این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «مرتضی عبد علی نعمت اللهی»
جز (اصلاح لینک) |
جز (ویرایش جزئی) |
||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{نیازمند جعبه اطلاعات}} {{نیازمند ویرایش}} {{بررسی رده}} | |||
[[پرونده:M-nematolahiiiii.jpg|بندانگشتی|'''مرتضى نعمت اللّهى''' ملقّـب بـه '''عبـد علـى''' فرزنـد ميـرزا علـى نقـى بـن ميرمحمدهادى از سادات پاقلعه ى اصفهان می باشد.]] | [[پرونده:M-nematolahiiiii.jpg|بندانگشتی|'''مرتضى نعمت اللّهى''' ملقّـب بـه '''عبـد علـى''' فرزنـد ميـرزا علـى نقـى بـن ميرمحمدهادى از سادات پاقلعه ى اصفهان می باشد.]] | ||
'''مرتضى نعمت اللّهى''' ملقّـب بـه '''عبـد علـى''' فرزنـد ميـرزا علـى نقـى بـن ميرمحمدهادى از سادات پاقلعه ى اصفهان در حدود سال 1312 قمرى متولّد گرديد. | '''مرتضى نعمت اللّهى''' ملقّـب بـه '''عبـد علـى''' فرزنـد ميـرزا علـى نقـى بـن ميرمحمدهادى از سادات پاقلعه ى اصفهان در حدود سال 1312 قمرى متولّد گرديد. | ||
==زندگینامه== | |||
== | |||
مرتضی نعمت اللّهی عالمى اديب و عارف بود كه بـراى كسـب علـوم ظـاهرى و بـاطنى زحمـت و رنجهاى فراوانى را متحمل شد در اصفهان علوم دينى را آموخت و در فقه و اصول و تفسير، حكمت و رياضى مهارت فراوان كسب نمود. | مرتضی نعمت اللّهی عالمى اديب و عارف بود كه بـراى كسـب علـوم ظـاهرى و بـاطنى زحمـت و رنجهاى فراوانى را متحمل شد در اصفهان علوم دينى را آموخت و در فقه و اصول و تفسير، حكمت و رياضى مهارت فراوان كسب نمود. | ||
در سرودن شعر نيز طبعـى روان داشت واز شاگردان شيخ [[اسداللّه حکیم قمشه ای|اسداللّه قمشه اى]] متخلّص بـه ديوانه و آقا شيخ محمد خراسانى بود. | در سرودن شعر نيز طبعـى روان داشت واز شاگردان شيخ [[اسداللّه حکیم قمشه ای|اسداللّه قمشه اى]] متخلّص بـه ديوانه و آقا شيخ محمد خراسانى بود. | ||
در مقدمه ديوانش مى نويسد: | در مقدمه ديوانش مى نويسد:<blockquote>«بنا بـر اقتضـاى طبـع سرشار با تصادف اعياد متبركه به سرودن اشعار و نظم قصائد در مدايح پيـامبر اكـرم و اهـل بيـت اطهـار ش (عليهم السلام) اقدام و از فرط وارستگى حتـى تخلصـى هم براى خود اختيار ننموده و غرض از سرودن اشعار اظهار و عرض ارادت بـه آسـتانه اهل بيـت عصـمت و طهارت (عليهم صلوات الله) بوده است.» </blockquote>ديوان سيد مرتضى نعمت اللّهى با كتابت اديب كامل و شاعر خطـاط مرحـوم [[علی مشفقی|ميـرزا علـى مشـفقى]] در 64 صفحه موجود مى باشد.<ref>نعمت اللّهى، ديوان اشعار، مخطوط، مقدمه؛ [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوى]]، تذكره شعراى معاصر اصفهان، ص441</ref> | ||
در رجب سـال | در رجب سـال ۱۳۵۴ق در اصـفهان وفـات يافت و در سرداب [[تکیه خاتون آبادی|تكيه ى خاتون آبادى]] در [[تخت فولاد]] كه اختصـاص به خاندان خود داشت مدفون شد. | ||
از اشعار اوست: {{شعر}} | از اشعار اوست:{{شعر}} | ||
{{ب|ســلطان عصــر، شــاه زمــن كعبــة الانــام |پور حسن كه اوست به خلـق جهـان امـام}} | {{ب|ســلطان عصــر، شــاه زمــن كعبــة الانــام |پور حسن كه اوست به خلـق جهـان امـام}} | ||
{{ب|شد جلوه گر به نيمـه ى شـعبان مـه رخـش| آرى كند طلوع به نيمه (ی مه) آن مَه تمـام <ref>نعمت اللّهى،ديوان اشعار، مخطوط، ص56</ref>}} | {{ب|شد جلوه گر به نيمـه ى شـعبان مـه رخـش| آرى كند طلوع به نيمه (ی مه) آن مَه تمـام <ref>نعمت اللّهى،ديوان اشعار، مخطوط، ص56</ref>}} | ||
| سطر ۲۸: | سطر ۲۷: | ||
==منبع== | ==منبع== | ||
*تذكره شعرای تخت فولاد اصفهان: معرفی شعرای مدفون در | *تذكره شعرای تخت فولاد اصفهان: معرفی شعرای مدفون در تخت فولاد اصفهان، عليرضا لطفی (حامد اصفهانی)، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحي شهرداري اصفهان، 1390. | ||
[[رده:کتاب تذکره شعرای تخت فولاد اصفهان]] | [[رده:کتاب تذکره شعرای تخت فولاد اصفهان]] | ||
[[رده:شعرای روحانی حوزه علمیه اصفهان]] | [[رده:شعرای روحانی حوزه علمیه اصفهان]] | ||
نسخهٔ ۲۰ دی ۱۴۰۱، ساعت ۱۸:۴۷
این نوشتار نیازمند جعبهٔ اطلاعات است. ممکن است بخواهید با افزودن یک جعبهٔ اطلاعات، به استانداردسازی نمایش موضوع کمک کنید. |
این نوشتار نیازمند ویرایش فنی یا ادبی می باشد. |
این مقاله ممکن است در رده اشتباه قرار گرفته باشد یا متعلق به ردههای اضافی است. |
مرتضى نعمت اللّهى ملقّـب بـه عبـد علـى فرزنـد ميـرزا علـى نقـى بـن ميرمحمدهادى از سادات پاقلعه ى اصفهان در حدود سال 1312 قمرى متولّد گرديد.
زندگینامه
مرتضی نعمت اللّهی عالمى اديب و عارف بود كه بـراى كسـب علـوم ظـاهرى و بـاطنى زحمـت و رنجهاى فراوانى را متحمل شد در اصفهان علوم دينى را آموخت و در فقه و اصول و تفسير، حكمت و رياضى مهارت فراوان كسب نمود.
در سرودن شعر نيز طبعـى روان داشت واز شاگردان شيخ اسداللّه قمشه اى متخلّص بـه ديوانه و آقا شيخ محمد خراسانى بود.
در مقدمه ديوانش مى نويسد:
«بنا بـر اقتضـاى طبـع سرشار با تصادف اعياد متبركه به سرودن اشعار و نظم قصائد در مدايح پيـامبر اكـرم و اهـل بيـت اطهـار ش (عليهم السلام) اقدام و از فرط وارستگى حتـى تخلصـى هم براى خود اختيار ننموده و غرض از سرودن اشعار اظهار و عرض ارادت بـه آسـتانه اهل بيـت عصـمت و طهارت (عليهم صلوات الله) بوده است.»
ديوان سيد مرتضى نعمت اللّهى با كتابت اديب كامل و شاعر خطـاط مرحـوم ميـرزا علـى مشـفقى در 64 صفحه موجود مى باشد.[۱]
در رجب سـال ۱۳۵۴ق در اصـفهان وفـات يافت و در سرداب تكيه ى خاتون آبادى در تخت فولاد كه اختصـاص به خاندان خود داشت مدفون شد.
از اشعار اوست:
| ســلطان عصــر، شــاه زمــن كعبــة الانــام | پور حسن كه اوست به خلـق جهـان امـام | |
| شد جلوه گر به نيمـه ى شـعبان مـه رخـش | آرى كند طلوع به نيمه (ی مه) آن مَه تمـام [۲] |
اشعار سنگ نوشته مزارش چنين است:
| قطب الهـدى دائـرة للعرفـان | عبد على صـار فـى الجنـان | |
| و هــاتف نــادى لتاريخــه | «نجل النبى فاز بالرضـوان»[۳] |
پانویس
منبع
- تذكره شعرای تخت فولاد اصفهان: معرفی شعرای مدفون در تخت فولاد اصفهان، عليرضا لطفی (حامد اصفهانی)، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحي شهرداري اصفهان، 1390.