این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «عبدالحسین فقیه ایمانی»
جز (اصلاح لینک) |
Kh1.moghadas (بحث | مشارکتها) (اضافه کردن تیتر، لینک ، رده) |
||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
[[پرونده:Abdolhossein faghih imani.jpg|بندانگشتی|شیخ عبدالحسین فقیه ایمانی]] | {{نیازمند جعبه اطلاعات}}[[پرونده:Abdolhossein faghih imani.jpg|بندانگشتی|شیخ عبدالحسین فقیه ایمانی]] | ||
'''عبدالحسین فقیه | '''شیخ عبدالحسین فقیه ایمانی'''( 1292ق-1387) عالم متّقی، زاهدی وارسته و عابدی با اخلاص و در تقوا و پرهیزگاری ضرب المثل بود. | ||
== | ==زندگی‌نامه== | ||
=== ولادت === | |||
او در سال 1292ق در روستای زانیان شهرکرد متولّد شد. | |||
=== تحصیلات === | |||
وی به عزم تحصیل علوم دینی به اصفهان رفت و پس از تحصیل مقدمات و سطوح به محضر پربار فقیه حکیم عارف آیت اللّه العظمی [[سید ابوالقاسم بن محمدباقر دهکردی|سیّد ابوالقاسم دهکردی]] راه یافت و سال ها از درس ایشان بهره برد. وی علاقه زیادی به استاد خود داشت و در زندگی از اخلاق و روش عرفانی ایشان متأثر بود. | |||
==== فرزندان ==== | |||
1[[یحیی فقیه ایمانی|. حجت الاسلام حاج آقا یحیی فقیه ایمانی]] | |||
2. [[علی فقیه ایمانی|حجت الاسلام حاج میرزا علی فقیه ایمانی]] | |||
مرحوم شیخ عبدالحسین دارای دو داماد فاضل و بزرگوار بود که عبارتند از: | |||
حجت الاسلام والمسلمین [[سید مصطفی فقیه ایمانی]] و حجت الاسلام والمسلمین [[سید محمد هاشمی]].<ref>مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج3، صص381-382.</ref> | |||
== فعالیت ها == | |||
وی سال ها به وعظ و ارشاد مردم و بیان احکام دین اشتغال داشت و مورد علاقه مردم و علما به خصوص عالم ربانی [[رحیم ارباب|آیت اللّه العظمی حاج آقا رحیم ارباب]] بود. او تا پایان عمر 95 ساله خود روزه ماه مبارک رمضان را از دست نداد و ماه رمضان آخر عمر را نیز روزه دار بود. از مال دنیا هیچ نداشت و از شدت احتیاط خانه مسکونی و کتاب های خود را که تنها دارایی او بود وقف بر اولاد خود کرد. | |||
== | == وفات == | ||
این عالم زاهد سرانجام در 20 شوال 1387ق (1346ش) وفات یافت و در کنار مزار داماد خود مرحوم | این عالم زاهد سرانجام در 20 شوال 1387ق (1346ش) وفات یافت و در کنار مزار داماد خود مرحوم حجت الاسلام سیّد مصطفی فقیه ایمانی در [[تکیه ملا اسماعیل خواجویی|تكیه ملا اسماعیل خواجویی]] در [[تخت فولاد]] مدفون شد.<ref>قاسمی، بزم معرفت، صص 239-236.</ref> | ||
اشعار زیر بر روی سنگ مزارش آمده است: | اشعار زیر بر روی سنگ مزارش آمده است: | ||
| سطر ۳۴: | سطر ۳۷: | ||
<references /> | <references /> | ||
== | ==منابع== | ||
*مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد،زيرنظر اصغر منتظرالقائم، [[دانشنامه تخت فولاد اصفهان (کتاب)|دانشنامه تخت فولاد اصفهان]]، ج3، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1389. | *مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد،زيرنظر اصغر منتظرالقائم، [[دانشنامه تخت فولاد اصفهان (کتاب)|دانشنامه تخت فولاد اصفهان]]، ج3، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1389. | ||
*بزم | *[[رحیم قاسمی|قاسمی]]، رحیم، بزم معرفت: مشاهیر تخت فولاد اصفهان (تکیه محقق خواجویی)، اصفهان: کانون پژوهش، چاپ اول، ۱۳۸۸. | ||
[[رده:مدفونین در تخت فولاد]] | |||
[[رده:علمای قرن 14]] | |||
[[رده:واعظین]] | |||
نسخهٔ ۲۵ بهمن ۱۴۰۱، ساعت ۱۹:۰۱
این نوشتار نیازمند جعبهٔ اطلاعات است. ممکن است بخواهید با افزودن یک جعبهٔ اطلاعات، به استانداردسازی نمایش موضوع کمک کنید. |
شیخ عبدالحسین فقیه ایمانی( 1292ق-1387) عالم متّقی، زاهدی وارسته و عابدی با اخلاص و در تقوا و پرهیزگاری ضرب المثل بود.
زندگی‌نامه
ولادت
او در سال 1292ق در روستای زانیان شهرکرد متولّد شد.
تحصیلات
وی به عزم تحصیل علوم دینی به اصفهان رفت و پس از تحصیل مقدمات و سطوح به محضر پربار فقیه حکیم عارف آیت اللّه العظمی سیّد ابوالقاسم دهکردی راه یافت و سال ها از درس ایشان بهره برد. وی علاقه زیادی به استاد خود داشت و در زندگی از اخلاق و روش عرفانی ایشان متأثر بود.
فرزندان
1. حجت الاسلام حاج آقا یحیی فقیه ایمانی
2. حجت الاسلام حاج میرزا علی فقیه ایمانی
مرحوم شیخ عبدالحسین دارای دو داماد فاضل و بزرگوار بود که عبارتند از:
حجت الاسلام والمسلمین سید مصطفی فقیه ایمانی و حجت الاسلام والمسلمین سید محمد هاشمی.[۱]
فعالیت ها
وی سال ها به وعظ و ارشاد مردم و بیان احکام دین اشتغال داشت و مورد علاقه مردم و علما به خصوص عالم ربانی آیت اللّه العظمی حاج آقا رحیم ارباب بود. او تا پایان عمر 95 ساله خود روزه ماه مبارک رمضان را از دست نداد و ماه رمضان آخر عمر را نیز روزه دار بود. از مال دنیا هیچ نداشت و از شدت احتیاط خانه مسکونی و کتاب های خود را که تنها دارایی او بود وقف بر اولاد خود کرد.
وفات
این عالم زاهد سرانجام در 20 شوال 1387ق (1346ش) وفات یافت و در کنار مزار داماد خود مرحوم حجت الاسلام سیّد مصطفی فقیه ایمانی در تكیه ملا اسماعیل خواجویی در تخت فولاد مدفون شد.[۲]
اشعار زیر بر روی سنگ مزارش آمده است:
| خوش خصال انسانی چون فقیه ایمانی | سوی دار باقی شد زین سراچه فانی | |
| با حسین بُد همنام، آن مروّج احکام | لطف ایزد علّام، باد بر وی ارزانی | |
| "شاکر" از پی تاریخ با حساب شمسی گفت: | "لامکان مکان گشته این فقیه ایمانی" |
پانویس
منابع
- مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد،زيرنظر اصغر منتظرالقائم، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج3، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1389.
- قاسمی، رحیم، بزم معرفت: مشاهیر تخت فولاد اصفهان (تکیه محقق خواجویی)، اصفهان: کانون پژوهش، چاپ اول، ۱۳۸۸.