این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «سید محمدعلی فصیح الواعظین مارنانی»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
Kh1.fatemi (بحث | مشارکتها) (اضاف کردن مطلب و رده) |
Kh1.farokhi (بحث | مشارکتها) (درج عکس) |
||
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش‌شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
'''آقا سید محمدعلی فصیح الواعظین | {{نیازمند جعبه اطلاعات}} | ||
[[پرونده:Seyed mohammad fasiholvaezin.jpg|بندانگشتی|سید محمد علی فصیح الواعظین]] | |||
'''آقا سید محمدعلی مارنانی'''(متوفی 1355ق) معروف به «'''فصیح الواعظین'''» از واعظان برجسته و منبریان اصفهان در قرن چهاردهم هجری است. | |||
<br /> | |||
==معرفی== | |||
وی فرزند سید احمد واعظ مارنانى بن حاجى سید حسین از واعظان و منبریان اصفهان بوده است. پدرش سید احمد نیز از واعظان اصفهان بود. سید احمد واعظ در 14 صفر 1374ق وفات یافته و در تکیه بروجردی در سمت شرقى مدفون شد. | |||
مرحـوم [[سید مصلح الدین مهدوی|مهـدوی]] درتذكره خود نام او را تحت تخلص '''فصيح''' معرفی مـی كنـد. وی او را مورد احتـرام بيشتر اهالی شهر اصفهان و از سادات شريف و با فضل می داند که علاوه بر جامعیت در فضل و ادب و شعر، دارای آوازی دلنواز بود.<ref>مهدوی، مزارات اصفهان، ص340.</ref> | |||
<br /> | |||
==آثار== | |||
[[پرونده:Teb giahi.jpg|بندانگشتی|300x300پیکسل|رساله طب گیاهی]] | |||
از وی آثاری در زمینه طب گیاهی به جا مانده است. وى که داراى طبع شعر بوده، گهگاهى اشعارى مى سروده است.<ref>مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج3، صص350-349؛ مهدوی، تذكره شعرای معاصر اصفهان، ص٣۶٧.</ref> | |||
او این دو بیت را به خط خود در جُنگ دانشمند محترم آقای حاج آقا حسین عمادزاده نوشته است: | او این دو بیت را به خط خود در جُنگ دانشمند محترم آقای حاج آقا حسین عمادزاده نوشته است: | ||
| سطر ۵: | سطر ۱۹: | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب|یارب بر من نیامد آن مه دیشب|فریاد زدم چو کودک مهدی شب}} | {{ب|یارب بر من نیامد آن مه دیشب|فریاد زدم چو کودک مهدی شب}} | ||
{{ب|تا سر نزده از افق آن ماه منیر |هر روز بود ز غیب آن مهدی شب}} | {{ب|تا سر نزده از افق آن ماه منیر |هر روز بود ز غیب آن مهدی شب<ref>خلیلیان، بوستان فضیلت، صص 317 - 316'''.'''</ref>}} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
==وفات== | ==وفات== | ||
تقریبا چهل و پنج سال عمر کرد و در زمان حیات پدرش در چهارم ربیع الاوّل 1355ق مطابق با ششم خرداد 1315ش وفات یافته در [[تکیه بروجردی|تکیه مرحوم حاج میرزا ابوالحسن درکوشکی (بروجردی)]] در یکی از اطاق های غربی مدفون گردید که در سال های اخیر شهرداری آنجا را خراب کرد.<ref> | او تقریبا چهل و پنج سال عمر کرد و در زمان حیات پدرش در چهارم ربیع الاوّل 1355ق مطابق با ششم خرداد 1315ش وفات یافته و در [[تکیه بروجردی|تکیه مرحوم حاج میرزا ابوالحسن درکوشکی (بروجردی)]] در یکی از اطاق های غربی مدفون گردید که در سال های اخیر شهرداری آنجا را خراب کرد. <ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج 4 ، صص 730- 729.</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
<references /> | <references /> | ||
== | ==منابع== | ||
* | *[[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، سید مصلح الدین، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶. | ||
* | *لطفی، عليرضا (حامد اصفهانی)، تذكره شعرای تخت فولاد اصفهان: معرفی شعرای مدفون در تخت فولاد اصفهان، اصفهان، سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۹۰. | ||
* مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت | *مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، [[دانشنامه تخت فولاد اصفهان (کتاب)|دانشنامه تخت فولاد اصفهان]]، ج3، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1392. | ||
[[رده:علمای قرن 14]] | |||
[[رده:واعظین]] | |||
[[رده:شعرای روحانی حوزه علمیه اصفهان]] | |||
[[رده:مدفونین در تخت فولاد]] | |||
[[رده:اعلام اصفهان،ج 4]] | [[رده:اعلام اصفهان،ج 4]] | ||
[[رده:مهر ماه 1401]] | [[رده:مهر ماه 1401]] | ||
[[رده:کتاب تذکره شعرای تخت فولاد اصفهان]] | [[رده:کتاب تذکره شعرای تخت فولاد اصفهان]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ بهمن ۱۴۰۱، ساعت ۲۱:۳۵
این نوشتار نیازمند جعبهٔ اطلاعات است. ممکن است بخواهید با افزودن یک جعبهٔ اطلاعات، به استانداردسازی نمایش موضوع کمک کنید. |
آقا سید محمدعلی مارنانی(متوفی 1355ق) معروف به «فصیح الواعظین» از واعظان برجسته و منبریان اصفهان در قرن چهاردهم هجری است.
معرفی
وی فرزند سید احمد واعظ مارنانى بن حاجى سید حسین از واعظان و منبریان اصفهان بوده است. پدرش سید احمد نیز از واعظان اصفهان بود. سید احمد واعظ در 14 صفر 1374ق وفات یافته و در تکیه بروجردی در سمت شرقى مدفون شد.
مرحـوم مهـدوی درتذكره خود نام او را تحت تخلص فصيح معرفی مـی كنـد. وی او را مورد احتـرام بيشتر اهالی شهر اصفهان و از سادات شريف و با فضل می داند که علاوه بر جامعیت در فضل و ادب و شعر، دارای آوازی دلنواز بود.[۱]
آثار
از وی آثاری در زمینه طب گیاهی به جا مانده است. وى که داراى طبع شعر بوده، گهگاهى اشعارى مى سروده است.[۲]
او این دو بیت را به خط خود در جُنگ دانشمند محترم آقای حاج آقا حسین عمادزاده نوشته است:
| یارب بر من نیامد آن مه دیشب | فریاد زدم چو کودک مهدی شب | |
| تا سر نزده از افق آن ماه منیر | هر روز بود ز غیب آن مهدی شب[۳] |
وفات
او تقریبا چهل و پنج سال عمر کرد و در زمان حیات پدرش در چهارم ربیع الاوّل 1355ق مطابق با ششم خرداد 1315ش وفات یافته و در تکیه مرحوم حاج میرزا ابوالحسن درکوشکی (بروجردی) در یکی از اطاق های غربی مدفون گردید که در سال های اخیر شهرداری آنجا را خراب کرد. [۴]
پانویس
منابع
- مهدوی، سید مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.
- لطفی، عليرضا (حامد اصفهانی)، تذكره شعرای تخت فولاد اصفهان: معرفی شعرای مدفون در تخت فولاد اصفهان، اصفهان، سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۹۰.
- مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج3، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1392.