این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

تفاوت میان نسخه‌های «ربابه الهی»

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(اضافه کردن الگو، تیتر)
جز (درج جعبه اطلاعات عالمان)
 
(۱ نسخهٔ میانی ویرایش‌شده توسط ۱ کاربر دیگر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
{{نیازمند جعبه اطلاعات}}{{نیازمند تصویر}}
{{نیازمند تصویر}}{{جعبه اطلاعات عالمان|نام کامل=ربابه الهی|زادروز=۱۲۹۴شمسی|تاریخ وفات=۱۳۵۹ شمسی|مدفن=[[تکیه بروجردی]]|اساتید=محمدرضا الهی، [[بانو امین]]، آيت الله شيخ مرتضى اردكانى، و...|آثار=الجنة و الرضوان، کشکول الهی، توحید، چهل حدیث، و...|اجتماعی=مدرس، نویسنده}}


'''ربابه الهی (شهرکی)''' (۱۲۹۴-۱۳۵۹ش) از زنان نویسنده شیعه و از شاگردان بانو امین در اصفهان بود.<ref>انصاری، گلشن ابرار بانوان ، ج۱،  صص102-93.</ref>
'''ربابه الهی (شهرکی)''' (۱۲۹۴ش-۱۳۵۹ش) از زنان نویسنده شیعه و از شاگردان بانو امین در اصفهان بود.<ref>انصاری، گلشن ابرار بانوان ، ج۱،  صص102-93.</ref>


==زندگی‌نامه==
==زندگی‌نامه==


===ولادت===
===ولادت===
آن عالمه فاضله، متولد اصفهان بودو در سال 1294 ش در خانواده ای مذهبى ديده به جهان گشود.<ref>هفته نامه اولياء ، مجموعه مقالات زنان نامدار اصفهان، ص 3؛ مشاهیر زنان اصفهان، ص۶۷؛ بوستان فضیلت، صص۲۰۱-۲۰۲؛ دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج۱، صص۲۰۸-۲۰۹.</ref>
آن عالمه فاضله، متولد اصفهان بود و در سال 1294 ش در خانواده ای مذهبى ديده به جهان گشود.<ref>اولیاء، هفته نامه اولياء، مجموعه مقالات زنان نامدار اصفهان، ص 3؛ ریاحی، مشاهیر زنان اصفهان، ص۶۷؛ خلیلیان، بوستان فضیلت، صص۲۰۱-۲۰۲؛ منتظرالقائم، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج۱، صص۲۰۸-۲۰۹.</ref>


===خاندان===
===خاندان===
سطر ۱۲: سطر ۱۲:


===تحصیلات===
===تحصیلات===
خانم الهى بیشتر تحصیلاتش را نزد پدرش محمدرضا الهی گذراند. در سالهاى آخر عمر حاجيه خانم امين ، بانو الهى با او مصاحبت و همنشينى داشته و از محضر بانوى ايرانى بهرمند گرديده است.
خانم الهى بیشتر تحصیلاتش را نزد پدرش محمدرضا الهی گذراند. در سالهاى آخر عمر حاجيه خانم امين ، بانو الهى با او مصاحبت و همنشينى داشته و از محضر بانوى ايرانى بهره‌مند گرديده است.


بيشترين عامل پيشرفت اين زن عالمه تشويق و ترغيب پدر بوده است.<ref>مدیریت حوزه‌های علمیه خواهران استان اصفهان، طلایه داران پارسایی، ص۱۰۹.</ref>
بيشترين عامل پيشرفت اين زن عالمه تشويق و ترغيب پدر بوده است.<ref>مدیریت حوزه‌های علمیه خواهران استان اصفهان، طلایه داران پارسایی، ص۱۰۹.</ref>
سطر ۲۶: سطر ۲۶:


==سیره اخلاقی==
==سیره اخلاقی==
وی بانویی مخلص ، با ايمان ، صادق ، شوخ طبع و بسيار خوش برخورد بوده و معتقدبوده است كه علم را بايد از افواه ياد گرفت؛ همان طوركه خود او نيز احاديث و مطالب زيادى را از پدرش فراگرفته بود.
وی بانویی مخلص، با ايمان، صادق، شوخ طبع و بسيار خوش برخورد بوده و معتقد بوده است كه علم را بايد از افواه ياد گرفت؛ همانطور كه خود او نيز احاديث و مطالب زيادى را از پدرش فراگرفته بود.


== آثار و فعالیت ها ==
==آثار و فعالیت ها==


===آثار ===
===آثار===
[[پرونده:Image.png|بندانگشتی|تعدادی از کتب مرحومه الهی شهرکی]]
[[پرونده:Image.png|بندانگشتی|تعدادی از کتب مرحومه الهی شهرکی]]
از وی آثار و تأليفاتی متعددى باقى مانده كه بيشتر آنها جنبه اخلاقى و معنوى دارند و مشتمل بر توضيح آيات، روايات و حكايات هستند. از جمله كتابهاى او كه به طبع رسيده است، مى توان موارد زير را نام برد:
از وی آثار و تأليفات متعددى باقى مانده كه بيشتر آنها جنبه اخلاقى و معنوى دارند و مشتمل بر توضيح آيات، روايات و حكايات هستند. از جمله كتابهاى او كه به طبع رسيده است، مى توان موارد زير را نام برد:


* الجنة و الرضوان:  در این کتاب مختصری در فضائل و مناقب حضرت جواد(ع) و پاره ای از سخنان امام محمّد تقی(ع)، روایاتی از ائمه(ع)، چگونگی سیر از خلق به سوی حق، بیان مقام توحید و مطالبی در مورد اخلاق نیک آمده است.
*الجنة و الرضوان:  در این کتاب مختصری در فضائل و مناقب حضرت جواد(ع) و پاره ای از سخنان امام محمّد تقی(ع)، روایاتی از ائمه(ع)، چگونگی سیر از خلق به سوی حق، بیان مقام توحید و مطالبی در مورد اخلاق نیک آمده است.


* کشکول الهی:  شامل مطالب مختلف، از جمله مدح و ثنای حضرت علی (ع) و روایاتی از این امام بزرگوار، مبحثی در زمینه اثبات خداوند از دیدگاه متکلمان، حکما و محققان، حکایاتی از کرامات علمای دین، اشعاری از مؤلف در مدح حضرت فاطمه زهرا(س) و اشعاری در مصیبت آن حضرت و تاریخ مختصری از زندگانی چهارده معصوم(ع)است.
*کشکول الهی:  شامل مطالب مختلف، از جمله مدح و ثنای حضرت علی (ع) و روایاتی از این امام بزرگوار، مبحثی در زمینه اثبات خداوند از دیدگاه متکلمان، حکما و محققان، حکایاتی از کرامات علمای دین، اشعاری از مؤلف در مدح حضرت فاطمه زهرا(س) و اشعاری در مصیبت آن حضرت و تاریخ مختصری از زندگانی چهارده معصوم(ع)است.


* توحید
*توحید
* چهل حدیث
*چهل حدیث
* لؤلؤ و مرجان
*لؤلؤ و مرجان
* الدر و الیاقوت
*الدر و الیاقوت
* الهی‌نامه <ref>حوزه علمیه قم، بانوان عالمه و آثار آنها، ص ۵۰.</ref>
*الهی‌نامه <ref>حوزه علمیه قم، بانوان عالمه و آثار آنها، ص ۵۰.</ref>
* او دوبار قرآن را با دستخط خودش نوشت.
*او دوبار قرآن را با دستخط خودش نوشت.


=== فعالیت ها ===
===فعالیت ها===
او در حوزه علمیه خواهران اصفهان تدریس داشت.
او در حوزه علمیه خواهران اصفهان تدریس داشت.<br />
<br />


==وفات==
==وفات==
سطر ۶۶: سطر ۶۵:
[[رده:نویسندگان]]
[[رده:نویسندگان]]
[[رده:مدرسین]]
[[رده:مدرسین]]
[[رده:معاصرین درگذشته]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۷ خرداد ۱۴۰۲، ساعت ۱۵:۲۲

اطلاعات فردی و علمی
نام کاملربابه الهی
زادروز۱۲۹۴شمسی
تاریخ وفات۱۳۵۹ شمسی
مدفنتکیه بروجردی
اساتیدمحمدرضا الهی، بانو امین، آيت الله شيخ مرتضى اردكانى، و...
آثارالجنة و الرضوان، کشکول الهی، توحید، چهل حدیث، و...
فعالیت‌های اجتماعی-سیاسی
اجتماعیمدرس، نویسنده


ربابه الهی (شهرکی) (۱۲۹۴ش-۱۳۵۹ش) از زنان نویسنده شیعه و از شاگردان بانو امین در اصفهان بود.[۱]

زندگی‌نامه

ولادت

آن عالمه فاضله، متولد اصفهان بود و در سال 1294 ش در خانواده ای مذهبى ديده به جهان گشود.[۲]

خاندان

ربابه الهی، فرزند محمدرضا الهی که وی نیز فرزند مرحوم حاج ملاّطاهر شهركى بوده است. پدر او از شاگردان آيت الله العظمى آقا سيّد محمّد باقر درچه اى بود.

تحصیلات

خانم الهى بیشتر تحصیلاتش را نزد پدرش محمدرضا الهی گذراند. در سالهاى آخر عمر حاجيه خانم امين ، بانو الهى با او مصاحبت و همنشينى داشته و از محضر بانوى ايرانى بهره‌مند گرديده است.

بيشترين عامل پيشرفت اين زن عالمه تشويق و ترغيب پدر بوده است.[۳]

اساتید

  1. محمدرضا الهی
  2. بانو امین
  3. همچنين مدتى از محضر آيت الله شيخ مرتضى اردكانى استفاده نموده است.[۴]

سفرها

او ازدواج نکرد و مدتی در مشهد و تهران به سر برد و دوباره به اصفهان بازگشت.

سیره اخلاقی

وی بانویی مخلص، با ايمان، صادق، شوخ طبع و بسيار خوش برخورد بوده و معتقد بوده است كه علم را بايد از افواه ياد گرفت؛ همانطور كه خود او نيز احاديث و مطالب زيادى را از پدرش فراگرفته بود.

آثار و فعالیت ها

آثار

تعدادی از کتب مرحومه الهی شهرکی

از وی آثار و تأليفات متعددى باقى مانده كه بيشتر آنها جنبه اخلاقى و معنوى دارند و مشتمل بر توضيح آيات، روايات و حكايات هستند. از جمله كتابهاى او كه به طبع رسيده است، مى توان موارد زير را نام برد:

  • الجنة و الرضوان: در این کتاب مختصری در فضائل و مناقب حضرت جواد(ع) و پاره ای از سخنان امام محمّد تقی(ع)، روایاتی از ائمه(ع)، چگونگی سیر از خلق به سوی حق، بیان مقام توحید و مطالبی در مورد اخلاق نیک آمده است.
  • کشکول الهی: شامل مطالب مختلف، از جمله مدح و ثنای حضرت علی (ع) و روایاتی از این امام بزرگوار، مبحثی در زمینه اثبات خداوند از دیدگاه متکلمان، حکما و محققان، حکایاتی از کرامات علمای دین، اشعاری از مؤلف در مدح حضرت فاطمه زهرا(س) و اشعاری در مصیبت آن حضرت و تاریخ مختصری از زندگانی چهارده معصوم(ع)است.
  • توحید
  • چهل حدیث
  • لؤلؤ و مرجان
  • الدر و الیاقوت
  • الهی‌نامه [۵]
  • او دوبار قرآن را با دستخط خودش نوشت.

فعالیت ها

او در حوزه علمیه خواهران اصفهان تدریس داشت.

وفات

سرانجام اين بانوی عالمه در غروب روز شنبه، ۱۷ خرداد ۱۳۵۹ش (۲۳ رجب ۱۴۰۰ق)[۶] در ۶۵ سالگی بر اثر سرطان درگذشت و کنار قبر پدرش در تکیه بروجردی واقع در تخت فولاد اصفهان به خاک سپرده شد.[۷]

پانویس

  1. انصاری، گلشن ابرار بانوان ، ج۱، صص102-93.
  2. اولیاء، هفته نامه اولياء، مجموعه مقالات زنان نامدار اصفهان، ص 3؛ ریاحی، مشاهیر زنان اصفهان، ص۶۷؛ خلیلیان، بوستان فضیلت، صص۲۰۱-۲۰۲؛ منتظرالقائم، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج۱، صص۲۰۸-۲۰۹.
  3. مدیریت حوزه‌های علمیه خواهران استان اصفهان، طلایه داران پارسایی، ص۱۰۹.
  4. رياحى، مشاهير زنان اصفهان ازگذشته تا عصر حاضر، ص 67.
  5. حوزه علمیه قم، بانوان عالمه و آثار آنها، ص ۵۰.
  6. حائری، روزشمار شمسی، ص۱۸۷.
  7. مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج1، صص 209-208.

منابع

  • مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج1، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1389.
  • مدیریت حوزه‌های علمیه خواهران استان اصفهان، طلایه‌داران پارسایی(بانوان عالمه اصفهان از قرن اول هجری تا عصر حاضر)، قم: مرکز نشر هاجر، ۱۳۹۶.
  • ریاحی، محمدحسین، مشاهیر زنان اصفهان، اصفهان: اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی، ۱۳۷۵ش.