آقاحقی خوانساری

آقا حقی خوانساری در قرن یازدهم قمری می زیست؛وی شاعر، خطیب توانا و فصیح و اهل حالی بوده است؛که در مسجد جامع اصفهان خطابه می خواند .

معرفی

آقا حقی خوانساری، از شعراء، عرفا و فضلای قرن یازدهم هجری است. نسب او به «خواجه حسن ماضی» و از او با چند واسطه به عارف بزرگوار «حافظ سعدالدّین عنایت اللَّه خوانساری» می رسد. از بنی اعمام ملّا علی حشمتی خوانساری بوده و سالها در مسجد جامع اصفهان به وعظ و خطابه مشغول بوده است. او واعظی خبیر و خطیبی فصیح بوده است.

ظاهراً اغلب رباعی می سرود.

ابیات زیر از اشعار اوست :

در مذهب ما گفت و شنیدی دگر است		شبلی و جنید و بایزیدی دگر است
کاری نگشاید از نماز من و تو		در گاه قبول را کلیدی دگر است

وفات

او در سال 1037ق در خوانسار وفات یافته است.

منابع

برگرفته از شعرای حوزه علمیه اصفهان (از صدر اسلام تا کنون)، محمد علی بهشتی نژاد، اصفهان، پویان مهر، ۱۳۹۱.

برگرفته از: مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.