این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

تفاوت میان نسخه‌های «سید یوسف حکیم مازندرانی»

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (جایگزینی متن - 'کتاب شعرای حوزه علمیه اصفهان' به 'شعرای حوزه علمیه اصفهان')
(ویرایش منبع و پانویس)
سطر ۱: سطر ۱:
'''سید یوسف حکیم مازندرانی''' فرزند محمد حسین متوفی 1295ق ، از بزرگان علما و مدرسین [[مدرسه علمیه نیم آورد|مدرسه نیم آورد]] بوده، در آخر عمر نابینا شده، شاعر، از اشعار اوست در مدح [[سید محمدباقر شفتی|سید حجت الاسلام شفتی]](ره):
'''سید یوسف حکیم مازندرانی''' فرزند محمد حسین از بزرگان علما و مدرسین [[مدرسه علمیه نیم آورد|مدرسه نیم آورد]] بوده، است.
 
==معرفی==
در آخر عمر نابینا شده‌است.  ابیات زیر از اشعار اوست در مدح [[سید محمدباقر شفتی|سید حجت الاسلام شفتی]](ره) است:
{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب| ای بلند اختر فرخنده که در کشور جود |  بی همالی و نباشد چو تو در ملک وجود}}
{{ب| ای بلند اختر فرخنده که در کشور جود |  بی همالی و نباشد چو تو در ملک وجود}}
{{ب|  ای که بر مسند فرماندهی شرع منیر  |  متمکن شدی از نصرت سبحان و دود    }}
{{ب|  ای که بر مسند فرماندهی شرع منیر  |  متمکن شدی از نصرت سبحان و دود    }}
{{ب| توئی آن جوهر اول که ز خلوتکه غیب  |  به تماشا گه اعیان جهان جلوه نمود <ref>بهشتی نژاد، شعرای حوزه علمیه اصفهان ص243؛ الدرعیه، ج2،ص51 </ref> }}
{{ب| توئی آن جوهر اول که ز خلوتکه غیب  |  به تماشا گه اعیان جهان جلوه نمود <ref>بهشتی نژاد، شعرای حوزه علمیه اصفهان ص243.</ref> }}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
==وفات==
وی متوفی 1295ق است.


==پانویس==
==پانویس==
<references />
<references />


==منبع==
==منبع==
سطر ۱۵: سطر ۲۰:
[[رده:کتاب شعرای حوزه علمیه اصفهان]]
[[رده:کتاب شعرای حوزه علمیه اصفهان]]
[[رده:شعرای روحانی حوزه علمیه اصفهان]]
[[رده:شعرای روحانی حوزه علمیه اصفهان]]
[[رده:علمای قرن 13]]

نسخهٔ ‏۲۳ بهمن ۱۴۰۱، ساعت ۲۱:۱۶

سید یوسف حکیم مازندرانی فرزند محمد حسین از بزرگان علما و مدرسین مدرسه نیم آورد بوده، است.

معرفی

در آخر عمر نابینا شده‌است. ابیات زیر از اشعار اوست در مدح سید حجت الاسلام شفتی(ره) است:

ای بلند اختر فرخنده که در کشور جود بی همالی و نباشد چو تو در ملک وجود
ای که بر مسند فرماندهی شرع منیر متمکن شدی از نصرت سبحان و دود
توئی آن جوهر اول که ز خلوتکه غیب به تماشا گه اعیان جهان جلوه نمود [۱]

وفات

وی متوفی 1295ق است.

پانویس

  1. بهشتی نژاد، شعرای حوزه علمیه اصفهان ص243.

منبع

برگرفته از شعرای حوزه علمیه اصفهان (از صدر اسلام تا کنون)، محمد علی بهشتی نژاد، اصفهان، پویان مهر، 1391.