این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

تفاوت میان نسخه‌های «شجاع غافل سیستانی»

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «'''میرزا شجاع سیستانی'''، شاعر ادیب قرن یازدهم هجری. ==معرفی== پسرعموی ملک حمزه سیستانی است. از سیستان به اصفهان آمد و در محلّه عباس آباد اصفهان ساکن شد. در سخن شناسی و معنی پردازی کمال مهارت را داشت و انوا...» ایجاد کرد)
 
(اصلاح پانویس)
 
(۴ نسخه‌ٔ میانی ویرایش‌شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۹: سطر ۹:
{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب|گر سکّه دل بر سخن خویش زنی|کی حرف بدی ز دشمن خویش زنی}}
{{ب|گر سکّه دل بر سخن خویش زنی|کی حرف بدی ز دشمن خویش زنی}}
{{ب|بدگویی خلق همچو چنگ و دُهُلست|منواز که خود بر دهن خویش زنی<ref>تذکره نصرآبادی، ج1، ص52؛ بزرگان سیستان، ص228؛ الذریعه، ج9، ص507.</ref><ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج۳، ص۳۶۳.</ref>}}
{{ب|بدگویی خلق همچو چنگ و دُهُلست|منواز که خود بر دهن خویش زنی<ref>نصرآبادی، تذکره نصرآبادی، ج1، ص52؛افشارسیستانی، بزرگان سیستان، ص228؛تهرانی، الذریعه، ج9، ص507.</ref><ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج۳، ص۳۶۳.</ref>}}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}


سطر ۱۶: سطر ۱۶:


==منبع==
==منبع==
برگرفته از: [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، مصلح الدین، [[اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.
 
*[[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، سید مصلح الدین، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.


[[رده:اعلام اصفهان، ج3]]
[[رده:اعلام اصفهان، ج3]]
[[رده:صفحات ابهام زدایی]]
[[رده:شعرا]]
[[رده:علمای قرن 11]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۰ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۰۶:۰۹

میرزا شجاع سیستانی، شاعر ادیب قرن یازدهم هجری.

معرفی

پسرعموی ملک حمزه سیستانی است. از سیستان به اصفهان آمد و در محلّه عباس آباد اصفهان ساکن شد. در سخن شناسی و معنی پردازی کمال مهارت را داشت و انواع شعر را نیکو می سرود. در زمان تألیف تذکره نصرآبادی (حدود 1083ق) هنوز جوان بود.

این رباعی از اوست:

گر سکّه دل بر سخن خویش زنیکی حرف بدی ز دشمن خویش زنی
بدگویی خلق همچو چنگ و دُهُلستمنواز که خود بر دهن خویش زنی[۱][۲]

پانویس

  1. نصرآبادی، تذکره نصرآبادی، ج1، ص52؛افشارسیستانی، بزرگان سیستان، ص228؛تهرانی، الذریعه، ج9، ص507.
  2. مهدوی، اعلام اصفهان، ج۳، ص۳۶۳.

منبع