این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «شهید سید محمد غضنفری»
جز (جایگزینی متن - 'سطح مقدمات' به 'سطح مقدمات') |
جز (اصلاح لینک) |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ همین کاربر نمایش داده نشده است) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه|تاریخ درگذشت=۱۳۶۷/۰۱/۰۱|مکان درگذشت=شلمچه|پدر=مجتبی|تاریخ تولد=۱۳۴۸|مکان تولد=بوئین میاندشت|از دانشگاه= [[حوزه علمیه | {{جعبه زندگینامه|تاریخ درگذشت=۱۳۶۷/۰۱/۰۱|مکان درگذشت=شلمچه|پدر=مجتبی|تاریخ تولد=۱۳۴۸|مکان تولد=بوئین میاندشت|از دانشگاه= [[حوزه علمیه خاتم الانبیاء (ص) داران|حوزه علمیه داران]] {{سخ}} [[حوزه علمیه باقرالعلوم (ع) خوانسار|حوزه علمیه خوانسار]] |مدفن=گلزار شهدای بوئین میاندشت|عرض_تصویر=170|تصویر=Seyyed Mohammad Ghazanfari.jpg}} | ||
{{قلم رنگ۱|قرمز| |شهید}} ''' سید محمد غضنفری''' دهم شهریور ۱۳۴۸، در شهر بوئین از توابع شهرستان فریدن چشم به جهان گشود. پدرش سید مجتبی و مادرش اعظم نام داشت. تا پایان دوره راهنمایی درس خواند. سپس به فراگیری علوم دینی و حوزوی تا | {{قلم رنگ۱|قرمز| |شهید}} ''' سید محمد غضنفری''' دهم شهریور ۱۳۴۸، در شهر بوئین از توابع شهرستان فریدن چشم به جهان گشود. پدرش سید مجتبی و مادرش اعظم نام داشت. تا پایان دوره راهنمایی درس خواند. سپس به فراگیری علوم دینی و حوزوی تا [[مقاطع تحصیلی حوزه های علمیه|(سطح مقدمات)]] پرداخت. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. یکم فروردین ۱۳۶۷، در شلمچه بر اثر اصابت ترکش مجروح شد و بیست و نهم اسفند همان سال، در بیمارستان شهید رجایی فریدن به شهادت رسید. مزار او در گلزار شهدای شهر بوئین تابعه شهرستان زادگاهش واقع است.<ref>واحد تحقیقات امام زاده شاه جمال با همكاری سازمان بنیاد شهید و امور ایثارگران، فرهنگ اعلام شهدای روحانی، ص509.</ref> | ||
==زندگینامه== | ==زندگینامه== | ||
طلبه شهید سید محمد غضنفری، از طلاب دلاور [[حوزه علمیه خاتم الانبیاء (ص) داران|حوزه علمیه داران]] و [[حوزه علمیه باقرالعلوم (ع) خوانسار|خوانسار]] بود که چهار سال در محضر استادان این دو حوزه به طلب معارف پرداخت. او بنابر فرمان [[سید روح الله موسوی خمینی|امام(ره)]] و عشق و شور و وظیفه شناسی که در حقیقت جبهه را به عنوان دانشگاه خود سازی می دانست به میادین نبرد حق علیه باطل شتافت و در عملیات کربلای ۵، پس از تلاش و مجاهدتی بزرگ در جبهه شلمچه، مورد اصابت ترکش متجاوزان بعثی قرار گرفت. | |||
سپس به مدت دو سال در بیمارستان شهید دکتر رهنمون بستری گردید و رنج و مشقت های ناشی از شدت جراحات را تحمل کرد تا سرانجام در عید نوروز سال ۱۳۶۷ به لقای معشوق دست یافت. در حقیقت این واصل حریم دوست، شب عید سال ۶۵ مجروح و روز عید ۶۷ به شهادت نایل می گردد.<ref>کنگره شهدای طلبه و روحانی استان اصفهان، شاهدان روحانی، ص540. </ref> | سپس به مدت دو سال در بیمارستان شهید دکتر رهنمون بستری گردید و رنج و مشقت های ناشی از شدت جراحات را تحمل کرد تا سرانجام در عید نوروز سال ۱۳۶۷ به لقای معشوق دست یافت. در حقیقت این واصل حریم دوست، شب عید سال ۶۵ مجروح و روز عید ۶۷ به شهادت نایل می گردد.<ref>کنگره شهدای طلبه و روحانی استان اصفهان، شاهدان روحانی، ص540. </ref> | ||
| سطر ۱۶: | سطر ۱۶: | ||
[[رده:حوزه علمیه حضرت خاتم الانبياء صلی الله علیه]] | [[رده:حوزه علمیه حضرت خاتم الانبياء صلی الله علیه]] | ||
[[رده:شهدای حوزه علمیه اصفهان]] | [[رده:شهدای حوزه علمیه اصفهان]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۸ بهمن ۱۴۰۱، ساعت ۲۲:۰۰
| شهید سید محمد غضنفری | |
|---|---|
 | |
| زادهٔ | ۱۳۴۸ بوئین میاندشت |
| درگذشت/شهادت | ۱۳۶۷/۰۱/۰۱ شلمچه |
| مدفن | گلزار شهدای بوئین میاندشت |
| محل تحصیل | حوزه علمیه داران حوزه علمیه خوانسار |
| والدین |
|
شهید سید محمد غضنفری دهم شهریور ۱۳۴۸، در شهر بوئین از توابع شهرستان فریدن چشم به جهان گشود. پدرش سید مجتبی و مادرش اعظم نام داشت. تا پایان دوره راهنمایی درس خواند. سپس به فراگیری علوم دینی و حوزوی تا (سطح مقدمات) پرداخت. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. یکم فروردین ۱۳۶۷، در شلمچه بر اثر اصابت ترکش مجروح شد و بیست و نهم اسفند همان سال، در بیمارستان شهید رجایی فریدن به شهادت رسید. مزار او در گلزار شهدای شهر بوئین تابعه شهرستان زادگاهش واقع است.[۱]
زندگینامه
طلبه شهید سید محمد غضنفری، از طلاب دلاور حوزه علمیه داران و خوانسار بود که چهار سال در محضر استادان این دو حوزه به طلب معارف پرداخت. او بنابر فرمان امام(ره) و عشق و شور و وظیفه شناسی که در حقیقت جبهه را به عنوان دانشگاه خود سازی می دانست به میادین نبرد حق علیه باطل شتافت و در عملیات کربلای ۵، پس از تلاش و مجاهدتی بزرگ در جبهه شلمچه، مورد اصابت ترکش متجاوزان بعثی قرار گرفت.
سپس به مدت دو سال در بیمارستان شهید دکتر رهنمون بستری گردید و رنج و مشقت های ناشی از شدت جراحات را تحمل کرد تا سرانجام در عید نوروز سال ۱۳۶۷ به لقای معشوق دست یافت. در حقیقت این واصل حریم دوست، شب عید سال ۶۵ مجروح و روز عید ۶۷ به شهادت نایل می گردد.[۲]
پانویس
منابع
- واحد تحقیقات امام زاده شاه جمال با همكاری سازمان بنیاد شهید و امور ایثارگران، فرهنگ اعلام شهدای روحانی: به همراه زندگينامه شهدای روحانی، قم: معاونت پژوهش و ارتباطات فرهنگی امام زاده شاه جمال ، ۱۳98.
- کنگره شهدای طلبه و روحانی استان اصفهان، شاهدان روحانی: یادنامه کنگره شهدای طلبه و روحانی استان اصفهان، اصفهان: وسپان، 1388.