این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخههای «شهید سید مصطفی نور بخش»
Kh1.nazerian (بحث | مشارکتها) |
(جایگزینی متن {{قلم رنگ۱|قرمز| |شهید}}) |
||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه|تاریخ درگذشت=۱۳۶۲/۵/۱۵|مکان درگذشت=عمليات والفجر ۲|پدر=سيد حيدر|تاریخ تولد=۱۳۴۷|مکان تولد=خمينى شهر|از دانشگاه=[[حوزه علمیه حضرت جواد الائمه علیه السلام|حوزه علميه خمينى شهر]] {{سخ}} [[حوزه علمیه اصفهان]]|مدفن=گلزار شهداى سید محمد|عرض_تصویر=170|تصویر=Mostafa Noor Bakhsh.jpg}} | {{جعبه زندگینامه|تاریخ درگذشت=۱۳۶۲/۵/۱۵|مکان درگذشت=عمليات والفجر ۲|پدر=سيد حيدر|تاریخ تولد=۱۳۴۷|مکان تولد=خمينى شهر|از دانشگاه=[[حوزه علمیه حضرت جواد الائمه علیه السلام|حوزه علميه خمينى شهر]] {{سخ}} [[حوزه علمیه اصفهان]]|مدفن=گلزار شهداى سید محمد|عرض_تصویر=170|تصویر=Mostafa Noor Bakhsh.jpg}} | ||
{{قلم رنگ۱|قرمز| |شهید}} '''سید مصطفی نور بخش''' نوزدهم تیر ۱۳۴۷، در روستای ورنوسفادران از توابع شهرستان خمینی شهر چشم به جهان گشود. پدرش سیدحیدر، فروشنده لوازم خرازی بود و مادرش اقدس نام داشت. تا سوم متوسطه درس خواند. سپس به فراگیری علوم دینی و حوزوی تا [[سطح (مقدمات)]] پرداخت. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. پانزدهم مرداد ۱۳۶۲، در منطقه عملیاتی والفجر ۲ توسط نیروهای عراقی بر اثر اصابت گلوله به شهادت رسید. مزار او در گلزار شهدای امامزاده سیدمحمد شهرستان زادگاهش واقع است.<ref>[[کتاب فرهنگ اعلام شهداي روحاني]]، ص ۷۰۲ </ref> | |||
==زندگی نامه== | ==زندگی نامه== | ||
مصطفى دوران كودكيش را در اهواز گذراند. از همان زمان كودكى و نوجوانى، گرد جلسات قرآن و مسجد مى گشت تا مؤذن مسجد شد و مربى قرآن. با وجود سن كم در طول انقلاب اسلامى به توزيع اعلاميه هاى [[سید | مصطفى دوران كودكيش را در اهواز گذراند. از همان زمان كودكى و نوجوانى، گرد جلسات قرآن و مسجد مى گشت تا مؤذن مسجد شد و مربى قرآن. با وجود سن كم در طول انقلاب اسلامى به توزيع اعلاميه هاى [[سید روح الله موسوی خمینی|امام(ره)]] مى پرداخت. | ||
در دوران شكوهمند بر پايى نظام جمهورى اسلامى به عشق معارف اهل بيت(ع) وارد حوزه علميه شد و با بسيج نيز به همكارى جدى پرداخت. شهيد نوربخش به اصفهان هجرت كرد و ضمن تحصيل علوم دينى بارها به جبهه هاى نور عليه ظلمت رفت. | |||
بار نخست از سوى حوزه به منظور تبليغ به جبهه ميمك اعزام شد. چند ماه بعد در عمليات محرم شركت كرد و از ناحيه سر و پا مجروح گرديد. | |||
== | بسيار منيع الطبع بود چنانكه چيزى طلب نمى كرد و مى گفت مى ترسم چيزى را از پدر بخواهم و او نداشته باشد هميشه آرزو داشت گمنام شهيد شود و سرانجام در عمليات والفجر۲ بر اثر اصابت تركش به شهادت رسيد.<ref>[[کتاب شاهدان روحانی]] ص،۴۰۶</ref> | ||
==منابع== | |||
<references /> | <references /> | ||
[[رده:شهدای حوزه علمیه اصفهان]] | [[رده:شهدای حوزه علمیه اصفهان]] | ||
[[رده:شهدای طلبه و روحانی (شهرستان خمینی شهر)]] | [[رده:شهدای طلبه و روحانی (شهرستان خمینی شهر)]] | ||
[[رده:شهدای حوزه علمیه خمینی شهر]] | [[رده:شهدای حوزه علمیه خمینی شهر]] |
نسخهٔ ۸ مرداد ۱۴۰۱، ساعت ۱۵:۳۶
شهید سید مصطفی نور بخش | |
---|---|
![]() | |
زادهٔ | ۱۳۴۷ خمينى شهر |
درگذشت/شهادت | ۱۳۶۲/۵/۱۵ عمليات والفجر ۲ |
مدفن | گلزار شهداى سید محمد |
محل تحصیل | حوزه علميه خمينى شهر حوزه علمیه اصفهان |
والدین |
|
شهید سید مصطفی نور بخش نوزدهم تیر ۱۳۴۷، در روستای ورنوسفادران از توابع شهرستان خمینی شهر چشم به جهان گشود. پدرش سیدحیدر، فروشنده لوازم خرازی بود و مادرش اقدس نام داشت. تا سوم متوسطه درس خواند. سپس به فراگیری علوم دینی و حوزوی تا سطح (مقدمات) پرداخت. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. پانزدهم مرداد ۱۳۶۲، در منطقه عملیاتی والفجر ۲ توسط نیروهای عراقی بر اثر اصابت گلوله به شهادت رسید. مزار او در گلزار شهدای امامزاده سیدمحمد شهرستان زادگاهش واقع است.[۱]
زندگی نامه
مصطفى دوران كودكيش را در اهواز گذراند. از همان زمان كودكى و نوجوانى، گرد جلسات قرآن و مسجد مى گشت تا مؤذن مسجد شد و مربى قرآن. با وجود سن كم در طول انقلاب اسلامى به توزيع اعلاميه هاى امام(ره) مى پرداخت.
در دوران شكوهمند بر پايى نظام جمهورى اسلامى به عشق معارف اهل بيت(ع) وارد حوزه علميه شد و با بسيج نيز به همكارى جدى پرداخت. شهيد نوربخش به اصفهان هجرت كرد و ضمن تحصيل علوم دينى بارها به جبهه هاى نور عليه ظلمت رفت.
بار نخست از سوى حوزه به منظور تبليغ به جبهه ميمك اعزام شد. چند ماه بعد در عمليات محرم شركت كرد و از ناحيه سر و پا مجروح گرديد.
بسيار منيع الطبع بود چنانكه چيزى طلب نمى كرد و مى گفت مى ترسم چيزى را از پدر بخواهم و او نداشته باشد هميشه آرزو داشت گمنام شهيد شود و سرانجام در عمليات والفجر۲ بر اثر اصابت تركش به شهادت رسيد.[۲]
منابع
- ↑ کتاب فرهنگ اعلام شهداي روحاني، ص ۷۰۲
- ↑ کتاب شاهدان روحانی ص،۴۰۶