این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «بهروز سلطانیان»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
Kh1.mirzaei (بحث | مشارکتها) (جداکردن معرفی و آثار) |
Kh1.mirzaei (بحث | مشارکتها) (←معرفی) |
||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
'''بهروز سلطانیان''' متخلّص به '''«ریحان»''' شاعر معاصر در روستای «اِسفِرجان» از توابع شهرضا متولّد شد و تحصیلات ابتدائی و متوسطه خود را در اسفرجان و شهرضا به اتمام رسانید. | '''بهروز سلطانیان''' متخلّص به '''«ریحان»''' شاعر معاصر در روستای «اِسفِرجان» از توابع شهرضا متولّد شد و تحصیلات ابتدائی و متوسطه خود را در اسفرجان و شهرضا به اتمام رسانید. | ||
== معرفی == | ==معرفی نامه== | ||
ایشان در سال 1335 به استخدام آموزش و پرورش درآمد و به تدریس پرداخت. از کودکی طبع شعر داشت. در جوانی در اغلب انجمن‌ها شرکت می‌کرد که می توان از انجمن ادبی حافظ و انجمن ادبی آشفته نام برد. همچنین وی انجمن مداحان شهرضا را برپا نمود. «ریحان» در شب یکشنبه 21 تیرماه 1381ش به دیار باقی شتافت. | ایشان در سال 1335 به استخدام آموزش و پرورش درآمد و به تدریس پرداخت. از کودکی طبع شعر داشت. در جوانی در اغلب انجمن‌ها شرکت می‌کرد که می توان از انجمن ادبی حافظ و انجمن ادبی آشفته نام برد. همچنین وی انجمن مداحان شهرضا را برپا نمود. «ریحان» در شب یکشنبه 21 تیرماه 1381ش به دیار باقی شتافت. | ||
== آثار == | ==آثار== | ||
کتاب چهل و پنج معما از آثار او در سال 1337ش به چاپ رسیده است.<ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج2، ص187.</ref> | کتاب چهل و پنج معما از آثار او در سال 1337ش به چاپ رسیده است.<ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج2، ص187.</ref> | ||
نسخهٔ ۲۶ شهریور ۱۴۰۱، ساعت ۱۷:۲۵
بهروز سلطانیان متخلّص به «ریحان» شاعر معاصر در روستای «اِسفِرجان» از توابع شهرضا متولّد شد و تحصیلات ابتدائی و متوسطه خود را در اسفرجان و شهرضا به اتمام رسانید.
معرفی نامه
ایشان در سال 1335 به استخدام آموزش و پرورش درآمد و به تدریس پرداخت. از کودکی طبع شعر داشت. در جوانی در اغلب انجمن‌ها شرکت می‌کرد که می توان از انجمن ادبی حافظ و انجمن ادبی آشفته نام برد. همچنین وی انجمن مداحان شهرضا را برپا نمود. «ریحان» در شب یکشنبه 21 تیرماه 1381ش به دیار باقی شتافت.
آثار
کتاب چهل و پنج معما از آثار او در سال 1337ش به چاپ رسیده است.[۱]
ابیات زیر از اشعار اوست:
| ساقی بریز باده که با او وضو کنم | جامی زنم سپس سوی محراب رو کنم | |
| سجاده از شراب بشویم، دل از ریا | بر جای مُهر سجده به پای سبو کنم[۲] |
پانویس
منبع
برگرفته از: مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگي تفریحی شهرداری اصفهان،1386.