این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «سید روح اللّه كشفى»
Kh1.shabani (بحث | مشارکتها) جز |
(ویرایش) |
||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
'''سيد روح اللّه كشفى''' فرزند سيد محمود ادیب و شاعر اصفهانی در قرن چهاردهم قمری است.وی در عاشوراى سال 1317 قمرى مطابق بـا 1276 شمسى در اصفهان ديده به جهان گشود. | '''سيد روح اللّه كشفى''' فرزند سيد محمود ادیب و شاعر اصفهانی در قرن چهاردهم قمری است.وی در عاشوراى سال 1317 قمرى مطابق بـا 1276 شمسى در اصفهان ديده به جهان گشود. | ||
==زندگینامه== | |||
پدر وی از علماى روحانى شهرسـتان لار و آشنا به طب قديم بود و علاوه بر آن شعر نيز مى سـرود . مـادرش طـوبى بـيگم دختر مرحوم آقا سيد سينا كشفى فرزند جعفر كشفى از علماى بزرگ قرن سـيزدهم هجرى است. بر اساس شجرهنامه ى آن مرحوم نسبش با 37 واسـطه بـه امـام همـام حضرت موسى بن جعفر عليه السلام مى رسد. | |||
او تحصيلات ابتدايى را در مدرسه ى ديانت اصفهان زير نظر مرحـوم ميـرزا عبـاس نحوى و صرف و نحو و فقه و اصول را از اساتيدى چون [[على مـدرس يـزدى|شيخ على مـدرس يـزدى]]، [[سیّد عبدالباقی سیفی قزوینی|سيد عبدالباقى]] و [[احمد اصـفهانى|ميرزا احمد اصـفهانى]] و [[عبـدالجواد آدينـه|آقـا عبـدالجواد آدينـه]] و قسـمتى از درس خارج را نزد آخوند [[عبدالکریم گزی|ملا عبدالكريم گزى]] فراگرفت. | او تحصيلات ابتدايى را در مدرسه ى ديانت اصفهان زير نظر مرحـوم ميـرزا عبـاس نحوى و صرف و نحو و فقه و اصول را از اساتيدى چون [[على مـدرس يـزدى|شيخ على مـدرس يـزدى]]، [[سیّد عبدالباقی سیفی قزوینی|سيد عبدالباقى]] و [[احمد اصـفهانى|ميرزا احمد اصـفهانى]] و [[عبـدالجواد آدينـه|آقـا عبـدالجواد آدينـه]] و قسـمتى از درس خارج را نزد آخوند [[عبدالکریم گزی|ملا عبدالكريم گزى]] فراگرفت. | ||
| سطر ۱۵: | سطر ۱۷: | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
==آثار== | |||
این کتابها و آثار از او به جای مانده است: | |||
از | |||
#«تلخیص الاغانی» | |||
#«برگزیده مطالب نغز» | |||
#تحفه ى كشفى اشاره نمود كه در سال 1358 به همـت دكتـر محمود كشفى فرزند آن مرحوم در 63 صفحه به چاپ رسيده است.<ref>تحفه کشفی: مقدمه، صص 3-8.</ref><ref>مهدوی، اعلام اصفهان،ج3،ص206</ref> | |||
==وفات== | |||
سـرانجام در 29 اسفند 1341 پس از يك دوره بيمارى طولانى بر اثر سـرطان ديـده از جهـان فـرو بست و در [[تكيه ى مير]] تخت فولاد با فاصله ى اندكى از مقبره ى مرحـوم [[ابوالقاسم فندرسکی|ميـر]] مـدفون گرديد. | سـرانجام در 29 اسفند 1341 پس از يك دوره بيمارى طولانى بر اثر سـرطان ديـده از جهـان فـرو بست و در [[تكيه ى مير]] تخت فولاد با فاصله ى اندكى از مقبره ى مرحـوم [[ابوالقاسم فندرسکی|ميـر]] مـدفون گرديد. | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
==منبع== | ==منبع== | ||
برگرفته از کتاب [[کتاب تذكره شعرای تخت فولاد اصفهان|تذكره شعرای تخت فولاد اصفهان]]<span> </span>: معرفي شعراي مدفون در [[تخت فولاد]] اصفهان، عليرضا لطفي (حامد اصفهاني)، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحي شهرداري اصفهان، 1390. | برگرفته از کتاب [[کتاب تذكره شعرای تخت فولاد اصفهان|تذكره شعرای تخت فولاد اصفهان]]<span> </span>: معرفي شعراي مدفون در [[تخت فولاد]] اصفهان، عليرضا لطفي (حامد اصفهاني)، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحي شهرداري اصفهان، 1390. | ||
برگرفته از: [[اعلام اصفهان]]، [[سید مصلح الدین مهدوی]]، سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1386. | |||
[[رده:کتاب تذکره شعرای تخت فولاد اصفهان]] | [[رده:کتاب تذکره شعرای تخت فولاد اصفهان]] | ||
[[رده:شعرای روحانی حوزه علمیه اصفهان]] | [[رده:شعرای روحانی حوزه علمیه اصفهان]] | ||
[[رده:اعلام اصفهان، ج3]] | |||
[[رده:صفحات ابهام زدایی]] | |||
نسخهٔ ۲۰ مهر ۱۴۰۱، ساعت ۲۱:۳۵
سيد روح اللّه كشفى فرزند سيد محمود ادیب و شاعر اصفهانی در قرن چهاردهم قمری است.وی در عاشوراى سال 1317 قمرى مطابق بـا 1276 شمسى در اصفهان ديده به جهان گشود.
زندگینامه
پدر وی از علماى روحانى شهرسـتان لار و آشنا به طب قديم بود و علاوه بر آن شعر نيز مى سـرود . مـادرش طـوبى بـيگم دختر مرحوم آقا سيد سينا كشفى فرزند جعفر كشفى از علماى بزرگ قرن سـيزدهم هجرى است. بر اساس شجرهنامه ى آن مرحوم نسبش با 37 واسـطه بـه امـام همـام حضرت موسى بن جعفر عليه السلام مى رسد.
او تحصيلات ابتدايى را در مدرسه ى ديانت اصفهان زير نظر مرحـوم ميـرزا عبـاس نحوى و صرف و نحو و فقه و اصول را از اساتيدى چون شيخ على مـدرس يـزدى، سيد عبدالباقى و ميرزا احمد اصـفهانى و آقـا عبـدالجواد آدينـه و قسـمتى از درس خارج را نزد آخوند ملا عبدالكريم گزى فراگرفت.
در سال 1303 شمسى وارد وزارت معارف و اوقاف شـد و سـپس در مدرسـه ى دولتى اصطهبانات و به سمت نماينده فرهنگ شهرستان لار و اصطهبانات و نمايندگى فرهنگ شهرستان داراب و كازرون و مجدداً در سال 1322 بـه نماينـدگى فرهنـگ اصطهبانات منصوب گرديد.
در سال 1327 به اداره ى اوقاف اصفهان انتقال يافت و سال بعد به رياسـت اداره اوقاف نجف آباد منصوب شد و در سال 1337 پس از 34 سال خدمت بازنشسته شد و به اصفهان بازگشت و تا پايان عمر در اصـفهان اقامـت گزيـد .
وى داراى طبع شعرى روان بود و در اشعار كشـفى تخلّـص مـى كـرد . از اشـعار اوست سه بند از مخمّس خزانيه ى او در مدح حضرت مهدى عليه السلام:
| قـاموس هنـر قائـل كـن حـاكم مطلـق | نــاموس بقــا، ســرّ خــدا، نــور مخلّــق | |
| مصـباح هـدى كنـز خفـى ركـن موثّـق | مصـداق بنَـى سـبط نبـى قـائم برحـق[۱] |
آثار
این کتابها و آثار از او به جای مانده است:
- «تلخیص الاغانی»
- «برگزیده مطالب نغز»
- تحفه ى كشفى اشاره نمود كه در سال 1358 به همـت دكتـر محمود كشفى فرزند آن مرحوم در 63 صفحه به چاپ رسيده است.[۲][۳]
وفات
سـرانجام در 29 اسفند 1341 پس از يك دوره بيمارى طولانى بر اثر سـرطان ديـده از جهـان فـرو بست و در تكيه ى مير تخت فولاد با فاصله ى اندكى از مقبره ى مرحـوم ميـر مـدفون گرديد.
پانویس
منبع
برگرفته از کتاب تذكره شعرای تخت فولاد اصفهان : معرفي شعراي مدفون در تخت فولاد اصفهان، عليرضا لطفي (حامد اصفهاني)، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحي شهرداري اصفهان، 1390.
برگرفته از: اعلام اصفهان، سید مصلح الدین مهدوی، سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1386.