این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «سيد محمدرضا صدرالذاكرين طباطبایی»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (جایگزینی متن - 'اعلام اصفهان' به 'اعلام اصفهان') |
Kh1.farokhi (بحث | مشارکتها) (ویرایش) |
||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{نیازمند تصویر}}{{نیازمند جعبه اطلاعات}} | |||
'''سید محمد رضا صدرالذاکرین''' فرزند سیّد محمّد طباطبایی، واعظ کامل و خطیب ماهر ، از وعاظ مشهور اصفهان در اواخر دوره قاجاریه است.<ref>اعلام اصفهان ، ج3، ص153</ref> | '''سید محمد رضا صدرالذاکرین''' فرزند سیّد محمّد طباطبایی، واعظ کامل و خطیب ماهر ، از وعاظ مشهور اصفهان در اواخر دوره قاجاریه است.<ref>اعلام اصفهان ، ج3، ص153</ref> | ||
== معرفی == | |||
وی دارای پنج نفر اولاد ذکور بود که عبارتند از: | |||
#سید محمد صدر الواعظین | |||
#سید مهدی رئیس الواعظین | |||
#سید علی سجاد الواعظین <ref>سیّد علی طباطبایی از مشاهیر و محترمین اهل منبر، و در بین عوام و خواص اصفهان در کمال عزت و احترام و مقبول القول بود. منبرهای او مشتمل بر مواعظ شافیه بود و در ذکر مصیبت، سلیقه ای مخصوص داشت که مردم را شدیداً منقلب می نمود. وی در سال 1357ق وفات یافت و در تکیه فاضل سراب مدفون گردید. او پدر سیّد فضل اللّه سجاد الواعظین و سیّد علی نقی از وعاظ اصفهان بود.</ref> | |||
#سید ابراهیم ملقّب به بکأ <ref>به گفته جناب حجّه الاسلام حاج آقا رضا صدرالحسنی: وی سیدی زاهد و باتقوا و اهل ذکر بود و در محله مسجد مصری به وعظ و مرثیه خوانی می پرداخت.</ref> | |||
#سید خلیل | |||
==وفات== | ==وفات== | ||
او در شب 19 رمضان المبارک 1310ق وفات یافته و در مقبره سر قبر آقا اصفهان مدفون شد. | او در شب 19 رمضان المبارک 1310ق وفات یافته و در مقبره سر قبر آقا (خاندان امام جمعه) محله باب الدشت اصفهان مدفون شد. | ||
ماده تاریخ وفاتش را محمّد نصیر طرب اصفهانی چنین گفته است: | ماده تاریخ وفاتش را محمّد نصیر طرب اصفهانی چنین گفته است: | ||
| سطر ۲۲: | سطر ۳۳: | ||
<references /> | <references /> | ||
==منبع== | ==منبع== | ||
* [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، سید مصلح الدین، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶. | |||
[[رده:اعلام اصفهان، ج3]] | [[رده:اعلام اصفهان، ج3]] | ||
[[رده:واعظین]] | |||
[[رده:علمای قرن 14]] | |||
نسخهٔ ۲ بهمن ۱۴۰۱، ساعت ۱۴:۲۴
این نوشتا برای بهبود کیفیت نیازمند یک تصویر یا عکس است. |
این نوشتار نیازمند جعبهٔ اطلاعات است. ممکن است بخواهید با افزودن یک جعبهٔ اطلاعات، به استانداردسازی نمایش موضوع کمک کنید. |
سید محمد رضا صدرالذاکرین فرزند سیّد محمّد طباطبایی، واعظ کامل و خطیب ماهر ، از وعاظ مشهور اصفهان در اواخر دوره قاجاریه است.[۱]
معرفی
وی دارای پنج نفر اولاد ذکور بود که عبارتند از:
- سید محمد صدر الواعظین
- سید مهدی رئیس الواعظین
- سید علی سجاد الواعظین [۲]
- سید ابراهیم ملقّب به بکأ [۳]
- سید خلیل
وفات
او در شب 19 رمضان المبارک 1310ق وفات یافته و در مقبره سر قبر آقا (خاندان امام جمعه) محله باب الدشت اصفهان مدفون شد.
ماده تاریخ وفاتش را محمّد نصیر طرب اصفهانی چنین گفته است:
| چو رخت بست ز دار فنا به عالم قدس | ز مرگ او ز «طرب» خواست شور و ناله و شیون | |
| نوشت خامه مشکین برای سال وفاتش | «بصدر محفل جنّت نمود منزل و مسکن» |
آقا محمّد کاظم غمگین نیز چنین سروده است:
| گفت از پی تاریخ وفاتش «غمگین» | «اندر یَم رحمت خدا گشت غریق»[۴] |
پانويس
- ↑ اعلام اصفهان ، ج3، ص153
- ↑ سیّد علی طباطبایی از مشاهیر و محترمین اهل منبر، و در بین عوام و خواص اصفهان در کمال عزت و احترام و مقبول القول بود. منبرهای او مشتمل بر مواعظ شافیه بود و در ذکر مصیبت، سلیقه ای مخصوص داشت که مردم را شدیداً منقلب می نمود. وی در سال 1357ق وفات یافت و در تکیه فاضل سراب مدفون گردید. او پدر سیّد فضل اللّه سجاد الواعظین و سیّد علی نقی از وعاظ اصفهان بود.
- ↑ به گفته جناب حجّه الاسلام حاج آقا رضا صدرالحسنی: وی سیدی زاهد و باتقوا و اهل ذکر بود و در محله مسجد مصری به وعظ و مرثیه خوانی می پرداخت.
- ↑ دیوان طرب، ص715؛ دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج2، ص1020؛ شرح مجموعه گل، صص285-288
منبع
- مهدوی، سید مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.