این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

تفاوت میان نسخه‌های «سید محمدعلی فصیح الواعظین مارنانی»

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (جایگزینی متن - 'اعلام اصفهان' به 'اعلام اصفهان (کتاب)')
(درج عکس)
 
(۵ نسخه‌ٔ میانی ویرایش‌شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
'''آقا سیّد محمّدعلی فصیح الواعظین مارنانی''' فرزند آقا سیّد احمد واعظ، از واعظان و منبریان اصفهان در قرن چهاردهم هجری از فضلاء اهل منبر و ذاکرین مصائب که علاوه بر جامعیّت در فضل و ادب و شعر دارای آوازی دلنواز بود.
{{نیازمند جعبه اطلاعات}}
[[پرونده:Seyed mohammad fasiholvaezin.jpg|بندانگشتی|سید محمد علی فصیح الواعظین]]
'''آقا سید محمدعلی مارنانی'''(متوفی 1355ق)  معروف به «'''فصیح الواعظین'''» از واعظان برجسته و منبریان اصفهان در قرن چهاردهم هجری است.
 
<br />
 
==معرفی==
وی فرزند سید احمد واعظ مارنانى بن حاجى سید حسین از واعظان و منبریان اصفهان بوده است. پدرش سید احمد نیز از واعظان اصفهان بود. سید احمد واعظ در 14 صفر 1374ق وفات یافته و در تکیه بروجردی در سمت شرقى مدفون شد.
 
مرحـوم [[سید مصلح الدین مهدوی|مهـدوی]] درتذكره خود نام او را تحت تخلص '''فصيح''' معرفی مـی كنـد. وی او را مورد احتـرام بيشتر اهالی شهر اصفهان و از سادات شريف و با فضل می داند که علاوه بر جامعیت در فضل و ادب و شعر، دارای آوازی دلنواز بود.<ref>مهدوی، مزارات اصفهان، ص340.</ref>
 
<br />
==آثار==
[[پرونده:Teb giahi.jpg|بندانگشتی|300x300پیکسل|رساله طب گیاهی]]
از وی آثاری در زمینه طب گیاهی به جا مانده است. وى که داراى طبع شعر بوده، گهگاهى اشعارى مى سروده است.<ref>مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج3، صص350-349؛ مهدوی، تذكره شعرای معاصر اصفهان، ص٣۶٧.</ref>


او این دو بیت را به خط خود در جُنگ دانشمند محترم آقای حاج آقا حسین عمادزاده نوشته است:
او این دو بیت را به خط خود در جُنگ دانشمند محترم آقای حاج آقا حسین عمادزاده نوشته است:
سطر ۵: سطر ۱۹:
{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب|یارب بر من نیامد آن مه دیشب|فریاد زدم چو کودک مهدی شب}}
{{ب|یارب بر من نیامد آن مه دیشب|فریاد زدم چو کودک مهدی شب}}
{{ب|تا سر نزده از افق آن ماه منیر |هر روز بود ز غیب آن مهدی شب}}
{{ب|تا سر نزده از افق آن ماه منیر |هر روز بود ز غیب آن مهدی شب<ref>خلیلیان، بوستان فضیلت، صص 317 - 316'''.'''</ref>}}
{{پایان شعر}}  
{{پایان شعر}}  


==وفات==
او تقریبا چهل و پنج سال عمر کرد و در زمان حیات پدرش در چهارم ربیع الاوّل 1355ق مطابق با ششم خرداد 1315ش وفات یافته و در [[تکیه بروجردی|تکیه مرحوم حاج میرزا ابوالحسن درکوشکی (بروجردی)]] در یکی از اطاق های غربی مدفون گردید که در سال های اخیر شهرداری آنجا را خراب کرد. <ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج 4 ، صص 730- 729.</ref>


==پانویس==
<references />
==منابع==


*[[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، سید مصلح الدین، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.
*لطفی، عليرضا (حامد اصفهانی)، تذكره شعرای تخت فولاد اصفهان: معرفی شعرای مدفون در تخت فولاد اصفهان، اصفهان، سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۹۰.
*مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، [[دانشنامه تخت فولاد اصفهان (کتاب)|دانشنامه تخت فولاد اصفهان]]، ج3، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1392.


==وفات==
[[رده:علمای قرن 14]]
تقریبا چهل و پنج سال عمر کرد و در زمان حیات پدرش در چهارم ربیع الاوّل 1355ق مطابق با ششم خرداد 1315ش وفات یافته در تکیه مرحوم حاج میرزا ابوالحسن درکوشکی (بروجردی) در یکی از اطاق های غربی مدفون گردید که در سال های اخیر شهرداری آنجا را خراب کرد.<ref>تذکره شعرای معاصر اصفهان، ص367؛ مزارات اصفهان، ص340؛ بوستان فضیلت، صص 316 و 317'''.'''</ref> <ref>مصلح الدین مهدوی، اعلام اصفهان، ج 4 ، ص 729- 730.</ref>
[[رده:واعظین]]
<br />
[[رده:شعرای روحانی حوزه علمیه اصفهان]]
 
[[رده:مدفونین در تخت فولاد]]
==پانویس==
<references /><br />
==منبع==
برگرفته از: مهدوی، مصلح الدین، [[اعلام اصفهان (کتاب)]]، اصفهان: سازمان فرهنگي تفريحي شهرداري اصفهان، ۱۳۸۶.
[[رده:اعلام اصفهان،ج 4]]
[[رده:اعلام اصفهان،ج 4]]
[[رده:مهر ماه 1401]]
[[رده:مهر ماه 1401]]
[[رده:کتاب تذکره شعرای تخت فولاد اصفهان]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۹ بهمن ۱۴۰۱، ساعت ۲۱:۳۵

سید محمد علی فصیح الواعظین

آقا سید محمدعلی مارنانی(متوفی 1355ق) معروف به «فصیح الواعظین» از واعظان برجسته و منبریان اصفهان در قرن چهاردهم هجری است.


معرفی

وی فرزند سید احمد واعظ مارنانى بن حاجى سید حسین از واعظان و منبریان اصفهان بوده است. پدرش سید احمد نیز از واعظان اصفهان بود. سید احمد واعظ در 14 صفر 1374ق وفات یافته و در تکیه بروجردی در سمت شرقى مدفون شد.

مرحـوم مهـدوی درتذكره خود نام او را تحت تخلص فصيح معرفی مـی كنـد. وی او را مورد احتـرام بيشتر اهالی شهر اصفهان و از سادات شريف و با فضل می داند که علاوه بر جامعیت در فضل و ادب و شعر، دارای آوازی دلنواز بود.[۱]


آثار

رساله طب گیاهی

از وی آثاری در زمینه طب گیاهی به جا مانده است. وى که داراى طبع شعر بوده، گهگاهى اشعارى مى سروده است.[۲]

او این دو بیت را به خط خود در جُنگ دانشمند محترم آقای حاج آقا حسین عمادزاده نوشته است:

یارب بر من نیامد آن مه دیشبفریاد زدم چو کودک مهدی شب
تا سر نزده از افق آن ماه منیر هر روز بود ز غیب آن مهدی شب[۳]

وفات

او تقریبا چهل و پنج سال عمر کرد و در زمان حیات پدرش در چهارم ربیع الاوّل 1355ق مطابق با ششم خرداد 1315ش وفات یافته و در تکیه مرحوم حاج میرزا ابوالحسن درکوشکی (بروجردی) در یکی از اطاق های غربی مدفون گردید که در سال های اخیر شهرداری آنجا را خراب کرد. [۴]

پانویس

  1. مهدوی، مزارات اصفهان، ص340.
  2. مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج3، صص350-349؛ مهدوی، تذكره شعرای معاصر اصفهان، ص٣۶٧.
  3. خلیلیان، بوستان فضیلت، صص 317 - 316.
  4. مهدوی، اعلام اصفهان، ج 4 ، صص 730- 729.

منابع

  • مهدوی، سید مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.
  • لطفی، عليرضا (حامد اصفهانی)، تذكره شعرای تخت فولاد اصفهان: معرفی شعرای مدفون در تخت فولاد اصفهان، اصفهان، سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۹۰.
  • مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج3، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1392.