةالاسلام ابن سيد محسن بن مير محمد باقر بن مير سيد | '''آيةاللّه آقا سيد عبداللّه ثقةالاسلام ابن سيد محسن بن مير محمد باقر بن مير سيد علی مدرس ميرمحمد صادقی''' عالم جليل و فقيه كامل در سال 1285 قمری در اصفهان متولّد گرديد. | ||
==زندگی نامه== | ==زندگی نامه== | ||
وی مقدمات علوم را نزد | وی مقدمات علوم را نزد علمای اصفهان آموخت و در سن هيجده سـالگی برای تكميل تحصيلات خود راهی عتبات عاليات شد و نزد اسـاتيدی چـون ميـرزا محمدعلی رشتی، ميرزا محمد حسن شيرازی، حاج ميرزا حبيب اللّه رشتی، آقـا سـيد محمد كاظم يزدی، ميرزا احمد شيرازی معروف به شانه سـاز، سـيد محمـد فشـاركی، حاج سيد اسماعيل صدر، ميرزا محمدتقی شيرازی و شيخ الشريعه اصـفهانی بهـره ی علمی برد و قسمت عمده ی تحصيلاتش را نزد آخوند خراسانی فراگرفـت . | ||
در سـال 1330 | در سـال 1330 قمری به ايـران بازگشـت و بـه بحــث و درس و اقامــه ی جماعــت اشتغال داشت. وی دارای رسائل و كتب متعـددی است كه عبارتند از: | ||
1 ـ ارشاد المسلمين(در نسبنامه | 1 ـ ارشاد المسلمين(در نسبنامه ی خود وسـادات ميـر محمـد صــادقی) | ||
2ـ انيس العـا رفين(در احـوال بـرزخ و جنـت و نـار مطبـوع) | 2ـ انيس العـا رفين(در احـوال بـرزخ و جنـت و نـار مطبـوع) | ||
3ـ تقريــرات اصوليه | 3ـ تقريــرات اصوليه ی اسـاتيدش | ||
4ــ حاشـيه بــر طهارت شـيخ | 4ــ حاشـيه بــر طهارت شـيخ انصـاری | ||
5 ــ خلاصـة الاصول: از مبحث الفاظ تامبحث تعادل و تراجح | 5 ــ خلاصـة الاصول: از مبحث الفاظ تامبحث تعادل و تراجح | ||
| سطر ۲۴: | سطر ۲۴: | ||
9 ـ رسـاله در عدالت | 9 ـ رسـاله در عدالت | ||
10ــ رسـاله در قاعده | 10ــ رسـاله در قاعده ی من ملك شيئاً | ||
11 ـ رساله در قاعده ميسور | 11 ـ رساله در قاعده ميسور | ||
| سطر ۳۰: | سطر ۳۰: | ||
12 ــ رسـاله در وضـو | 12 ــ رسـاله در وضـو | ||
13 ــ رساله | 13 ــ رساله ای در طرق روايت خود و اجـازه ی آنهـا بـه فرزنـدش فاضـل بـزرگ سـید محمدكاظم | ||
14 ـ | 14 ـ مجازاتهـای معاصی(حدود ديــات و تعزيــرات) | ||
15 ــ | 15 ــ مُبكـی المؤمنين | ||
16ـ مشكول(مانند كشكول) | 16ـ مشكول(مانند كشكول) | ||
| سطر ۴۲: | سطر ۴۲: | ||
18ــ نـور الايمان رد بر بابيه | 18ــ نـور الايمان رد بر بابيه | ||
19 ـ لؤلؤ للصدف | 19 ـ لؤلؤ للصدف فی تاريخ النجف و رسائل ديگر . | ||
مرحوم [[سید مصلح الدین مهدوی| | مرحوم [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]] او را شاعر نمیداند اما می گويد به اقتضای حال گـاهی اشـعاری میسروده است و اشعاری عربی و فارسی دارد. | ||
وی سرانجام در قبل از ظهر روز 6 ماه صفر سال 1382 وفات يافت و در [[تكيـه ی ميرمحمدصادقی ها]](كه اكنون ميان قبور شهدا واقع شده است) دفن گرديد.<ref> مهدوی، دانشمندان و بزرگان، ج1 ،ص426 ـ 427 </ref>. | |||
مرحوم ميرزا | مرحوم ميرزا محمدعلی معلم حبيب آبادی در تاريخ وفات او گويد: | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب|سادس ماه صفر روز دوشـنبه چاشـتگاه| روح پاكش كرد اندر عالم | {{ب|سادس ماه صفر روز دوشـنبه چاشـتگاه| روح پاكش كرد اندر عالم علوی مكـان}} | ||
{{ب|از پس سالش معلم رفـت انـدر انجمـن| تا بپرسد از رجال علم و عرفان سال آن}} | {{ب|از پس سالش معلم رفـت انـدر انجمـن| تا بپرسد از رجال علم و عرفان سال آن}} | ||
{{ب|ناگهان آمد | {{ب|ناگهان آمد يكی از انجمن بيـرون و گفـت |سيد عبداللّه رفت از اين جهان اندر جنان<ref> قاسمی، گلزار فضيلت، ص179 ـ 180</ref>}} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
از اشعار اوست: | از اشعار اوست: | ||
| سطر ۵۸: | سطر ۵۸: | ||
{{ب|اگرچــه پيــر شــدم نارســيده ام بــه مــراد| چو مـن فلـك زده دور جهـان نـدارد يـاد}} | {{ب|اگرچــه پيــر شــدم نارســيده ام بــه مــراد| چو مـن فلـك زده دور جهـان نـدارد يـاد}} | ||
{{م|***}} | {{م|***}} | ||
{{ب|به عمر خويش نديدم | {{ب|به عمر خويش نديدم خوشی ز دور جهـان| شــبانه روز همــی نــالم و كــنم فريــاد<ref> همان، تذكره شعرای معاصر اصفهان، ص439 ـ 440</ref> }} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
نسخهٔ ۱۱ مرداد ۱۴۰۱، ساعت ۱۱:۱۷
آيةاللّه آقا سيد عبداللّه ثقةالاسلام ابن سيد محسن بن مير محمد باقر بن مير سيد علی مدرس ميرمحمد صادقی عالم جليل و فقيه كامل در سال 1285 قمری در اصفهان متولّد گرديد.
زندگی نامه
وی مقدمات علوم را نزد علمای اصفهان آموخت و در سن هيجده سـالگی برای تكميل تحصيلات خود راهی عتبات عاليات شد و نزد اسـاتيدی چـون ميـرزا محمدعلی رشتی، ميرزا محمد حسن شيرازی، حاج ميرزا حبيب اللّه رشتی، آقـا سـيد محمد كاظم يزدی، ميرزا احمد شيرازی معروف به شانه سـاز، سـيد محمـد فشـاركی، حاج سيد اسماعيل صدر، ميرزا محمدتقی شيرازی و شيخ الشريعه اصـفهانی بهـره ی علمی برد و قسمت عمده ی تحصيلاتش را نزد آخوند خراسانی فراگرفـت .
در سـال 1330 قمری به ايـران بازگشـت و بـه بحــث و درس و اقامــه ی جماعــت اشتغال داشت. وی دارای رسائل و كتب متعـددی است كه عبارتند از:
1 ـ ارشاد المسلمين(در نسبنامه ی خود وسـادات ميـر محمـد صــادقی)
2ـ انيس العـا رفين(در احـوال بـرزخ و جنـت و نـار مطبـوع)
3ـ تقريــرات اصوليه ی اسـاتيدش
4ــ حاشـيه بــر طهارت شـيخ انصـاری
5 ــ خلاصـة الاصول: از مبحث الفاظ تامبحث تعادل و تراجح
6 ـ رساله در اصول دين
7ـ رساله در لباس مشكوك
8 ـ رسـاله در تقليد اعلم
9 ـ رسـاله در عدالت
10ــ رسـاله در قاعده ی من ملك شيئاً
11 ـ رساله در قاعده ميسور
12 ــ رسـاله در وضـو
13 ــ رساله ای در طرق روايت خود و اجـازه ی آنهـا بـه فرزنـدش فاضـل بـزرگ سـید محمدكاظم
14 ـ مجازاتهـای معاصی(حدود ديــات و تعزيــرات)
15 ــ مُبكـی المؤمنين
16ـ مشكول(مانند كشكول)
17ـ مقتصرالمقال در علـم رجـال
18ــ نـور الايمان رد بر بابيه
19 ـ لؤلؤ للصدف فی تاريخ النجف و رسائل ديگر .
مرحوم مهدوی او را شاعر نمیداند اما می گويد به اقتضای حال گـاهی اشـعاری میسروده است و اشعاری عربی و فارسی دارد.
وی سرانجام در قبل از ظهر روز 6 ماه صفر سال 1382 وفات يافت و در تكيـه ی ميرمحمدصادقی ها(كه اكنون ميان قبور شهدا واقع شده است) دفن گرديد.[۱].
مرحوم ميرزا محمدعلی معلم حبيب آبادی در تاريخ وفات او گويد:
| سادس ماه صفر روز دوشـنبه چاشـتگاه | روح پاكش كرد اندر عالم علوی مكـان | |
| از پس سالش معلم رفـت انـدر انجمـن | تا بپرسد از رجال علم و عرفان سال آن | |
| ناگهان آمد يكی از انجمن بيـرون و گفـت | سيد عبداللّه رفت از اين جهان اندر جنان[۲] |
از اشعار اوست:
| اگرچــه پيــر شــدم نارســيده ام بــه مــراد | چو مـن فلـك زده دور جهـان نـدارد يـاد | |
*** | ||
| به عمر خويش نديدم خوشی ز دور جهـان | شــبانه روز همــی نــالم و كــنم فريــاد[۳] | |
پانویس
منبع
کتاب تذكره شعراي تخت فولاد اصفهان : معرفي شعراي مدفون در تخت فولاد اصفهان، عليرضا لطفي (حامد اصفهاني)، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحي شهرداري اصفهان، 1390.