این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخههای «حسین بن محمدعلی ثمر مستوفی انصاری»
جز (Kh1.Abedi صفحهٔ حسین خان ثمر را بدون برجایگذاشتن تغییرمسیر به حسین خان بن محمدعلی ثمر مستوفی انصاری منتقل کرد) |
Kh1.moghadas (بحث | مشارکتها) (ویرایش جزئی) |
||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
'''میرزا حسین خان ثمر''' بن میرزا محمّد علی خان مستوفی انصاری اصفهانی ( 1284ق- 1344ق ) '''ملّقب به «معزّالدّین'''» شاعر ادیب و دانشمند اواخر قاجاریه . | '''میرزا حسین خان ثمر''' بن میرزا محمّد علی خان مستوفی انصاری اصفهانی ( 1284ق- 1344ق ) . وی '''ملّقب به «معزّالدّین'''» و شاعر ادیب و دانشمند اواخر قاجاریه بود . | ||
==معرفی== | ==معرفی== | ||
سطر ۱۰: | سطر ۱۰: | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
== آثار == | ==آثار== | ||
کتب زیر از تألیفات اوست: | کتب زیر از تألیفات اوست: | ||
نسخهٔ ۶ مهر ۱۴۰۱، ساعت ۱۲:۴۲
میرزا حسین خان ثمر بن میرزا محمّد علی خان مستوفی انصاری اصفهانی ( 1284ق- 1344ق ) . وی ملّقب به «معزّالدّین» و شاعر ادیب و دانشمند اواخر قاجاریه بود .
معرفی
در سال 1284ق در اصفهان متولّد شده [و در این شهر به تحصیل علم پرداخته و خصوصاً از میرزا علیرضا پرتو در ادبیات کسب فیض نمود. او ابتدا در نظام توپخانه اصفهان بوده و بعد به ژنرال آجودانی حضور ظل السّلطان منصوب شد. و در اواخر عمر انزوا اختیار نمود .[۱] ثمر در فنون ادب استاد بود. خط را خوش می نوشت و به زبان فرانسه آشنا بود.[۲]
اشعار زیر از اوست:
وصل شیرین مَطَلَب زانکه غم عشق رُخَش | تیشه اندر سَرِ فرهاد جگر خون زده است | |
خنک آن کو ز کف سرو قدِ لاله رخی | پای سرو و لب جو باده گلگون زده است |
آثار
کتب زیر از تألیفات اوست:
1. «ترجمه تاریخ شرق اقصی»
2. «جنگ روس و ژاپن»
3. «ترجمه تاریخ فرانسه»
4. «عبره النّاظرین» در تاریخ زمان
5. «رعنا و زیبا» منظوم، مطبوع
6. «دیوان اشعار» [۳][به ضمیمه «قصائد مدایح و مراثی پرتو اصفهانی» که در سال 1304ق چاپ سنگی شده و بار دیگر «دیوان ثمر» به همت فرزندش رضا ثمر در سال 1347ش چاپ حروفی شده است.
وی همچنین منتخبات اشعار اسدی طوسی و فردوسی را در سال 1319ق فراهم آورده و به خط شکسته نستعلیق نوشته است که به شماره 11521 در کتابخانه عمومی اصفهان موجود بوده است.[۴]
وفات
میرزا حسین خان در شب 24 جمادی الاولی سال 1344ق وفات یافته و در تخت فولادنزدیک تکیه ملک و مجاور تکیه سادات میر محمّد صادقی مدفون شد .[۵]
پانویس
منبع
برگرفته از : مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان ، سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، 1386 .