سید حسن بن مسیح موسوی خوانساری چهارسوقی

حاج میر سیّد حسن بن میرزا مسیح بن میرزا محمّدباقر چهارسوقی (صاحب روضات) عالم کامل و فقیه جلیل، از رؤسای علمای اصفهان است.

معرفی

وی ملجاء و پناه مردم، عالم فاضل محقّق، مقبول القول و نزد عموم طبقات از عوام و خواص مورد توجّه و احترام بوده است.

در 3 رجب سال 1294ق متولّد شده و در خدمت اساتید زیر تحصیل نمود و به درجه اجتهاد نائل گردید:

1. ملّا حسین نائینی،
2. ملّا حسینعلی صرفی،
3. آقا سیّد ابوالحسن مدیسه ای اصفهانی،
4. میرزا یحیی بیدآبادی،
5. میرزا عطاءاللَّه چهارسوقی،
6. حاج میرزا بدیع درب امامی،
7. سیّد مهدی درچه ای،
8. میرزا هدایت اللَّه چهارسوقی،
9. سیّد حسن مشکان طبسی،
10. سیّد ابوالقاسم دهکردی،
11. آقا سیّد محمّدباقر درچه ای،
12. ملّا عبدالکریم گزی،
13. آقا سیّد محمود کلیشادی،
14. آخوند کاشی،
15. شیخ محمّدعلی ثقه‌الاسلام،
16. شیخ محمّدتقی آقانجفی ،
17. میر محمّدتقی مدرس (محله نوئی)
18. و میرزا محمّدهاشم چهارسوقی

آثار

کتب زیر از تألیفات اوست:

1. «تقریرات اصولی استاد علّامه خود مرحوم درچه ای، در اصل برائت و احتیاط»

2. «تقریرات اصولی استاد نامبرده در مبحث ظن»

3. «جامع الدرر»، دو مجلّد در متفرّقات عربی و فارسی منظوم و منثور

4. جزوات متعدده در مواعظ منبری و غیره.

وفات

او سرانجام در صبح پنج شنبه 13 جمادی الاولی سال 1377ق در اصفهان وفات یافته، جنازه به نجف حمل گردیده، در جوار عمّ بزرگوار خود در وادی السلام مدفون گردید.

عده ای کثیر از دانشمندان در مرثیه و مادّه تاریخ وفاتش اشعاری سرودند که از آن جمله است مادّه تاریخی که مرحوم آقا حسن رئیس زاده واعظ گفته است:

منوّر مشعلی خاموش شد از علم و دانش		که مانندش نیاید در جهان از هیچ مشکاتی
ز سال فوت پرسید از «رئیسی» باصفا گفتا		ز جنّت مجتبی سر کرد بیرون گفت روضاتی

منبع

• مهدوی، سید مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.