این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «حسن بن علی دیلمانی تنکابنی»
(ویرایش جزئی) |
Kh1.moghadas (بحث | مشارکتها) (ویرایش جزئی) |
||
| سطر ۶: | سطر ۶: | ||
[<nowiki/>[[عبدالله بن عیسی افندی|ملّا عبداللَّه افندی صاحب ریاض]] با او نظر خوشی نداشته و می نویسد] از علوم دینی و نقلی نصیبی نداشته است.[امّا [[عبدالنبی قزوینی|ملّا عبدالنبی قزوینی]] در تتمیم امل الآمل از او به عنوان «انه کان من الفضلاء و المشهورین و العلماء المعروفین علی مشرب الصّوفیه» یاد می کند.] | [<nowiki/>[[عبدالله بن عیسی افندی|ملّا عبداللَّه افندی صاحب ریاض]] با او نظر خوشی نداشته و می نویسد] از علوم دینی و نقلی نصیبی نداشته است.[امّا [[عبدالنبی قزوینی|ملّا عبدالنبی قزوینی]] در تتمیم امل الآمل از او به عنوان «انه کان من الفضلاء و المشهورین و العلماء المعروفین علی مشرب الصّوفیه» یاد می کند.] | ||
ملا حسن گاهی رباعی می سروده است.این رباعی از اوست: | |||
این رباعی از اوست: | |||
از کثرت داغ توام افلاکم | از کثرت داغ توام افلاکم | ||
| سطر ۱۷: | سطر ۱۴: | ||
باران نشاط گر ببارد سنگم | باران نشاط گر ببارد سنگم | ||
ور آتش غم شعله کشد خاشاکم<ref>تذکره نصرآبادی،ج1، ص228؛ ریاض العلماء، ج1، ص184؛ تتمیم امل الامل، ص105؛ الروضه النضره، ص155؛ رجال اصفهان یا تذکره القبور، ص99؛ دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، صص 477 و 479 و 543؛ اعیان الشیعه، ج21، ص254، الذریعه، ج9، ص242؛ تاریخ علماء و شعرای گیلان، ص112؛ نامها و نامدارهای گیلان، ص138؛ مشاهیر گیلان، ج2، ص132.</ref><ref>مهدوی ، اعلام اصفهان ، ج2 ، ص 506 .</ref> | ور آتش غم شعله کشد خاشاکم<ref>تذکره نصرآبادی،ج1، ص228؛ ریاض العلماء، ج1، ص184؛ تتمیم امل الامل، ص105؛ الروضه النضره، ص155؛ رجال اصفهان یا تذکره القبور، ص99؛ دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، صص 477 و 479 و 543؛ اعیان الشیعه، ج21، ص254، الذریعه، ج9، ص242؛ تاریخ علماء و شعرای گیلان، ص112؛ نامها و نامدارهای گیلان، ص138؛ مشاهیر گیلان، ج2، ص132.</ref> | ||
==وفات== | |||
در اواخر عمر قوای عقلانیش اختلال یافته و در همان اوان به تاریخ 16 صفر 1094ق وفات یافته و در [[تخت فولاد]] مدفون شد. قبر او اکنون در [[تکیه صاحب روضات|بقعه صاحب روضات]] واقع شده است.<ref>مهدوی ، اعلام اصفهان ، ج2 ، ص 506 .</ref> | |||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
<references /> | <references /> | ||
==منبع== | == منبع == | ||
برگرفته از<span> </span>: [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، مصلح الدین، [[اعلام اصفهان]]، اصفهان ، سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، 1386 . | برگرفته از<span> </span>: [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، مصلح الدین، [[اعلام اصفهان]]، اصفهان ، سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، 1386 . | ||
[[رده:اعلام اصفهان،ج۲]] | [[رده:اعلام اصفهان،ج۲]] | ||
نسخهٔ ۴ مهر ۱۴۰۱، ساعت ۱۱:۴۸
آخوند ملّا حسن دیلمانی گیلانی ( 16 صفر 1094ق ) بن ملّا علی بن ملّا حسن فقیه دیلمانی تنکابنی ملقب به ملّا حسن لُنبانی ، عالم فاضل حکیم عارف و ادیب شاعر، از بزرگان اهل فضل و دانش بود.
معرفی
ملّا حسن در محلّه لنبان اصفهان ساکن بوده و بدین مناسبت به ملّا حسن لُنبانی نیز شهرت داشته است. وی تصوف را با حکمت جمع ساخته و در مسجد جامع عباسی تدریس حکمت خصوصاً شفا و اشارات می نموده است.
[ملّا عبداللَّه افندی صاحب ریاض با او نظر خوشی نداشته و می نویسد] از علوم دینی و نقلی نصیبی نداشته است.[امّا ملّا عبدالنبی قزوینی در تتمیم امل الآمل از او به عنوان «انه کان من الفضلاء و المشهورین و العلماء المعروفین علی مشرب الصّوفیه» یاد می کند.]
ملا حسن گاهی رباعی می سروده است.این رباعی از اوست:
از کثرت داغ توام افلاکم
وز زور لگدکوب حوادث خاکم
باران نشاط گر ببارد سنگم
ور آتش غم شعله کشد خاشاکم[۱]
وفات
در اواخر عمر قوای عقلانیش اختلال یافته و در همان اوان به تاریخ 16 صفر 1094ق وفات یافته و در تخت فولاد مدفون شد. قبر او اکنون در بقعه صاحب روضات واقع شده است.[۲]
پانویس
- ↑ تذکره نصرآبادی،ج1، ص228؛ ریاض العلماء، ج1، ص184؛ تتمیم امل الامل، ص105؛ الروضه النضره، ص155؛ رجال اصفهان یا تذکره القبور، ص99؛ دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، صص 477 و 479 و 543؛ اعیان الشیعه، ج21، ص254، الذریعه، ج9، ص242؛ تاریخ علماء و شعرای گیلان، ص112؛ نامها و نامدارهای گیلان، ص138؛ مشاهیر گیلان، ج2، ص132.
- ↑ مهدوی ، اعلام اصفهان ، ج2 ، ص 506 .
منبع
برگرفته از : مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان ، سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، 1386 .