سید محمدحسین خاتون آبادی

سید محمدحسين خاتون آبادی(ف ۱۳۵۲ه .ق) فرزند عالم جليل حاج ميرزا محمود خاتون آبادی از علمــاء و ائمــه ی جماعــت اصفهان بود.

زندگی‌نامه

وی شــاعر، اديــب، دانشــمند و نسب شناس معاصر، متخلّص به آزاد در غره رمضان ۱۳۱۶ قمری (مقـارن بـا ۱۲۷۴ شمسی) در محله‌ی پاقلعه‌ی اصفهان به دنيا آمد. تحصـيلات خـود را در مدرسـه ی حقايق كه دومين مدرسه ی جديد اصفهان در آن عصر به شمار می‌آمد آغـاز كـرد و سپس به تكميل آن در مدارس قديمی همت گماشت.

مدتی در مدرسه جده كوچك حجره گرفت و پس از آن عازم تهران شد و چندی در مدرسه شـيخ عبدالحسـين و مدتی در مدرسه آصفيه در يكی از حجرات آن ساكن و روزها در مدرسه سيروس به تحصيل علوم جديد پرداخت. پس از آن به نجف اشرف مشرف گرديد و تا اندازهای فقه و اصول و مختصری حكمت فرا گرفت.

چندی هم از روی علاقه به تحصيل طب قديم همت گماشـته و در مطـب ميـرزا عبدالباقی حكيم باشی تلمذ نمود.

در سال ۱۲۹۸ شمسی به اسـتخدام وزارت فرهنـگ در آمـد و در سـال ۱۳۳۴ شمسی مدير دبستان فردوسی اصفهان شد. در علوم متعدد بهره‌ای وافر برده بـود و از اين رو آثار قابل توجه ی در حدود پانزده جلد از او به يادگار مانده است.

آثار

1 ـ «جنگل مولی» در تاريخ

2 ـ «العالم والتمدن» در شرح يكی از خطبـه هـای نهـج البلاغـه حضـرت علـی (عليه‌السلام) و در مورد پيدايش آدم

3 ـ «اغصان طيبـه »، در شـرح احـوال سـادات و نقـل نسـب نامـه هـای آنـان، نسب شناسی اين محقق و شاعر ارجمند جايگاه ويژهای را در بين شعرای مدفون در تخت فولاد به او اختصاص داده است.

4 ـ مسائل حساب و هندسه برای محصلين مدارس.

5 ـ ديوان اشعار.

او از جمله اعضای انجمن ادبی شيدا بود و در اين انجمن مورد توجـه و تشـويق آخوند ملا عبدالكريم گزی واقع می‌شد و خود از اساتيد شعر و ادب به شمار آمد.

وفات

وی در نوزدهم ذی‌القعده سال ۱۴۰۰ قمری برابر با هفتم مهرمـاه ۱۳۵۹ شمسـی ديده از جهان فرو بست و در تكيه‌ی خاندان خود، خاتون آبادی مدفون گرديد.

از اشعار اوست كه به مناسبت ميلاد باسعادت حضرت ولی عصر عجل اللّه تعـالی فرجه‌الشريف سروده است.

قــم الا يــا ايهــا الســاقی كــه شــد گــاه نشــاط		ريـــزد از پســـتان دايـــه ابـــر شـــيرِ انبســـاط
كــرده اطفــال ريــاحين دســت بيــرون از قمــاط		وقــت آن شــد تــا بــه طــرف ســبزه انــدازی بســاط
****
دل تهی سازی زغم، وز می كنی لبريز جام		موســم عــيش و نشــاط اســت ای نگــار دلفريــب
وی رخـــت بربـــوده از دل صـــبر و آرام و شـــكيب		تـا بـه كـی در كـنج عزلـت از تفكّـر سـر بـه جيـب

اشعار زیر بر متن سنگ مزارش حک شده است:

بشــنود هــركس نــوايی از دل شــيدای مــن		يـا بـه چشـم دل ببينـد حـال غـم افـزای مـن
ز صــميم قلــب حمــد و ســوره بنمايــد نثــار		ياد آرد زيـر خـاك ايـن منـزل و مـأوای مـن

منبع

برگرفته از کتاب تذكره شعرای تخت فولاد اصفهان: معرفي شعراي مدفون در تخت فولاد اصفهان، عليرضا لطفي (حامد اصفهاني)، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحي شهرداري اصفهان، ۱۳۹۰، ص ۴۱.